Ghost Rockers : // De Toekomst

Eindexamen

Mila Pov

Vandaag is de dag. Het is vrijdag. Vandaag zal ik mijn eindexamen doen. Ik wandel met een dubbel gevoel naar school. Een gevoel van zelfzekerheid voor mijn eindexamen maar ik voel ook een vorm van pijn. Verdriet, schuld. Sinds ons gesprek dinsdag tussen Jonas en mij hebben wij niet meer tegen elkaar gesproken. Charlie probeerde wel altijd de sfeer beter te maken. Maar Jonas zijn blik bleef op oneindig en geen woord kwam er uit zijn mond. Dat maakt het allemaal alleen maar moeilijker voor mij. Het eindexamen met mijn hoofd bij Jonas. Ik loop het school binnen en Charlie komt meteen mijn kant op gewandeld. Hey Mila hoe gaat het ? vraagt ze. Charlie weet dat ik het moeilijk heb. Maar ze is er voor me en dat maakt me gelukkig al weet ze nog niet dat ik vandaag mijn eindexamen doe en volgende week maandag naar New York vertrek. Redelijk antwoord ik haar. Zoals altijd. Ooh Mila moet je nog eens met hem praten zegt ze. Charlie dat haalt echt niks uit. Het moet zo maar verder zeg ik en loop ondertussen door naar de danszaal. Charlie loopt niet met mee en blijft in de hal achter.

Charlie Pov

Ik zie Mila weg wandelen. Ik zucht. Waarom moet dit nu ? Ik hou niet van ruzie en al zeker niet tussen twee van mijn beste vriendin die zeker weten super veel van elkaar houden. Jimmy heeft al op me ingepraat en gezegd dat ik het even moet laten rusten en dat alles dan wel weer goed komt tussen de tortelbevers. Al geloofde ik elk woord dat Jimmy zei toch hangt er iets dat me zegt dat het niet meer goed komt. Ik weet niet wat het is maar er is iets. Ofwel is het iets met Jonas of wel met Mila. Jimmy komt op me afgelopen maar ik merk niet want ik ben in gedachten verzonken. Goeiemorgen bever zegt hij. Ik staar voor me uit. heb hem niet gehoord. Charlie ? vraagt hij. Ooh sorry. Was je weer aan Mila en Jonas aan het denken zegt hij. Ik knik onzeker. Ik heb je toch gezegd dat alles goed komt en als ik dat zeg dan is het ook zo zegt Jimmy met veel zelfvertrouwen. En uit reflex geef ik hem een knuffel die ongelooflijk goed doet. Ik had het echt nodig.

Mila Pov

Ik kleed me om en begin met me op te warmen in de danszaal. Mevrouw De Neve en Mevrouw Vanderdonck zijn er nog niet. Dus ik heb nog even tijd. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Mijn ogen zien rood van vermoeidheid en ik heb kleine wallen. Ik sla een zucht. En stel me de vraag of ik dit wel echt moet doen. Ik voel me verplicht maar aan de andere kant zo schuldig tegenover de rest. Aah goeiemorgen Mila zegt Elivira die de danszaal komt binnenlopen. Klaar voor je examen ? vraagt ze. Ik denk het zeg ik. Ze kijkt me aan. Je kan dat, dat weet ik zegt ze en legt haar papieren op de tafel waar ze zo gaat zitten. Ook Mevrouw Vanderdonck komt binnen en wenst me veel succes. Dan gaat ze langs Elvira zitten. Als je er klaar voor bent mag je beginnen zegt Dora. Ik knik als Elvira de muziek aanzet.

Charlie Pov

De bel gaat. Net dan zien we Jonas de schoolpoort komen doorlopen. Hij loopt ons gewoon voorbij. Jimmy kijkt naar me en ik zie dat hij hetzelfde denkt. Jonas is al de hele week verdrietig, zegt niks, laat zijn hoofd hangen. Ik ga er maar achter zegt Jimmy en geeft me snel een kus voor hij naar Jonas loopt. Ik kijk op mijn horloge. Ik heb les met Alex. Maar hij is er nog niet. Dan loop ik maar alleen naar het theorielokaal. Ik pak mijn tas op en loop er naar toe. Ik loop langs de danszaal. En hoor muziek dat me wel heel bekend voorkomt. Het is het lievelingslied van Jonas. Ik kijk naar binnen. En Mila staat daar helemaal alleen te dansen. Mila ? Dansen ? Helemaal alleen ? Misschien is mijn vermoeden juist en is er iet met Mila. Ik kijk niet verder en loop snel naar theorie voor ik te laat ben.

Mila Pov

De muziek stopt en ik kijk naar de twee leerkrachten voor me. Ik ben buiten adem en zweet een beetje. Maar ik ben voldaan. Ik heb een gevoel dat het goed ging. Dat ik me heb gegeven. Dat ik gesmeten heb met de passie van dans in mijn hart. Elvira en Dora overleggen even en staan dan allebei recht . Ze komen naar me toe met een serieus gezicht. Doe dat goed in New York zegt Vanderdonck. Je bent geslaagd zegt Elvira. Ik spring een gat in de lucht en knuffel Elvira. Bedankt fluister ik tegen haar. Ik laat haar los en zie dat ze tranen in haar ogen heeft. Elvira en ik praten nog even verder over New York en over onze mooie jaren sa:en. Als de bel gaat. Ga maar naar je vrienden zegt ze. Ze zullen je missen. Ik lach fake naar haar. Je moest is weten denk ik. In de gang kijk ik in het rond. Daar is niemand. Dan ga ik naar de buitenplaats en daar zie ik ze met z'n vieren zitten en ja ook Jonas. Ik kan nog niet gaan zitten. Of Charlie heeft me al vast. Kom Mila we gaan drinken halen zegt ze. Maar Charlie zeg ik maar ze sleurt me al mee.

Charlie Pov

Ik sleur Mila mee. Ik wil wel eens weten wat ze vanmorgend alleen, dansend, in de danszaal zat te doen. We gaan zitten op een bankje in de hal. Charlie wat is er ? vraagt ze. Wat deed je vanmorgen, alleen, dansend in de danszaal. Ik zie haar verbaasd kijken. Elivira gaf me bijles over een dans. En wat deed Vanderdonck daar dan ? vraag ik. Die had niks te doen. En wou komen kijken naar één van haar talenten. Ja Mila dat moet ik geloven. Ja zegt ze kwaad en loopt dan weg. Ik kijk haar zuchtend aan. Ik weet niet wat ik hier van moet denken. Liegt ze nu of spreekt ze echt de waarheid. Ik sta op en loop maar terug naar de jongens. Ik ga zitten. Waar is Mila ? vraagt Alex. Weet ik niet zeg ik. Hoe ? wilt Alex vragen. Laat het zeg ik.

Mila Pov

Ooh dat was net op nippertje. Al zou ik het Charlie zo graag willen vertellen. Maar ik wil haar gewoon niet teleurgesteld en verdrietig zien. Ik zit nu in de theorieklas. Het laatste lesuur. Op het DAM. Gelukkig gaat de bel. Ik pak mijn tas op en loop als eerste het lokaal uit. Ik loop naar buiten aan de schoolpoort blijf ik nog even staan en kijk naar het logo. Een krop komt me in de keel en snel loop ik verder. Naar huis. De laatste keer dat ik deze weg af leg. En eerlijk het doet pijn.