ปันคนโปรด -น้องสามคลั่งรัก (กำลังอยู่ช่วงปรับปรุงรีไรท์ทั้งหมด)

-36-

เป็นเวลา3วันของการพักการเรียนที่เจเจได้แต่หมกตัวอยู่ในบ้านไม่ออกไปไหนเลย แต่ก็เป็น3วันที่ช่วยเยียวยาให้ความรู้สึกของเจค่อนข้างจะดีขึ้นกว่าเดิม
วันนี้ก็วันที่4แล้ว เจแต่งตัวด้วยเสื้อผ้านร.และขอmsxเฮียไปขับเพราะขี้เกียจเดิน

ทำไมมันเซงงี้โว๊ยยยยเหมือนชีวิตแม่งเฉาจะตายอยู่ล่ะสัด-เจ

*โรงเรียน*
เจจอดรถไว้ที่ลานจอดรถของนร.และเดินสะพายกระเป๋าขึ้นอาคารไปแบบเซงๆ พอเดินถึงห้องเรียนเจก็เดินตรงไปที่โต๊ะประจำซึ่งก็เห็นพวกเพื่อนๆนั่งเม้าส์มอยกันอยู่ก่อนแล้ว เจโยนกระเป๋าไปกลางวงอย่างแรงจนเพื่อนสะดุ้งตัวโยน
กัส:โยนกระเป๋าทำห่าไรเนี๊ยฟายย!! กูตกใจ(จับอกตัวเอง)
เบส:เหี้ยกูนึกว่าระเบิดวู้ววว
เจนั่งลงแบบกระแทกก้นลงเก้าอี้
ปลาย:เป็นอะไรอีกล่ะมึง เด่ะนี้ชีวิตมึงนี่วุ่นวายดีจังว่ะ
เจ:เอออ! เด่ะต่อจากนี้กูก็จะยุนิ่งๆ น่าเบื่อไปวันๆเหมือนเดิมล่ะ
กัสเบสปลายมองหน้ากันอย่างงงๆก่อนจะหันไปหาคนหน้าสวยที่ทำหน้าเซงโลกระดับ10
กัส:ทำไมว่ะ
เบส:นั่นดิมีเรื่องไร
ปลาย:พูดค่ะอีดอก
เจ:กูเลิกกับนายแล้ว(เสียงเบา)
กัส/เบส/ปลาย:ห๊ะ!!! มึงว่าไงนะ!!
เจ:โว๊ยยย!!กูบอกว่ากูเลิกกับนายแล้วโว๊ยย!!
เสียงสะท้านโลกันต์จนเพื่อนทั้งห้องหันขวับมาเป็นทางเดียว
กัส:เชี่ย
เบส:ทำไมเลิกอ่ะ
ปลาย:มึงเล่ามาดิ๊
เจจัดการเล่าทุกอย่างให้ทุกคนฟังแลพถอนหายใจแบบเซงๆ
กัส:และมึงโอเคป่ะเนี่ยเจ?
เจ:มึงดูหน้ากูก็รู้ถูกม๊ะ?-___-
ปลาย:เห่ยไม่เป็นไรนะมึงแต่เอาจริงมึงก็ควรจะฟังนายมันบ้างนะ แต่เอาเถอะกูก็เข้าใจว่ะว่าใครเจอแบบนัันก็ช็อคพอๆกันและ
เบส:เอาน่า ถ้ามึงคู่กับมันจิงๆยังไงนายมันก็ต้องกลับมาหามึงอยู่แล้ว(ตบบ่าเจ)
เจ:เออๆ(เซงชิบหาย) ไปโรงอาหารกันเหอะว่ะ กูยังไม่ได้กินข้าวเลยเนี่ยทั้งเซงทั้งหิวโคตรๆ
กัส:ปะอย่าคิดมาก
เบส:เออๆจะไปซื้อน้ำแดกด้วย
ปลาย:ปะ
*โรงอาหาร*
หลังจากที่พวกเจเจซื้อขนมอาหารอะไรกันเสร็จก็มานั่งกินนั่งคุยกันที่โต๊ะประจำกลุ่ม
กัส:และมึงไม่เจ็บหรอว่ะที่ไปบอกเลิกน้องนายเองอ่ะ
เจ:เจ็บดิสัด กูไม่รู้หรอกว่ากูทำถูกมั้ย แต่ตอนนั้นกูคิดว่าควรจะทำแบบนี้ก็เลยทำลงไปทั้งๆที่ก็จำใจ ไม่รู้ว่ะ อธิบายไม่ถูกพวกมึงคงเข้าใจอารมณ์กูถูกม๊ะ
ปลาย:(ยื่นมือไปตบบ่าเจ)เออพวกกูเข้าใจมึง แดกต่อเหอะ
เบส:เลิกๆๆ อย่าคิดมาก(ดูดน้ำต่อ)
เจ:แล้วพวกมึงโอ้ยย
เจถึงกับร้องออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อจู่ๆก็มีใครบางคนมานั่งติดกับเจจนเบียดแทบจะนั่งตักเจได้ เจหันไปจะเตรียมด่าแต่...
