Chapter 44: Begin

3.3K 86 45
                                    

JIMIN

I'm still waiting here while Elleigne was still in the emergency room.

Pansamantalang kinukuha pa daw ang bala sa balikat niya at may problema sa paghinga niya.

I'm aware that there are people who are watching me right now on my weakest side but I don't care.

"Hey! Chim, be strong okay? Kaya ni Elleigne 'yan. Huwag ka ng umiyak." pag-aamo sa akin ni Jungkook na halatang naiiyak na rin.

Tumango na lang ako at pilit na pinigilan ang sarili ko na maiyak.

I can't help it. I can't stop myself from crying. I'm scared that she might leave me.

Napahinto ako sa pag-iisip ng marinig ko ang pagtunog ng cellphone ko.

It was Namjoon.

"Yes?" I asked.

"Nabaril si Taehyung." halos pumiyok siya ng sabihin niya ito.

"WHAT?"

"Nandito na kami sa Hospital. Ang sabi ng Doctor ayos na daw ang kalagayan niya pero maaring ma-coma siya ng mga ilang araw." saad niya.

Damn. Bakit pati si Taehyung?

"Hoy nandiyan ka pa? Si Elleigne kamusta na?"

"Hindi pa nagsasabi yung Doctor. Nasa operating room pa rin siya." mahinang saad ko.

"Huwag kang mag-alala Jimin, alam kong kaya ni Elleigne 'yan. Atsaka sinabi ko na rin doon sa nurse na sa iisang room na lang si Taehyung at Elleigne para nababantayan natin."

"Ganoon ba? Mabuti naman. Salamat Hyung. By the way hows that bitch?" I asked.

"Nakakulong na siya pero nilipat sa mental hospital. Wala daw sa katinuan si Natasha. Matagal na daw gumagamit ng drugs."

"I swear she will payback for this shits that she made." saad ko.

"I'm letting you. Don't worry I slapped that bitch for you. Gusto ko sanang si Jin na ang gumawa nun para siguradong magising talaga haha." saad ni Rapmon na mukhang pinagagaan ang loob ko.

"Woah haha. Thanks Hyung." saad ko at ngumiti.

Saktong pagkatapos naming mag-usap ay bigla namang lumabas ang doctor.

"Doc! How is she?" agad na tanong ko.

"The operation was successful and maybe maya-maya lang ay magkamalay na siya. Pwede na siyang ideretso sa room niya." sagot ng Doctor bago kami iwan.

"Thanks doc." pagpapasalamat ni Jungkook.

---
We arrived at Elleigne's room.

Pagdating namin ay nandoon na agad ang walang malay na si Taehyung. Habang sila Rapmon, Jin, J-hope at mga magulang ni Taehyung ay nagbabantay sa loob. They all have the same expression.

Agad akong lumapit kay Taehyung at tumabi sa kanya.

May tama siya ng baril sa kanyang tiyan. Ramdam na ramdam ko ang nagbabadyang luha sa mga mata ko ng makita ko ang kalagayan niya.

I tried my best not to cry pero hindi ko kinaya. Masakit sa puso ko na makita ang kaibigan ko na nasa ganyang kalagayan.

"Tey! Laban lang bro. Gising ka na diyan! Miss ka na namin." saad ko habang patuloy pa din sa pag-iyak.

"Shh. Chim, magpahinga ka muna. Magtiwala na lang tayo sa kaibigan natin. Alam kong kaya niya 'yan pareho sila ni Elleigne." muling pag-aamo sa akin ni Jungkook.

Will You Notice Me? (Completed) (PJ| FAN FIC)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon