Too Young to be Married (Hard Fall Series#3)

Chapter 23

"Natasha, please" frustrated at pagbabanta sa kanya ni Alec.

Ang pagkakakapit ko sa kanyang braso ay unti unti kong niluwagan. Rinig na rinig ko pa ang pag ngisi ni Natasha na sinadyang gawin dahil sa pagbaba ko ng tingin.

"Don't try to mess with my wife this time" pagbabanta pang muli ni Alec sa kanya.

Hindi ko man tingnan ay ramdam ko ang talim ng tingin nito sa akin kaya naman ng tuluyan ko nang maibaba ang aking kamay mula sa pagkakahawak nito sa kanyang braso ay nabigla ako ng higitin ako nito sa aking bewang na mas lalong nagpalapit sa aming dalawa.

"Let's go" sabi niya sa akin tsaka niya ako ginaya papunta sa kanyang opisina.

Tahimik lamang ako hanggang sa nakapasok na kami duon. Kaagad akong napanganga sa malaking salamin na tanaw ang buong Manila. Halos tanaw ko na din ang Manila bay dahil halos kalahati ng wall ang laki ng salamin na iyon.

"Do you want to drink something?" Malambing na tanong niya sa akin habang halos magtaasan ang balahibo sa aking batok ng magtaas baba ang kamay nito sa aking bandang bewang.

Napailing na lamang ako kanya sabay iwas ulit ng tingin at muli nanamang napadako ang tingin ko sa malaking salamin niya.

"Don't mind Natasha, she won't change the fact that you are my wife" seryosong sabi niya sa akin kaya naman napalunok ako.

Sandaling lumabas si Alec para kausapin ang kanyang secretary pero agad din namang bumalik at naging busy sa harapan ng kanyang laptop at ilang mga folder na may lamang mga documento.

Mula sa pagtanaw ko sa view ay muli kong ibinalik ang mga tingin ko sa busy na si Alec. Seryoso ang mukha nito habang binabasa ang ilang mga documento bago niya ito pirmahan.

Mabilis akong napaiwas ng tingin ng bigla bigla na lamang itong tumingin sa akin.

"May gusto ka ba?" Nakangising tanong niya kaya naman sa hindi malamang dahilan ay uminit ang aking magkabilang pisngi.

"Sayo? Wala noh!" Madiing sabi ko sabay irap sa kanya.

Mas lalo itong napangisi ito lalo at presko pang napahilig sa kanyang swivel chair. "Sa akin alam kong may gusto ka, but what I mean is...may gusto ka bang kainin o inumin? Tell me, pwede ko namang utusan ang secretary" paliwanag niya sa akin na may kasamang pangaasar na din.

"Ayaw ko" mataray na sabi ko sa kanya tsaka ko siya tinalikuran.

Matapos iyon ay muling bumalik sa Alec sa pagiging seryoso. Totoo nga ang sinabi nilang sobrang dedicated ng mga ito sa trabaho. Siguradong hinding hindi ito maghihirap kahit kailan.

"May charger ka ba? Na lowbat ako" sabi ko dito na may kasamang inis at panghihinayang dahil enjoy na enjoy ako sa paglalaro ko.

Umiling si Alec pero, may dinukot ito sa kanyang drawer. "You can use my phone" sabi niya sa akin.

Nagdalawang isip muna ako bago ako tuluyang tumayo at tsaka ko iyon kinuha. Ok nang manghiram kay Alec kesa naman mabulok ako sa aking kinauupuan na dilat ang mata.

Sobrang kakaiba ng aking pakiramdam na para bang ngayon lamang ako nakahawak ng cellphone. Kakaiba sa pakiramdam na ngayon ay hawak ko ang cellphone ni Alec Herrer. It's his privacy pero hinayaan niyang makuha at mahawakan ko.

Imbes na magdownload ng larong nilalaro ko kanina ay palihim kong binuksan ang mga social media apps niya. Maging ang messages niya ay halos magulat ako ng sobrang daming unread message duon.

Muli akong napasulyap kay Alec at nakita ko namang busy pa siya kaya naman pinagpatuloy ko na lamang ang aking ginagawa. I'm his wife anyway. Pag kumbinsi ko sa aking sarili dahil sa aking ginagawa.