The Secret of the Campus Nerd ✔

CHAPTER 51

CHAPTER 51

NEILAH

When i was a child, i knew that there's something wrong about me. Not the magical kind of thing though. HIndi katulad ni Misty — my twin sister — na punong - puno ng liwanag ang mga mata, my eyes are lifeless. Emotionless. Dull. Like i'm dead.

Hindi ko alam kung bakit. Mas nakakadagdag pa sa takot ang kulay ng mga mata ko. Violet eyes.

 

I heard the maids talking about my eyes when i was a child. They said that my eyes are the same as the eyes of my great - grandmother. Noong una ay nagtataka ako kung bakit sila takot na takot sa mga mata ko kung katulad pala ito ng mata ng great - grandmother ko, but then i discovered na dahil sa great - grandmother ko na 'yon ay bumagsak ang buong palasyo. That was the first and the last that the whole Kingdom had fallen. Pinatalsik sa pwesto ang great - grandmother ko na 'yon at umupo sa trono ang anak nyang babae,  which is my grandmother.

 

Hindi na muling bumagsak ang kaharian nang umupo sa trono ang lola ko pati na din ang anak nyang lalake, which is my father. 

Dahil sa mata kong iyon at dahil na din sa nakaraan non ay kinatakutan ako ng lahat. My great - grandmother was a heartless and merciless Queen. Marami syang pinatay nang nasa pamumuno pa sya, at dahil doon ay takot saakin ang lahat na para bang kahit kailan ay maaari ko silang saktan.

Idagdag pa dito na walang emosyon ang mga mata ko. I tried my best. I really did. I tried to make friends and be happy, just like what Misty always did. Pero parang ang hirap ngumiti.

Ever since i was born, my mother looked at me with hatred in her eyes. My father always looks at me, emotionless, but when he's with my sister he's always smiling with fondness.

Namulat ang mga mata ko na ganon ang bumungad saakin.

I didn't push. I didn't do anything or tried to prove them wrong. Kasi alam ko sa loob - looban ko na hindi ako tutulad sa great - grandmother ko. I love my sister, my kingdom and my friends. 

But then, all of that changed in a snap.

Dahan - dahan kong minulat ang mga mata ko. I feel so worn out and so tired na ilang segundo ko bago ko tuluyang mabuksan ang mga mata ko.

Something is piercing through my skin. Hindi ko alam kung nasaan ako ngunit sobrang lamig. It's like i'm in a freezer or something. Ngunit maraming tao sa paligid ko na naka - coat, naka - mask at naka - gloves.

May isa na nakakita saakin na nakamulat ang mga mata. May kung ano syang tinurok sa braso ko then suddenly, nakaramdam ako ng sobrang bigat sa mga mata ko.

I feel so so tired.

"Sleep, your Highness."

Then I close my eyes and let the darkness surrounds me again.