Too Young to be Married (Hard Fall Series#3)

Chapter 27

"What the hell" sambit ni Alec ng tuluyan na niyang makita kung ano ang aking hawak.

Mabilis niyang kinain ang distantya naming dalawa at kaagad na hinablot sa akin ang litrato. Napatingin ako sa kanya at halos manlamig ako ng makita ko kung gaano puminta ang sakit sa kanyang mukha at mga mata ng makita niya kung ano ang nangyari sa picture frame na mukhang kinaiingat ingatan niya.

"Liar" matigas at punong puno ng hinanakit na sambit ko sa kanyang pagmumukha.

Kaagad na nagbago ang kanyang reaskyon ng lumipat ang tingin niya sa akin.

"Brenda" tawag niya sa akin at akmang hahawakan ako ng kaagad akong umiwas. Kaagad ko siyang nilagpasan at aalis na sana duon ng muli siyang magsalita para pigilan ako.

"Brenda wala na si Eve..." sambit niya na halos muntik na nga siyang pumiyok.

Mas lalo kong naramdaman ang sakit gayong nararamdaman ko ding nasasaktan siya. Hindi ko siya magawang lingonin, ang tanging kaharap ko lamang ay si Elaine at Axus na nanatili duon sa may pintuan at nakatingin sa akin, pareho siyang nagaalala.

"Baby, let's leave them first" rinig kong sambit ni Axus kay Elaine at tangkang isasara ang pintuan ng pigilan ko siya.

"Don't close the door, aalis ako" sabi ko at muli na sanang hahakbang paalis duon ng hinila ni Alec ang aking braso para pigilan ako.

"Leave us" matigas na sambit niya kay Axus. Tumingin muna ito sa akin bago niya dahan dahang sinunod ang inutos ng kapatid.

Nang tuluyan ng maisara ni axus ang pintuan ay kaagad kong binawi ang kamay ko mula sa kanyang pagkakahawak. "Ano bang problema? Tell me..." pagsusumamo sa akin ni Alec.

Napalunok ako bago ako napatitig sa kanyang mukhang nangungusap. Ano nga ba ang problema ko? Tanong ko din sa aking sarili. Lahat ng nakakaalam ng ginawa ko kay Alec after our wedding ay iniisip na kaya ako bumalik ay dahil pa din sa pera. Hinayaan ko silang isipin iyon, pero alam ko din sa sarili kong hindi lamang iyon ang dahilan kung bakit pumayag ako na bumalik sa kanya.

Hindi iyon dahil natatakot ako na baka ipakulong niya si Dad if ever na hindi ko sinunod ang sasabihin o iuutos niya kundi dahil alam ko sa sarili kong mahal ko si Alec. Mahal ko siya kaya nga naging mahirap sa akin nuon na piliin at unahin ang pamilya ko para sa planong pagnakawan siya. Hindi ko man ginusto at nagawa ko. Pero kalakip din naman nuon ay ang sakit na nararamdaman ko.

Mahal ko si Alec kaya naman handa na akong ibigay sa kanya ang buong ako. Na kaya kong patunayan sa kanya na nagbago na ako at hindi na ako ang Brenda nuon na walang ginawa kundi ang pasakitan siya at mangaway.

"Our problem is Eve...si Eve ang problema Alec" nahihiya man akong sambitin ay nagawa ko pa ding sabihin sa kanya.

Mariin siyang napapikit at napabuntong hininga. "Maria, matagal nang wala si Eve...paano naman nating naging problema ang taong matagal ng patay?" May lambing at pagsusumamong sambit niya sa akin. Alec is so frustrated, dapat lang dahil ilang araw na akong hindi mapakali kakaisip tungkol sa ex niya.

"You still can't get over her Alec! You can't love two people at the same time! Even if she is dead or alive!" Mariing pagpapaintindi ko din sa kanya.

Nakatitig siya sa akin, tila binabasa ang mga mata ko. "I'm inlove with you, Maria..." madamdaming sambit niya habang diretsong nakatingin sa aking mga mata.

Sa hindi ko malamang dahilan ay ni kahit kaunti ay wala akong naramdaman. It might sound sincere pero hindi tumagos iyon sa kalamanan ko, not like that i'm too demanding pero ramdam kong may kulang o para bang may hadlang.