Sevsene Beni

23'Dün,Bugün,Yarın

"Ben seni ciğerimin köşesindeki arıza kadar sevdim.Bir şiir seni bu kadar sever miydi?"

Bölüm şarkıları :
Monsta X - Dramama
Deniz Tekin - Baktın Olmuyo

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Açelya, gel artık!" diye Savaş içerden seslendiğinde kahveme eklediğim şekeri dağıtmak amaçlı iyice karıştırdım.Aceleyle bardaktan bir yudum aldım ve kahvenin sıcaklığından dolayı hissetmediğim dudaklarımı hızlıca yaladım.Biri mavi, diğeri yeşil olan geniş kupaları elime alıp içeriye doğru hızlı adımlarla gittim.

Her zamanki yerine oturmuş önündeki kağıtları dağıtmamaya özen göstererek, dikkatlice bir şeyler okuyordu.Bileğindeki siyah bilekliği istemsizce çekiştirip duruyordu.Kaşlarını çatışından çok odaklandığı belliydi.Düşünceli olduğu anlarda olduğu gibi sürekli gözleri dalıp gidiyordu ve bunu önlemek istercesine başını sallıyordu.Elimde bardaklarla ona kapı girişinde öylece dururken büyükçe yutkundum.Fazlasıyla çekici görünüyordu.

Bir anlığına bakışlarını kağıttan kaldırıp bana baktı.Hemen toparlanıp elimdeki kahvenin birini ona uzattım.Daha sonra kendi kahvemi de masaya koyup oturdum.

"Bir şeyler buldum gibi." dedi parmaklarını kağıdın üzerine vururken.

Sabah hep beraber oturup konuşmuştuk.Uzun süre sanki hiçbir şey yokmuş gibi konusunu açmamıştık ama artık zamanı gelmişti.Ailemin katili olan adam, yani namı diğer Esma'nın babası, cezasını almalıydı. Pis işlerle uğraşmayacaktım.Ya da başımı belaya sokmadan halledecek, cezasını çekmesini sağlayacaktım. Bunu Savaş'a söylediğimde ise her şekilde yanımda olmaya hazır olduğunu söylemişti.Savaş bütün bilgileri bir araya toplamış, saatlerdir onu inceliyordu.Önce baya zor olmuştu tabi, ama sonrasında Kıvanç Hukuk Fakültesi'nde okuduğundan, emniyete ulaşıp bilgi toplamak oldukça kolaydı.

"Tek seferde halledelim olur mu?Sadece olayın sebebinin o adam olduğunu kanıtlayalım, yeterli.Onu görmek ya da dava işleriyle uğraşmak istemiyorum.Bugün halledelim.Yarın konusunu bile duymak istemiyorum." dedim ve masadaki kağıtlardan birini elime alıp göz gezdirdim.

Bana dönmeden kahvesinden bir yudum aldı.
"Annem nasıl öğrendi bilmiyorum ama artık onlar da, o adam da uzak olacak senden merak etme.Birdaha yüzleşmene izin veremem."

Sanki sıradan şeyler söylüyor gibi,bu cümleleri kuruyor olması gerçekten duvarlarının arkası olduğunu bana her seferinde tekrar, tekrar ve tekrar hissettiriyordu.

"Hande az önce çıktı.Kıvanç'ın üniversitesiyle görüşecekmiş.O yüzden emniyete beraber uğrayacaklar." dediğimde anladığını belirtircesine başını salladı.Kağıtların arasında elini gezdirdi ve aradığını bulduğunu gösterecek bir gülümseme oluştu suratında.

"Güzel." dedi elinde tuttuğu kağıda bakarken.Hala suratında bir sırıtış vardı.

"Ne oldu?" dedim ve oturduğum yerde kıpırdandım.

"Sanırım Esma ile görüşmemiz gerekiyor, kelebek."

"Esma ile mi? Ne diyeceğiz ki?" diye sordum.Esma o adamın kızıydı evet, bu doğrulanmıştı ama hiç onunla karşı karşıya geleceğimi düşünmemiştim.

Başını elinde tuttuğu kağıttan kaldırdı ve parlayan gözleri ile bana baktı."Anlamıyor musun?" diye sorup belli belirsiz gülümsediğinde hala boş boş bakıyordum.Başımı sorarcasına salladığımda açıkladı;