Ghost Rockers : // De Toekomst

Slecht nieuws

Brandon Pov

Ik ben opweg naar Mila. Ik heb een ontbijtje gaan halen voor haar en ben nu opweg naar haar thuis. Ik hoop dat ze vannacht goed geslapen heeft. Zodat we eens grondig kunnen praten. Ik wil eindelijk weten wat er nu echt aan de hand is met Mila. Ik bel aan en een nog slaperige Mila doet de deur open. Ik heb je toch niet wakker gemaakt ? vraag ik. Ze schud haar hoofd en met een geeuw laat ze me binnen. Ik zet de koffiekoeken op tafel terwijl Mila koffie aan het zetten is. Ik zet me al rustig aan de tafel en wacht tot ze erbij komt zitten. Ik denk niet dat ze veel geslapen heeft vannacht want ze heeft grote wallen onder haar ogen. Dit gesprek gaat moeilijk worden. Eerst eten we dan maar in alle stilte onze koffiekoeken op en drinken we koffie. Als we klaar zijn raap ik al mijn moed bijeen om met haar te praten. Mila ik wil met je praten zeg ik. Ik zie dat ze gefrustreerd opkijkt bij mijn woorden maar ik ga door. Ik wil weten wat er aan de hand is. Ik weet dat die moordpoging moeilijk te verwerken is en dat je alles rijtje moet zetten maar ik voel dat er meer aan de hand is.

Mila Pov

Ik heb geen zin in een gesprek met Brandon. Al zal ik hem wel eens de waarheid moeten zeggen. Kun je me alsjeblieft uitleggen wat er is ? vraagt hij. Ik sla een zucht. Zou ik echt de waarheid zeggen. Hij gaat er kapot van zijn. Maar dat beter dan liegen toch ? Brandon zeg ik zacht. Ik durf hem niet meer aan te kijken omdat ik weet dat ik hem ga pijn doen. Ik voel het niet meer tussen ons. Als je me kust of knuffelt. Ik voel de liefde niet meer. Het is alsof je een wildvreemde bent voor mij. Ik zie de tranen in zijn ogen staan als ik mijn woorden uitspreek. Sorry Brandon maar het is over tussen ons. Ik ben er kapot van dat ik het zo tegen Brandon moet zeggen maar ik kan niet blijven liegen tegen hem. Het zou hem allemaal maar bezorgder maken, alleen maar meer vragen bovenbrengen en hij zou nog verdrietiger zijn dan nu. Brandon staat op en loopt de deur uit. Met een slag slaat hij die dicht. ik wil de tafel opruimen maar ik ben kwaad op me zelf en gooi al het servies op de grond en zak dan in van verdriet. Hoe kan ik Brandon dit nu aandoen ? Ik hoor iemand langs de achterdeur naar binnen komen. Ik durf niet op te kijken. Mila !!! roept iemand. Het is papa. Hij zou vandaag langskomen. Hij komt naast me op de grond zitten en pakt mij stevig vast. Mila wat is er ? vraagt hij. Het is gedaan tussen Brandon en mij en dat is allemaal mijn schuld. Er zal wel een goede reden zijn waarom je het uitgemaakt hebt met hem zegt papa en helpt me dan recht. Hij pakt een borstel en een vuilblik en kuist de scherven op. Neem jij maar een douche zegt hij. Gaat je goed doen.

Brandon Pov

Huilend loop ik richting mijn huis. Ik loop de hoek om en loop tegen iemand op. Sorry zeg ik maar als ik opkijk zie ik dat het Charlie is. Hey Brandon zegt ze enthousiast. Ik kijk in haar ogen. Alles wel oké ? vraagt ze. Ze heeft waarschijnlijk gezien dat ik aan het huilen was. Nee zeg ik. Het is over tussen Mila en mij zeg ik. Ze trekt me meteen naar haar toe en geeft me een knuffel. Ik ga naar huis zeg ik en loop dan langs haar door. Ik voel me slecht, rotslecht. Was ik dan zo een slecht vriendje voor Mila als ze het uitmaakt met me ? Misschien moet ik het zo snel mogelijk vergeten. Ik kom thuis , neem mijn laptop en boek een reis naar ibiza. Er even tussen uit dat heb ik nu even nodig.

