Pleasing The Mischievous Boss [UNEDITED]

Twenty-five

GASPER

Someone knocked on my door, Fidel opened it. I expected it to be Alex kasi kanina pa siya hindi nakikita pero si Mae pala.

"Sir! Sir!" Hindi niya pinansin 'yung dalawa kong kasama at nagmamadaling lumapit sa akin.

"What?" I raised my eye brow. We're all surprised when she bang my table. "Tumakbo papalabas ng CR habang Umiiyak po si Alexandra!"

"Who? Alex?" Napakunot ang noo, baka mali naman siya. Si Alex iiyak? Bakit naman?

"Hindi ser ako, ako talaga 'yong umiiyak." Sabi niya habang tinuturo 'yung mata niya na nanlalaki. Tinignan ko siya ng masama. "Oo nga po si Alex tumakbo papalabas ng cr sir."

"Where is she?" Kalmado kong tanong sa kanila. "Iyon lang, hindi namin alam."

"Hindi kaya nagtampo 'yun sa hindi mo pagpansin." singit ni Fidel. Doon na ako hindi naging kalmado "Shit!" I cursed under my breath.

I dialled Lyca's office through telephone. "Yes sir?"

"Lyca, call the attention of Alexandra Manhone. Try to find her in the building, NOW!" hindi ko na hinintay na sumagot siya at binaba ko yung phone. Nag madali akong lumabas ng office.I straiten my coat before pressing the down button of the elevator.

*DING*

Sa pagpasok ko, I noticed that the 2 girls and 3 boys tensed as they saw me entering the elevator. Sabay sabay silang lumabas. Tapos nung sa second floor biglang dumami yung sumakay. This time ang tahimik nila dahil andoon ako, feeling ko antagal makarating sa first floor.

*DING*

I excused myself to break through them inuunahan ko sila andami nila. Dali-Dali naman akong lumabas sa elevator, the first staff na makita ko pero yung driver yung nakita ko. Baka nakita niya si Alex diba? I caught his attention.

"What is it sir?" tanong niya. I cleared my throat "Have you seen," before I finished my sentence, inunahan niya ako.

"I saw her running and crying, I'm not in place to ask this but what happen?" Iyong tono niya anlalim at seryoso nakakapag taka.

Parang hindi ko gusto ang naiisip ko. there's a hint that he likes my girlfriend. I know Alex' co-workers have an eyes on her yet, hindi ko alam pero parang gusto ko siyang bangasan. Hell, maybe I'm being paranoid.

"I don't know." I sighed. "I'm going to find her." I whispered and I hope he heard.

I run inside the building, it was the first time they saw me rushing in to someone. Well, if ever they knew certain issues about me and Alex they will think that I'm rushing to someone.

Before I'm completely go outside, U asked the guard. "Manong, nakita niyo po ba di Alex?"

"Si Ma'am po ba? Eh pumunta po doon sa dereksyong yun!" Agad k naman sinundan kung saan abg sinasabi niya.

I keep on seraching kumagat na ang dilim pero hindi ko na siya makita. Kanina ko pa siya tinatawagan pero walang sumasagot. Tinawagan ko si Axel.

Ibubuka ko pa lang ang bibig ko bigla siyang nag salita.

"Yes she's here pero ayaw ka niyang makita bye." Tapos binabaan na niya ako. Napatingin ako sa phone ko at binasa ang call ended.

Bumagsak ang balikat ko. Knowing Alexandra, hindi mo siya makakausap ng matino ngayon. Bukas ko na lang siya kakausapin.

#

The next day pumunta ako sa bahay nila, si Tito wala doon kaya buhay pa ako. Si Axel lang ang nandito sa bahay nila. Tinuro niya 'yong taas kaya umakyat ako. Alam ko kung saan ang kwarto ni Alex kasi ilang beses na ako nakapunta dito at... subok na ang kwarto niya.