Ghost Rockers : // De Toekomst

Gynaecoloog

Mila Pov

Vandaag heb ik mijn eerste bezoek aan de gynaecoloog. Charlie gaat met me vandaag. Wij hebben de afspraak gemaakt dat zij meegaat met alle doktersbezoeken, zo moest ik niet alleen gaan en heb ik iemand waarop ik kan steunen. Normaal doen vrouwen dit altijd met twee, dus vindt ik het wel leuk dat Charlie met me mee zal gaan. Ik ben wel benieuwd want ik ga voor de eerste keer mijn kleine wezentje kunnen bewonderen. Het hartje horen kloppen. Al eens kijken hoe het groeit is en of het gezond is natuurlijk want dat is ook belangrijk. Ik hoop echt dat alles oké is met de baby. Want ik heb de laatste tijd nog al veel gestrest en dat is meestal niet zo goed voor een baby. Maar nu verzorg ik mezelf dus ik hoop echt dat alles oké is. Charlie pikt me op. Ik sta al klaar en ik ben best enthousiast. 'Hey Mila. Ben je er klaar voor?', vraagt Charlie die vrolijk Villa Santiago komt binnenhuppelen. 'Ik ben best enthousiast, dus ja.', zeg ik. 'Ik ben zo benieuwd. Hoe het er gaat uitzien. Zou het al armen en benen hebben. We komen eindelijk te weten hoe ver je al bent.', zegt Charlie. Mila kan het wel uitrekenen, want zij en Jonas hadden het maar één keer gedaan, maar dat Charlie daar nieuwsgierig naar was kon ze wel verstaan. 'Laten we gaan.', zegt Charlie. Ik pak mijn tas en loop achter Charlie aan naar buiten. 

Samen wandelen in de zon naar het ziekenhuis. Het is zalig buiten. Lekker warm, de zon schijnt en af en toe een klein briesje dat het heerlijk buiten maakt. Charlie huppelt, ze is enthousiast. Ze wil zo graag de baby zien en ik ook. Ik kan haast niet wachten. Als we aankomen in het ziekenhuis, meld ik me aan aan het onthaal. De vrouw achter het onthaal verwijst ons door naar de juiste afdeling, waar we even in de wachtzaal moeten wachten. Charlie neemt mijn hand vast en knijpt er zachtjes aan en toch kruipt Jonas toch even in mijn gedachten. Wat als ik hier nu met hem zat? Als een gelukkig koppeltje dat samen voor de eerste keer hun baby ging zien. Maar nu zit ik hier met Charlie. Ik ben gelukkig en zo ook, maar ik kan het toch niet laten om er even aan te denken. Om even aan hem te denken, maar die gedachte verdwijnt al snel als de dokter ons binnenroept. 'Welkom.', zegt hij. 'Zet jullie.' Hij wijst naar de stoelen voor zijn bureau als Charlie en ik er samen plaatsnemen. 'Zo we gaan beginnen met een paar vragen te stellen omdat dit je eerste keer hier is.' Ik knik. 'Heeft u een normale cyclus in verband met u maandstonden?' Ik knik. De man stelt nog een aantal vragen, maar de laatste twee vragen voel ik me toch wat ongemakkelijk. 'U weet wie de vader van u kind is?', vraagt hij. Ik knik. Ik voel hoe Charlie mijn hand vastgrijpt en me de steun geeft die ik nu nodig heb. 'Is de vader van de baby in het zicht? Bent u nog samen met hem?', vraagt hij dan. Ik schud mijn hoofd. 'Toen hij hoorde dat ik zwanger was, is hij weggelopen en nu woont hij in Amerika. Dus nee hij is niet in het zicht.' De dokter knikt en tikt alles wat ik zeg in op de computer. 'U mag u op de tafel leggen.', zegt hij als hij wijst naar de tafel die in de kamer staat. 'Dan maken we even een echo.' Ik laat Charlie los en leg me even op de tafel. 'U mag uw t-shirt omhoog doen.', zegt de dokter. Ik doe wat hij vraagt. 'Dit is een beetje koud.', zegt hij als hij een tube met gel omhoog houdt. Hij doet het zachtjes op mijn buik en gaat dan met het echo machine over mijn buik. Hij gaat heen en weer. 'Kijk dit is uw baby.', zegt hij en wijst naar een vlek op de echo. Dat zijn de beentjes die aan het ontwikkelen zijn. De handjes en het hoofdje. Ik zie hoe Charlie glimlacht naar me. Ze heeft haar gsm vast en trekt foto's van me en de echo. 'En zo te zien, bent u 2,5 maanden zwanger.', zegt de dokter. Goed dat hij het zegt, maar ik wist het al denk ik. 'Ik zal de echo nog voor u afprinten.' Als de dokter verdwijnt. 