Manuel Pov

Mila is een douche nemen. Ze is er kapot van dat het uit is met Brandon en nu moet ik haar ook nog slecht nieuws brengen. Hopelijk heeft dat doucheke haar goed gedaan. Maar sowieso gaat ze ook kapot zijn van mijn nieuws. Ik hoor haar naar beneden komen en ga aan de keukentafel zitten en sla een zucht. Ik heb er geen zin in om het haar te vertellen maar het moet. Helaas. Ze komt over me aan de tafel zitten. Mila ik moet je iets zeggen zeg ik. Ik zie haar blik veranderen. Ik moet nog 2 maanden naar de gevangenis voor mijn diefstallen. Mila slaat haar handen voor haar ogen. Ooh ik vind het zo stom dat ik haar dit moet aandoen. Maar ik moet het haar zeggen. En waar ? vraagt ze dan rustig. Hier in de gevangenis in Antwerpen. Je kan me altijd nog opkomen zoeken als je wilt. Ze geeft een klein lachje. En wanneer moet je gaan ? Binnen een halfuur moet ik aangemeld zijn zeg ik. Ik hoop dat je me komt opzoeken. Ik sta op en geef haar een knuffel. Ze blijft roerloos zitten. Ik loop naar de deur en voor ik hem toe trek kijk ik nog één keer om en sluit dan de deur.

Mila Pov

Dat ook nog. Ik ga papa twee maanden amper zien. Weer een leegte die er valt. Ik begin stilaan te huilen. Het stilaan huilen gaat over naar hysterisch en ik begin heftig alles in het rond te slingeren. Ik kan het niet meer aan. Papa weg. Brandon weg al was dat wel mijn eigen schuld. Jonas die ik niet durf te spreken. De enige die ik nog heb om echt mee te praten is Charlie en misschien Jimmy en Alex maar die weten belangen niet alles van me. En Charlie ocharme zij moet altijd al mijn problemen oplossen. Ik laat me vallen in de zetel. Steek mijn kop tegen een kus en huil zachtjes alleen verder. Ik hoor zachtjes geklop op de achterdeur en kijk op het is Charlie. Ik doe teken dat ze binnen mag komen. Ze kijkt verbaasd in het rond. Mila wat is hier gebeurd ? vraagt ze. Gewoon zeg ik. Heb je het uitgemaakt met Brandon ? vraagt ze. Ik knik en laat det tranen ondertussen maar lopen. Charlie komt naar me toe en knuffelt me. Ik wist dat dat er zou van komen. Brandon was maar een troostmiddel voor al die maanden. Al die maanden heb je nog van Jonas gehouden Mila. Brandon was er gewoon om die gevoelens voor hem te vergeten maar je bent ze nooit vergeten. Die komen nu terug boven zegt Charlie. Ik pak haar stevig vast. Papa moet twee maanden naar de gevangenis zeg ik zacht. Charlie laat me los en kijkt diep in mijn ogen. Waarom ? vraagt ze. Voor zijn diefstallen. Ik kon hem eindelijk zijn oud leven terug geven en nu dit. Maar je kan hem toch opzoeken ? zegt Charlie. Ja maar de gevangenis, ik kom daar liever niet na alles wat er gebeurd is. Jij hebt daar ook gezeten he Charlie en Alex. Rocco. Het is een nare plek. En als ik altijd mee met je ga ? vraagt ze. ik weet niet Charlie zeg ik. Je moet wel weten dat ik er altijd voor je zal zijn he Mila. In goede en slechte tijden. Als je me nodig hebt. Mila knikt en laat haar terug vallen in de warme liefdevolle armen van Charlie. Charlie haar beste vriendin die de vriendschap nooit opgegeven heeft. DIe er altijd voor mij is geweest. Moest ik haar ook nog verliezen, wat zou ik dan pas moeten doen. Maar dat gaat nooit gebeuren. Maar wat moet ik nu doen met papa in de gevangenis en allerbelangrijkst Jonas waar ik in de laatste week niks van gehoord heb.

Ocharme Mila. Zal het terug goed komen. Als je dat wilt weten moet je zeker dinsdag weer op je wattpad kijken en het nieuwe deel lezen. Veel plezier. Je mag mijn verhaal ook altijd promoten bij vrienden zodat het meer gelezen word.  Veel succes iedereen die morgen naar school moet (zoals ik) Geniet !! xx Yenthe.