Ghost Rockers : // De Toekomst

Waar is hij?

Charlie Pov

Wij kijken met z'n allen naar Jonas die de kamer uitstormt na het nieuws te horen. Mila barst in tranen uit. Ik loop meteen naar het bed en pak haar stevig vast. Het is alsof ik alle puzzelstukjes bij elkaar moet proberen te houden door ze vast te houden, anders zouden ze uit elkaar kunnen vallen. Alex en Jimmy staren met open mond naar wat er net allemaal gebeurde. Jimmy had al een vermoeden, maar Alex wist nog helemaal van niets. 'Mogen we proficiat wensen.', vraagt Jimmy. Heel voorzichtig. Hij wil de boel wat opfleuren. Ik zwaai hem met zijn hand weg. Ik weet wel dat Mila daar nu absoluut geen behoefte aan heeft om gefeliciteerd te worden met haar zwangerschap. 'Oké kan iemand mij hier uitleggen wat hier aan de hand?', vraagt Alex die eindelijk de realiteit een beetje laat doordringen. 'Mila is zwanger.', zie je dat niet antwoordt ik hem wat kwaad. Bij Alex verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. 'Maar dat wil zeggen ...' 'Ja Alex', antwoordt ik hem meteen zodat hij zijn mond houdt. Ik voel hoe mijn shirt natter en natter wordt van de tranen van Mila. Ze is wanhopig, allemaal even teveel. Zeker nu Jonas haar niet steunt maar gewoon is weggelopen. Ook Jimmy komt op het bed zitten en aait zachtjes over Mila haar rug. Ik ben blij dat we allemaal laten voelen dat we er voor haar zijn. Dat heeft ze nu echt nodig. 

Jonas Pov

Ik loop zo snel ik kan het hotel uit. De tranen vloeien langs mijn wangen naar beneden. Daarom deed iedereen zo raar. Iedereen wist het al behalve ik. Ze hebben gewoon in mijn gezicht staan liggen. Het beeld van Mila blijft voor mijn ogen spoken. Hoe ze daar zat. Haar ogen rood, de tranen die over haar wangen liepen en de positieve zwangerschapstesten die voor haar op het bed lagen. Ik kan het niet bevatten. Mila is zwanger en ik ben de papa. Hoe meer ik het herhaal in mijn hoofd, hoe wanhopiger ik wordt.. Ik staar in het raam van het busje. Kijk hoe ik jong ik ben, juist afgestudeerd, nog een heel leven voor mij. Ik ben nniet klaar om een vader te worden. Alles is zo snel gegaan. Mila en ik houden zielsveel van elkaar. maar alles is te snel gegaan. We hebben een keer elkaars liefde getoond door onze lichamen te geven en kijk nu. Mila is zwanger. Mila ... Is ... zwanger. Ik kan het niet. Ik kan het echt niet. Ik moet hier weg. 

Mila Pov

Ik lig in Charlie haar armen die me verwarmen, terwijl de tranen over mijn wangen naar beneden blijven lopen. Jimmy aait me over mijn rug en elke keer als hij daar doet kruipt er rilling door mijn hele lichaam. Elke keer als hij dat doet, doet het me aan Jonas denken omdat hij dat ook altijd deed. Jimmy zeg ik. Kan je daar alsjeblieft mee ophouden. Jimmy knikt en zet zich wat meer bij me vandaan. Het is heel lief van je. Maar Jonas deed dat ook altijd. 'Ik ben er zeker van he. Dat Jonas nog gaat terugkomen en dat hij super blij gaat zijn dat jullie ouders gaan worden van een kleine Ghost Rockers, een kleine bever.' 'Denk je?', vraag ik aan haar. Ze knikt overtuigend. Dan kijk ik naar Alex ook hij knikt en ook Jimmy knikt. Ook al weet ik dat ze twijfelen dat het zo wel is, maar ze willen me gerust stellen. Charlie laat me langzaam los. 'Maar wat wil jij?', vraagt ze. 'Wil jij de baby houden?' De ogen van mijn vrienden kijken me afwachtend aan. Zijn super nieuwsgierig naar wat mijn antwoordt is. Ik denk wat wil ik. Ik staar naar mijn buik en leg er langzaam een hand op. Een groeit een klein wezentje in mij. Nu is het nog klein, maar binnen enkele maanden zal een klein meisje of jongetje in mijn armen dragen. Mijn hart klopt sneller bij de gedachten. Dan kijk op naar de rest, mijn handen verlaten mijn buik niet. 'Ik wil het houden.', zeg ik. 'Dit klein wezentje verdient een leven.', zeg ik. Alex, Jimmy en Charlie vliegen om mijn nek. 'Omg binnenkort hebben we een klein baby'tje', zegt Charlie enthousiast en de andere drie moeten lachen. Mila kan het niet, ze rijgt geen glimlach over haar lippen. Ze weet niet wat Jonas wil of hij nog terugkomt. 

