ปันคนโปรด -น้องสามคลั่งรัก (กำลังอยู่ช่วงปรับปรุงรีไรท์ทั้งหมด)

-34-

*รร.*
เจมาส่งนายที่หน้าอาคารเรียนม.5
เจ:เด่ะตอนเย็นกูขึ้นไปรับนะ
นาย:แหน่ะ ติดใจนายอีกแล้วอ่ะดิ้กิ้วๆ(อมยิ้ม)
เจ:เออติดใจ มีไรมะ
นาย:>\\\<!! พี่เจอ่ะ (พลักไหล่เจแบบเขินๆ)
เจ:มึงนี่เขินแรงอีกล่ะ5555
นาย:ก็พี่อ่ะ เด่ะพูดแบบนี้มากนายทนไม่ไหวจะเจ็บตัว
เจ:และนี่มึงยังจะเจ็บไม่พอช้ะ(ชี้ตามรอยฟกช้ำและแขนที่มีแผลข้างนึงของนาย)
นาย:โห๊ยย นายไม่ได้หมายความว่าเจ็บอย่างงั้นซะหน่อย
เจ:แล้วเจ็บแบบไหนอ่ะ
นาย:(ยื่นหน้าเข้ามาใกล้) ก็แบบเมื่อคืนไง
เจ:(เชี่ยยยยยยย!!>\\\<) ม..มึงพอเลยๆๆๆ
เจที่หน้าเริ่มแดงใช้มือทุบอกแกร่งของนายแบบเขินๆ นายเห็นอีกคนเขินจนน่าแกล้งให้เข็ดเลยทำเหมือนตัวเองเจ็บขึ้นมา
นาย:โอ้ยยยยยพี่เจจจ นายเจ็บอื้อออ
เจ:เห่ยๆป..เป็นไรปะเห่ย กูขอโทษนายย
และวิธีของนายก็ได้ผลเมื่อเจรีบวิ่งเข้ามาประคองแขนของเขาอย่างเป็นห่วงเป็นใย และมันก็เล่นใหญ่กว่าเดิมโดยการเอาหน้าเข้าไปซบไหล่เล็กของเจเจ
นาย:อื้อออนายเจ็บจังเลย พี่เจดูแลนายหน่อยยสิอื้ออ(อ้อน)
เจ:ไหนๆ ตรงไหนอ่ะ ชี้ดิ๊
นาย:ตรงนี้ไง
เจมองตามมือของนายที่ชี้เข้าไปที่อกแกร่งและจากนั้นก็ทำมือเป็นรูปหัวใจชูปิ๊งๆให้พลางยิ้มหวานโชว์เหล็ก
เจ:ไอ้บ้านาย สำออยจังนะมึงนี่แน่ะ! (จัดการตีไหล่นายไปอีกทีอย่างหมั่นไส้)
นาย:ยังงี้ไม่ได้สำออยนะ เค้าเรียกอ่อยต่างหากฮี่ฮี่(ยิ้ม)
เจ:เออรู้ตัวก็ดี ไปเรียนได้ล่ะไป
นาย:จุ้บแก้มก่อนน(ทำแก้มป่องๆใส่)
เจ:ไม่จุ้บได้ปะละ(แกล้ง)
นาย:ทำไมอ่าอื้ออ(หน้าบึ้งทันที)
เจ:ก็กูไม่อยากจุ้บ
นาย:ไม่จริง พี่เจอยากจุ้บนายแน่นอน(กอดอกมั่นใจ)
เจ:และมึงรู้ได้งะ?
นาย:ก็เพราะว่านายน่ารักไงงงฮี่^3^(จิ้มแก้มตัวเองเอียงคอน่ารัก)
เจ:ไอ้หลงตัวเอง>\\\<!
นาย:และพี่เจหลงนายบ้างปะ
เจ:ไอ้บ้านาย-//-
นาย:บอกก่อนดิ้
เจ:หลงโว้ยยยไปเรียนไป
นาย:55ค้าบบ
หลังจากที่เจส่งเจ้านายเสร็จก็เดินขึ้นอาคารของตัวเอง เธอตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะไม่ฟังที่นายพูดแน่นอน ตอนเช้านายไม่รู้ว่าเจแอบยืมสนับมือของเฮียเจตมาเพื่อแก้แค้นโดยเฉพาะ เมื่อเจมาถึงห้องเพื่อนๆก็กำลังจะอ้าปากทักแต่ก็ยังไม่ได่เปล่งเสียง เจก็โยนกระเป๋าเป้ลงที่โต๊ะอย่างใว่อารมณ์ก่อนที่ล้วงกระโปรงหยิบสนับมือออกมาสวมเอาไว้ด้วยอารมณ์ที่เตรียมปะทะได้แล้ว
กัส:เห่ยๆๆๆมึงใจเย็นๆนะ มีเรื่องอะไรว่ะมึงจะไปหาเรื่องใคร?!
เจ:ไอ้ยีน และคราวนี้มันเล่นแรงไป กูไม่มีเวลาจะมาอธิบายให้พวกมึงฟังหรอกนะ
ปลาย:อียีนอีกแล้วหรอว่ะ แต่มึงเอาสนับมือมาขนาดนี้มันไม่มากเกินไปหรอว่ะเจ
เจ:มันเล่นแรงกว่ากูเยอะ
เจหันหลังก้าวฉับๆไปที่ห้องยีนทันที พวกเพื่อนๆที่งงกันเป็นไก่ตาแตกไม่ทันสถานการณ์ก็ไม่ยอมปล่อยให้เพื่อนตัวเองไปคนเดียว ทั้งกัสเบสปลายรีบวิ่งตามเจไปทันที