Ik veeg de gel van mijn buik af en loop naar Charlie. Die vliegt me meteen in de armen. 'Ooh Mila. Dat was je baby.', zegt ze en knuffelt me bijna plat. Ik kan de glimlach niet van mijn gezicht halen. Ik ben zo gelukkig Nu ben ik er zeker van. Ik wil mama worden en ik ga heel mijn leven geven voor die baby. De dokter komt terug en geeft de echo aan me. Charlie neemt ze meteen uit mijn handen. 'Ik wil een foto.', zegt ze. 'Zo kan ik er elke dag naar kijken.' Ik moet lachen. Zo is zo ontzettend enthousiast. 'Gezien u leeftijd, wil ik u wel zo goed mogelijk in het oog houden, zodat er niet misloopt. Zo u moet elke maand zeker langskomen.' Ik knik. Tuurlijk begrijp ik het. Ik ben nog jong. En ik ben nu al zwanger. Het is en blijft een risico. Charlie en ik bedanken de dokter en lopen dan naar buiten. 'Ik zal naar de jongens sturen dat ze naar jouw huis moet komen. Zo kunnen we samen iets eten en kunnen zij de baby ook zien.' 'Dat is goed.', zeg ik als Charlie de jongens stuurt. 

Een half uurtje later zijn we thuis. We wachten op de jongens, terwijl ik mijn rommel nog wat opruim die ik had achtergelaten. Iets later gaat de bel. 'Ik doe wel open.', roept Charlie en loopt naar beneden om de deur open te doen. 'Hier zijn ze.', roept ze terug als ze binnenkomen. Ik kom uit de keuken. 'Hey Jimmy, Hey Alex.', zeg ik. Ze zeggen me gedag terug. 'En hoe is je doktersafspraak gegaan?', vraagt Jimmy. Ik voel hoe nieuwsgierig hij is. Bijna zo enthousiast als Charlie. Ik neem de echo uit mijn tas en geef hem aan Jimmy. 'Ooh is dat de baby?', vraagt hij. Ook Alex langs hem kijkt mee. Ik knik, zo trots als een gieter. 'Hoe oud is het?', vraagt Alex. '2 en een halve maand.', antwoordt ik hem. 'Binnen 6,5 maand ben je een mama?', zegt Charlie de me vastpakt. 'Ik tel de dagen nu al af.', zegt ze. Morgen is de vakantie voorbij en begint mijn eerste werkdag op het DAM als assistent danslerares van Mevrouw De Neve. Ik ben benieuwd wat zij zal zeggen als ze het nieuws hoort. 

Later die avond bestellen we pizza en kijken samen een film. Charlie praat volop over haar plannen met de kleine bever. Zoals ze het noemt. Hoe ze het mee naar de speeltuin gaat nemen, hoe ze er duizende knuffels voor gaat kopen. En ik laat haar doen. Ik ben blij dat ze er zo over enthousiast is en ik voel hoeveel steun dat ik van haar krijg en van Jimmy en Alex. Het doet me zoveel plezier dat ze er voor me zijn. Al heb ik wel zin om morgen te gaan werken eindelijk een bezigheid, wat afleiding. In plaats van dagen alleen voor de tv te vertoeven. Charlie zit op haar gsm terwijl we naar de film kijken. Ik probeer stiekem mee te kijken, met wie ze aan het sturen is. 'Hela. Jij mag dat niet lezen.', zegt ze en houdt de gsm van me weg. Ze doet zo geheimzinnig. Ik kan er niet tegen. 

Hey lieve lezertjes
Allereerst wil ik jullie bedanken dat jullie nog steeds mijn verhaal lezen en het nog steeds zo leuk vinden als jullie ideeën hebben mogen jullie die altijd delen. 
Daarnaast moest je ze nog niet gelezen hebben, mag je ook altijd mijn andere verhalen lezen. 
Ik heb ook een verhaal Mila; De anonieme dief van vandaag zullen daar ook geleidelijk aan terug nieuwe delen verschijnen. Ook dat verhaal zal ik afschrijven. 
Veel leesplezier.
Yenthe x