Charlie Pov

Mila krijgt een baby. Mila krijgt een baby. Die zin blijft door mijn hoofd razen. Ik ben dolgelukkig voor haar. Al zie ik aan haar gezicht dat zij dat niet is. Ik kijk naar Jimmy en probeer met een knipoog en mijn hoofd duidelijk te maken dat hij misschien eens moet gaan kijken, waar Jonas is. Jimmy kijkt naar Alex die de boodschap al begrepen heeft. 'Alex en ik zullen eens gaan kijken, waar Jonas is.', zegt Jimmy en Alex knikt. 'Ik zal eens met hem gaan praten.' Jimmy en Alex lopen de kamer uit als ik me langs Mila op het bed leg. Ik zie hoe ze met haar handen over haar buik aait en amper kan bevatten hoe er nu een klein wezentje in haar aan het groeien is. Een daad van ware liefde zou ik het noemen. 'Mila.', zeg ik. Ze kijkt me met haar betraande ogen aan. 'Je moet echt onthouden. Dat ik, Jimmy en Alex er altijd voor je zullen zijn. Als Jonas dit niet wil. Zullen wij voor je zorgen.'

Jimmy Pov

Ik loop met Alex door de gangen van het hotel opzoek naar Jonas. In de hoop dat hij zich hier ergens verschuilt. We zoeken in de lobby, op het terras, elke gang van het hotel zoeken we af, maar Jonas is nergens te bekennen. 'Misschien moeten we op de parking kijken. Misschien heeft hij zich daar ergens verschuilt.', zegt Alex. Ik knik. Alex kan wel eens gelijk hebben dat Jonas zich daar ergens heeft gezet. Ik en Alex lopen de parking plaats op. 'Jonas!!!', roept Alex. 'Jonas!!!' Alex je moet niet zo roepen. Als Jonas zich verschuilt voor ons gaat hij toch helemaal niet antwoorden. Alex knikt omdat ik gelijk heb. We lopen naar het busje misschien hij daar even gaan inzitten. Maar als we bij het busje komen zien we niemand. 'Kijk", zegt Alex en wijst naar een envelop die achter de ruitenwisser zit. Ik loop naar Alex toe en haal het achter de ruitenwisser vandaan. Er staat geen naam op de envelop, maar ik heb al en klein vermoeden van wie hij kan zijn en ik heb er niet zo een goed gevoel bij. Ik open de envelop en haal er een papier uit. Alex kijkt over mijn schouder mee als we samen de brief lezen. 

Liefste Mila

'Het is voor Mila.', zegt Alex en klopt hevig op mijn schouder. 'Ja dat kan ik ook zien, antwoordt ik hem. 'Mogen we hem dan wel lezen.', vraag ik aan Alex. 'Tuurlijk.', zegt hij. Als we samen verder lezen. 

Ik ben terug naar België. 

'Wat hij is weg?', roept Alex in mijn oor. Ik lees de eerste zin over en over en de boodschap kan ik natuurlijk niet mis verstaan. Alex kijkt de parking rond. Hij is weg, zegt Alex. 

Ik ben dit allemaal even alleen verwerken. Ik kan dit niet Mila. Ik kan dit niet. Ik kan nog geen vader worden. Ik ben nog zo jong, we zijn juist afgestudeerd, we hebben nog een heel leven voor ons. Ik niet voor een baby zorgen. Ik kan niet. Ik kan geen vader zijn voor ons kind. 
Geniet nog van jullie reis. 
Jonas 

Wat is dit nu, zeg ik tegen Alex. Hij is weg terug naar België. En hij wil geen vader worden. Hij laat Mila in de steek. Nou dat had ik echt niet van hem verwacht. Alex is helemaal overdonderd. Hij dacht dat Jonas super blij zou geweest zijn, maar dit is echt het omgekeerd van wat hij verwacht had. Hij kan echt wel een papa zijn, zeg ik. Ik moet hem bellen, zeg ik en neem mijn gsm uit mijn. zak. Ik zoek zijn nummer als ik hem bel. Alex staat langs me rondjes te draaien omdat hij zichzelf geen houding weet te geven. Voicemail zeg ik tegen Alex. Spreek iets in zegt hij. Dat doe ik dan maar. 

Hey Jonas, Jimmy hier. Ik heb juist je brief gelezen. Ik wil je even zeggen, dat ik echt denk. Dat jij wel een vader kunt worden. En wel een heel goeie. Je kan Mila niet in de steek laten nu. Die baby is een bewijs dat jullie van elkaar houden en dat jullie voor elkaar gemaakt zijn. Alsjeblieft laat iets weten. 

Dan leg ik af. Hopelijk belt hij terug zeg ik. Laat we terug gaan zeg ik tegen Alex.. Als we bedroeft naar de kamer lopen. Ik klop aan bij de deur van Mila als Charlie de deur opent. En? vraagt ze. Ik schud men hoofd. Waar is hij dan? vraagt ze. Ik laat de envelop zien. Wat is dat? vraagt ze. Die is voor Mila antwoordt ik haar en loop naar binnen. Mila kijkt ons met tranen aan als ze ziet dat we zonder Jonas zijn teruggekomen. Hij heeft een brief voor je achtergelaten zeg ik. En geef hem aan Mila. 'Wat staat er in?', vraagt Mila. Ze is duidelijk bang om de brief open te doen. Omdat ze kan zien dat het geen goed nieuws is. 'Hij is terug naar België. Hij wil even alleen zijn om dit allemaal te verwerken. Hij heeft ook geschreven. Dat hij geen vader kan zijn voor de baby. Hij kan het niet. Hij wil wel dat we van onze reis genieten.' Mila haar tranen lopen weer over haar wangen, als ze opstaat en naar de badkamer loopt en de deur op slot doet. Charlie bonkt op de deur, maar ze hoort Mila enkel huilen. 

Ik heb medelijden met haar. Dit had ik niet van Jonas verwacht.