Sevsene Beni

27' İçgüdü

Ben geldiiim! Öncelikle çok beklettiğim için özür dilerim.Yoğun bir dönemdeyim ama yine de beklemeyin diye okulun tuvaletinde bölüm yazdım kıymetimi bilin yani ^-^ Herneyse sizi seviyorum ve biraz zor bir dönemden geçiyorum bana güç verin lütfen.Hepinizin enerjilerini hissediyorum.

İyi okumalar ❤

Bölüm şarkıları;

Ed Sheeran - Perfect (Multiye koydum, dinleyerek okursanız efsane olur.)

Christina Perri - Human

●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●●•●•●

Bakışlarım yavaşça Savaş'ı bulurken teknede dalga seslerinden başka bir ses duyulmuyordu.Savaş hiçbir şey söylemeden kıza bakıyorken, kız gülümsemesini sildi ve yerini beklenti dolu bakışlar aldı.

"Hadi ama, sürprizimi beğenmemiş olamazsın." diye havadaki ellerini yere indirirerek baktı ona Defne.

Savaş boğazını temizledi ve bakışlarını masaya indirdi.Savaş'ın masum bir çocuktan farksız olduğu zamanlar çok nadir olurdu.Sadece iki kere onu öyle görmüştüm.Annesiyle son görüşmesinde ve benim vurulduğum zaman.O zamanlarda bile güçlü görüntüsünü kaybetmekten korkarcasına gözlerime bakmazdı.Şimdi yine aynı ifade vardı gözlerinde ve bu kesinlikle ondan çok benim canımı yakıyordu.

"Özlemedim." diye konuştu Defne'ye bakmadan.Kıvanç ağır adımlarla Defne'nin yanına gitti ve kolundan teknenin aşağısına doğru inmesi için tuttu.Defne bakışlarını kolunun üstündeki Kıvanç'ın eline, daha sonra ise yüzüne çıkardı.

"Kıvanç, görüşmüyoruz uzun zamandır öyle değil mi?"

Kıvanç boş bakışlarla ona bakarken Defne bir kez daha gülümsedi.
"Oysa iyi arkadaştık biz." dedi yüzündeki gülümseme ile Kıvanç'ın elini sertçe ittirirken.

Savaş yavaşça bana döndü.Kimseden çıt çıkmıyordu ve ben de Savaş'ın geçmişinden gelen biriyle böyle karşı karşıya gelmekten pek memnun sayılmazdım.

Savaş elini elimle birleştirdi ve yutkunurken yavaşça, havaya kaldırdı kenetli ellerimizi gösterircesine.

Defne, ellerimize baktı ve tek kaşını kaldırdı.İnanmıyormuş gibi başını sallarken histerik bir gülümseme kaçtı dudaklarından.

"Sevgilim." dedi Savaş beni takdim edercesine.

Herkes onun dudaklarından çıkacak iki kelimeye odaklanmış dururken, elimi bırakmadan oturduğu yerden kalktı.Ben de beni çekiştirmesiyle masadan kalkıp yanında yer almıştım.Öyle bir durumdaydım ki sanki bu sahneyi yaşayan değil de uzaktan izleyen biriymiş gibi hissediyordum.

"Senin bilmem kaç yıl sonra bir anda çıkıp gelmen ve hayatımda sahip olduğum en güzel şeyi kamçılamaya çalışır gibi bir de onun benim için yaptığı ilk sürprizi kendi kafana göre değiştirip onun emeğini hiçe sayacak kadar kendini önemsiyor olman, ne beni..." dedi ve daha sonra ellerinin arasındaki elimi biraz daha sıkı tuttu."Ne de onu mutlu eder."

Canını yakacak hatıraların sahibi, böyle bir günde karşısına çıkmışken hala benim mutluluğumu düşünüyor oluşuna bir kez daha hayret ettim.O gerçekten tanıdığım en mükemmel adamdı.Hep de öyle kalacaktı.

"Sevgilin..." dedi beni iğrenerek süzen Defne.

"Demek sevgilin.Ben benim yerimi Mine almıştır diye düşünmüştüm.Oysa sen hakkını aptal bir paçozdan yana kullanmışsın." dedi ve sahte bir üzüntüyle dudağını büzdü."Standartların çok düşmüş Savaş."