The Secret of the Campus Nerd ✔

CHAPTER 25

CHAPTER 25

NEILAH

"TABI!"

Napapikit na lang ako ng may humila saakin pabagsak sa madamong sahig at ng may marinig akong mga putok ng baril.

Nagtitili naman ako habang nakahiga and then i close my eyes. Ni hindi ko ito magawang idilat dahil sa takot. I can feel my knees shaking at halos pagpawisan na ako dahil sa hindi pa din matapos - tapos na mga putok ng baril.

Fucking hell. Erick never told me that Gangster Mansion is currently in the middle of a war right now! He seems so relax and calm na wala man lang akong napansing kakaiba! Fuck. Shit. Damn. The Gangsters. Are they safe? Am i safe? No. No. No. I need to stand up. I need to help them. I need to —

"You can open your eyes now." Someone said at may humawak sa kamay ko pero mabilis ko iyong winaksi. Pilit kong binubuksan ang mga mata ko pero hindi ko ito magawa. Marami pa din akong naririnig na mga putok ng baril so therefore, the war is still ongoing. 

My knees are shaking but i tried to stand up which i fucking can't. Open your eyes, Neilah! Kailangan mong malaman kung sino ang nasa harap mo! Open your eyes and help them, you weak little —

"Woah woah woah. Calm down, Miss. Neilah. Don't worry, wala ka sa isang digmaan o ano. You're safe. Trust me." He chuckled. Yes he. Boses lalake kasi eh and definetely familiar.

I trust my instinct. And my instinct screams at me that this guy in front of me is dangerous. Pero dahil sa boses nya ay napakalma ako for some unknown reason. And there are still gunshots everywhere. Bahala na. 

Unti - unti kong binuksan ang mga mata ko — na nakakagulat na nagalaw ko  — at ang pinakaunang nakita ko ay isang lalake na nakangiti. May dimple sya, mapupungay ang mga mata at may pa- spike na buhok, pero bagay naman sa kaniya.

"Sorry kung natakot kita." Kinamot nya ang batok nya na para bang nahihiya. "Nasa training ground ka kasi ng Mansion."

"T - Training ground?" I finally said. Tumayo sya sabay pinagpagan ang damit nya. He lend me his hand to help me stand up and i stare at it for good three minutes.

My instinct is still screaming at me that this guy is dangerous even though he have soft eyes at pakiramdam ko ay nagsasabi sya ng totoo. Even though he's a Gangster.

I mentally raise my eyebrow. This guy is inside the Mansion at pinagdududahan ko pa sya. Tsk. Tsk.

Kinuha ko ang kamay nya na nakalahad at agad din naman nya akong tinayo mula sa pagkakaupo ko sa damuhan. Katulad nya ay pinagpagan ko din ang damit ko.

"Oh yes. Kung saan kaming lahat ay laging naglalaban - laban at nageensayo." Dagdag pa nya kaya't hindi ko maiwasang mapatingin sa damit nya at sa kabuuan nya.

Para talaga syang sasabak sa isang digmaan. Nakatshirt at pambaba sya na parang sundalo, pero meron namang nakapalibot sa kanyang iba't - ibang klase ng baril, bala, kutsilyo at kahit mga pampasabog.