เจ:ไอ้นาย(เสียงเบาแทบจะไม่ได้ยิน)
คนหน้าตี๋ที่ถือจานข้าวมานั่งชิดใกล้กับเจแบบไม่ได้ขออนุญาตยื่นหน้าเข้ามาหาเจเจใกล้ๆ จนเจถอยห่างแทบไม่ทัน
นาย:นายกินข้าวด้วยนะ(ตั้งตาจะกินจิงจัง)
กัสเบสปลายมองสถานการณ์ก็เงียบกันไปยกใหญ่
เจ:ไม่ได้! มึงจะกินก็ไปกินกับเพื่อนมึงนู้นไปนี่โต๊ะพวกกู(ชี้ไปทางเพื่อนนาย)
นาย:ไม่เอา ก็นายอยากกินกับพี่เจนี่
(ยื่นหน้าหล่อๆเข้ามาจนจมูกแทบจะติดกับเจ) ให้นายนั่งไม่ได้หรอฮะ(เสียงอ้อน)
เจเห็นหน้าของอีกคนใกล้หัวใจเจ้ากรรมก็ดันเต้นผิดจังหวะเสียได้ เห่ย! พอเลย!
เจดันอกแกร่งของนายให้ถอยห่างตน
เจ:พอเลย ไปนั่งกับเพื่อนมึงนู้นไป!(-///-!ถึงจะเขินแต่ขอเก๊กหน้าก่อน)
นาย:ก็นายไม่อยากนั่งกับเพื่อนนี่ นายอยากนั่งกับพี่เจเจ
เจ:(เชี่ยย!-//-) ทำม๊ะ! อยากนั่งตรงนี้เพราะเพื่อนไม่คบหรือง่ะ!
นาย:เพื่อนคบหรือป่าวนายไม่รู้(ยื่นหน้าใกล้เจอีกรอบ) แต่นายอยากคบกับพี่ต่ออ่ะได้ป่ะละ
ตึกตักๆ!
เชี่ยหัวใจกูวว>\\<!
้เจที่เก็บอาการแทบไม่ไหวแล้วก็จงใจลุกพรึ่บ!ขึ้นจากโต๊ะและสะบัดตัวเดินออกไปเอง
นาย:พี่เจ!
เจ:ไร!
นาย:นายขอrestartจีบพี่เจใหม่ได้ป่ะ!
เจ:ห๊ะ
นาย:นายจะทำให้พี่รักนายอีกครั้งให้ได้!
เจถึงกับหน้าเหวอเมื่อไอ้เด็กหน้าตี๋นี่ตะโกนลั่นว่าจะจีบเธออีกครั้งในโรงอาหารต่อหน้าสาธารณชน ไอ้เชี่ยยคนมองกูใหญ่ล่ะอ่ะ-เจ
เจ:มึงเป็นบ้าอะไรของมึงเนี้ยไอ้นาย(ขมวดคิ้ว)
นาย:นายก็เป็นบ้าเพราะพี่เจนั่นแหละ! พี่รู้ไหมว่าตั้งแต่ที่เราเลิกกันนายนอนไม่หลับเลยสักคืนนะ!(ตะโกน)
เจ:หรอ! ก็เรื่องของมึงดิ่สัด!
นาย:ไม่รู้ล่ะ นายจะจีบพี่เจเจอีกรอบ ให้พี่รักนายมากกว่าเดิม!!
เจ:งั้นมึงก็คงจะต้องใช้ความพยายามมากกว่าเดิมล่ะละเพราะครั้ง2เป็นแฟนกับกูอีกรอบคงยาก!!!
นาย:เด่ะก็รู้ว่ายากหรือไม่ยาก! เอ๊ะ ถ้าพี่พูดงี้แสดงว่าพี่ก็ยอมให้นายจีบได้อ่ะดิ(ยิ้มกรุ่มกริ้ม)
เจ:ม..ไม่รู้โว๊ยยย!! โตแล้วก็คิดเอาเองสิว่ะ!!
นาย:งั้นนายก็คิดงี้ล่ะ สรุปนายจีบพี่เจอีกรอบนะถ้าจีบแล้วห้ามหนีด้วยถือว่าตกลงแล้ว(กอดอกจริงจัง)
เจ:ถ้าคิดว่าจีบกูได้อีกก็ลองดิ่
เจเจเชิ่ดหน้าพลางยักคิ้วท้าทาย
นาย:ด้ายยย!! พี่เจต้องเป็นของนายคนเดียวจำไว้!!
เจยักไหล่ก่อนจะหันหลังให้นายและเดินตรงมาที่ประตูโรงอาหารด้วยเสียงหัวใจที่เต้นแทบจะหลุดออกมานอกอก จะหุบยิ้มก็เสือกหุบไม่ได้ตนต้องเม้มปาก ดีใจก็ดีใจแหละที่นายไม่ยอมแพ้แต่จะชนะใจได้จริงๆหรือไม่นั้น นั่นก็อีกเรื่อง
หึ
เดี๋ยวก็รู้กัน