Monachica [Solana Series#2]

Epilogue

Epilogue

Brandon

I watched her gracefully danced with Sweetie, in the living room. The little girl taught her how to dance. Their crispy laughter is a sound to my ear. She glance at me and smiled sweetly.

This woman complete me.

Her miscarriage lead us this way. Masakit man sa akin na ang unang anak namin ay hindi natuloy ay kailangan kong tanggapin in order to save her again. Kung nagpadala ako sa emosyon ko at galit ay maaring makalimutan na naman niya ako and the hell I won't wait for another years para maalala niya ulit.

Sabi ng kanyang doctor ay maraming epekto ang mangyayari kapag ang isang babae ay nakunan. Yung iba ay nadidepress at sinisisi ang sarili. Ang iba ay maaring mabaliw sa depression. The fuck, bakit ko hahayaan yun? Sinigurado ko lang na pwede pa siyang magbuntis ulit at hahayaan ko na yun. Nangyari at kailangan niya ako sa panahon ngayon. Sabi ng doctor ibayong ingat at pang uunawa.

Nakita ko Kung paano siya itinali sa wheelchair noong tumakas siya sa silid niya at hinanap ako. Gusto kong bawiin ang bawat buto ng gagong nurse na yun. And hearing her that she needs me melted all the disappointment I have for her. Oo nawalan ako pero mas nasaktan siya kaya iintindihin ko siya sa abot ng aking makakaya.

Ngayon dalawang buwan na kaming kasal. Pagkalabas niyang ospital ay nagpacivil nga kami, ayaw ko sana dahil gusto ko siyang bigyan ng nararapat na kasal. Yun bang sinasabi nilang pangarap ng isang babae. Ang maka traje de buda at maglakad sa red carpet patungong altar ngunit tumanggi siya. Ang importante daw makasal kami, aangal pa ba ako?

Magresign din siya sa karera niya ng walang pag alinlangan, sinabi kong tatapusin nalang niya ang ilang buwan ngunit mas pursigudo siya sa desisyon. It's all in my favor, bakit ako kokuntra?

Mula noon ay dito na muna kami sa Amerika, gusto kong suluhin Mina siya at lasapin ang pagiging mag asawa namin. It's takes months for her to bear again a child, okay lang.

"Hey,tahimik ka? Sumali ka nga, ang unfair mo ha ako lang itong napagod." Nakanguso niyang sabi at umupo sa kandungan ko. Sweetie call off the dance dahil pagod na rin at nagugutom.

"E, parehong kaliwa yung paa ko." Sabi ko dito at niyakap siya. Inamoy ko ang bango niya at pinagtakan ng halik ang kanyang leeg.

"Wag, pawis na ako. Ano kaba!"
Lumayo siya ng bahagya pero hindi ko hinayaan.

"Brandon!" Pagbabanta niya.

"You always smells good." Nagsusumiksik ako sa leeg niya. Ang bango niya.

Humagikhik siya.

"Stop it, nakikiliti ako." Sabi niya.

Mas lalo ko lang siyang hinalikan doon at tumawa ako.

"Tita,Tito! Sali ako!" Patakbong lumapit sa amin si Sweetie. Panira naman tong batang ito.

Nagkilitian kaming tatlo sa sala. Ang lakas ng tawa nilang dalawa, my girls they are laughing so hard.

Nandito si Sweetie dahil nagpumilit na dalawin sina Mommy at Daddy dito dahil nabobored na doon lalo pa at wala ako.

Later that night. Nagtaka ako kung bakit antagal ni Mona sa bathroom. Hindi pa niya ako pinapasok, ano ba ang drama niya kinakabahan na ako.

"Baby, what took you so long?" I knocked at the bathroom's door.

Hindi ito sumagot at naiinis na ako.

"Monachica!" Ginamit ko ang matigas at pagbabanta dito. I'll count 5 kung hindi pa niya bubuksan gigibain ko talaga ang pinto.

1...
2...
3...
4...
5...