ปันคนโปรด -น้องสามคลั่งรัก (กำลังอยู่ช่วงปรับปรุงรีไรท์ทั้งหมด)

-33-

เพล้ง!

ตู๊ดๆๆๆ~~

เจถึงกับใจหายหล่นไปที่ตาตุ่มทันทีเมื่อสายนายถูกตัดไป มือไม้สั่นเทิ้มไปด้วย จิมที่เห็นว่าอีกคนดูแปลกไปก็เอามือไปโบกๆที่ตาก่อนจะเขย่าตัวเจ ร่างเล็กสะดุ้งโหยง
จิม:เห่ย เกิดไรขึ้นป่ะมึง
เจ:เด่ะแปปนะ
เมื่อได้สติ เจก็รีบกดไอโฟนต่อสายไปหานายทันที
ตู๊ดๆๆๆ~~
เจ:ไอ้เชี่ยโทรไม่ติดแล้วว่ะ แม่งเอ๊ย!จิ๊!
จิม:เด๋วๆๆๆไอ้เจ มึงใจเย็นก่อนนะ ใครโทมาหามึงแล้วเกิดอะไรขึ้น?!
เจ:ก็เมื่อกี้ไอ้นายมันโทมาหากู และมันก็บอกว่าช่วยนายด้วยและมันก็พูดชื่อไอ้ยีนด้วยอ่ะ
จิม:ห๊ะ ไอ้เหี้ยยีนอะนะ
เจ:เออดิ ไอ้จิมมึงรู้ป่ะว่าที่มั่วสุมของไอ้เหี้ยยีนมันอยู่ที่ไหนว่ะ?! (เขย่าจิมด้วยความร้อนรน)
จิม:เห่ยๆๆๆมึงอย่าเพิ่งเขย่ากูนะ คือ เด่ะกูคิดก่อนๆๆ
เจ:มึงรีบๆเลย!
จิม:อ๋อ! กูนึกออกล่ะแต่แม่งมีหลายที่นะ มึงจะเอาใกล้หรือไกลอะ
เจ:อีดอกกเอาอะไรก็เอาเหอะสัด
จิม:งั้นเอาใกล้ๆล่ะกัน ตรงสยามอ่ะมันจะมีลืบๆนึงอยู่
เจ:เอองั้นพากูไปเลยเร็วๆ!!
เจไม่ฟังอะไรอีกแล้ว ได้ทีก็รีบลากจิมมาที่รถmsx อย่างไว ถึงรถได้ก็รีบคร่อมสตาร์จรถ จิมกระโดดขึ้นซ่อนท้าย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในรอบปีที่เจขับรถเหยียบเกิน180 ถ้าเหาะได้ก็คงจะทำแล้ว ณ จุดๆนี้

จิม:เออๆๆมึง เลี้ยวทางนี้ๆเออๆนั่นแหละ!!
เจหักแฮนด์รถอย่างเร็วและเตรียมจะบิดคันเร่งต่อ แต่

เอี๊ยดดดดดดดดด!!

จิม:เชี่ยยยยย!!!อีเจมึงเบรคยังงี้ฆ่ากูเหอะ
เจ:นาย!!
เจกระโจนออกจากรถจากนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปกอดนายเอาไว้ทันที
ตรงแขนข้างนึงของนายมีเลือดโชกไปหมด
นาย:(ยิ้ม)ในที่สุดพี่เจก็มา
เจ:นาย เลือด
ผละจากกอดและมองที่แขนนาย
นาย:นายไม่เป็นไรฮะไม่ต้องห่วงนะ
เจ:จะบ้าหรือไง! มึงเลือดออกมากนะ ไม่เจ็บหรือไง!
นาย:แค่พี่เจมานายก็อุ่นใจแล้ว
เจถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ยุ
ุเจโผเข้ากอดนาย
้เจ:ไอเด็กบ้า