The Secret of the Campus Nerd ✔

CHAPTER 41

CHAPTER 41

NEILAH

Hindi ko alam kung ilang ulit na akong bumuntong hininga simula noong umalis si Erick. Inaamin ko na nag - aalala ako for Erick and Tita Fiona. Wala akong alam sa kung ano man ang nangyayari at nandito lang ako sa loob ng Shingha University, cutting colored paper for our Foundation Day.

It's so frustrating na wala akong magawa para tulungan sila.

"Neilah?" I almost flinch nang hawakan ni Kian ang braso ko. "Are you okay?" Nag - aalala nyang tanong.

I immediately feel bad dahil alam kong kaganina pa nagsasalita si Kian at nagku - kuwento saakin habang ako ay si Erick ang iniisip. I shouldn't be worried about him. He can take care of himself! He's the King of the Gangsters after all!

Pero hindi ko pa rin maiwasan na mag - alala para sa kanya. Paano kung may mga Mafias na sumugod sa kanya? Paano kung saktan sya? Wala ako sa tabi nya at walang gagamot sa kanya. That guy is so stubborn and so persistent at ayaw na ayaw nya na may nag - aalala sa kanya.

I sigh.

"Neilah?" Tawag ulit ni Kian and for the second time ay bumalik akong muli sa reyalidad. I immediately cleared my thoughts.

"Yeah?" Tanong ko habang hindi ko inaangat ang paningin ko sa kanya.

"Are you okay? You look pale. Kailangan mo ba ng tubig?" He ask again. I appreciate his concern though. I'm his bestfriend at kahit ako ay ramdam na ramdam ko ang panlalamig ko.

Umiling - iling ako at pinilit na ngumiti. "No, i'm fine."

"What's the problem?" 

I look at him sharply. "It's none of your business."

Halata ang gulat sa ekspresyon nya pagkatapos ko iyong sabihin. Bumuntong hininga ako. Hindi ko naman sinasadya na sabihin iyon sa kanya. I'm on the edge right now at pakiramdam ko ay may kung anong nakabara sa lalamunan ko. Sobrang sakit ng ulo ko at para akong nasa ilalim ng tubig.

I don't know what's happening. No one's telling me what's happening and it makes me furious. 

Mabilis ding bumalik sa pag - aalala ang ekspresyon ni Kian. "Yes, you're right. But Neilah, you're my bestfriend at nag - aalala ako sa'yo. Just give me one. Bigyan mo lang ako kahit isa man lang na bumabagabag sa'yo ngayon." 

Yumuko ako. Ayokong sabihin kay Kian na nag - aalala ako kay Erick. Na kaganina pa sya nasa isip ko at nag - aalala ako sa kung ano man ang mangyari sa kanya. Pero kitang - kita ko ang pag - aalala sa mga mata ni Kian and i finally gave up.

"Erick." Bulong ko na narinig din ni Kian.

Something in his expression change. "Erick? You're worried about ... him?" He ask uncertainly. Something flicker in his eyes again na agad ding nawala.