Too Young to be Married (Hard Fall Series#3)

Chapter 39

Gustong gusto ng aking balat ang pagtama ng malamig at preskong hangin sa akin. Sikat na sikat man ang haring araw ay nagingibabaw pa din ang masarap na simoy ng hangin. Ang tubig sa dagat at umaalon kasabay ng paghampas ng hanging kanina ko pang pinupuri. Tanaw ko ang mga bangka di kalayuan sa aking kinalalagyan. Marahil ay nagmula ang mga iyon sa ibang parte ng isla.

Ang suot kong kulay puting bestida ay sumasabay din sa sayaw ng hangin. Napahawak ako sa aking sinapupunan. Hindi magtatagal ay lalaki na rin ito at bibilog. Mas maaga at mas malaki kesa sa mga normal na buntis.

"Hindi ka ba magpapahinga?" Tanong ni Clark sa akin ng tumayo siya sa aking tabi at tumanaw din sa malawak at asul na dagat.

Inilingan ko lamang siya kasabay ng pagayos ko sa mga tikwas ng aking buhok na hinahingin din ng malakas na hangin. "Hindi naman ako pagod" sabi ko na lamang sa kanya.

Sandaling namuo ang katahimikan sa pagitan namin ni Clark pero ramdam na ramdam ko ang paminsan minsang pagtitig nito sa akin.

"Your Dad..." paguumpisan niya kaya naman kaagad niyang naagaw ng buong buo ang aking atensyon.

"He's hiding because of the lawsuit" sabi ko kay Clark. Alam kong alam na niya iyon, there's no sense of lying to him lalo na't siya ngayon ang nagiisang taong handang tumulong sa akin.

"Ayos na, wala ng problema" sabi niya pa kaya naman napakunot ang aking noo dahil hindi ko kaagad iyon naintindihan.

"What do you mean?"

"Inayos na ni Alec ang lahat, wala ng dapat ikabahala ang Daddy mo. Bayad na ang lahat ng utang" sabi niya sa akinkaya naman napanganga na lamang ako.

Ang aking sandaling pagkawala sa sarili ay naputol dahil sa lumabas na pagngisi sa aking labi. "Maybe that is the way of repaying me for choosing my cousin" galit at punong puno ng hinanakit na sambit ko.

"That's not it...Brenda" pagpapaliwanag ni Clark.

Hindi ako nasgsalita, nagtangkang magsasalita pa si Clark ng kaagad ko siyang pinigilan. "Gusto ko ng magpahinga" sabi ko sa kanya at mabilis siyang tinalikuran.

Walang lingon lingon akong pumasok sa bahay at umakyat papunta sa aking tutuluyang kwarto.

When I was young,  Masyado ng nagingat si Mommy at Daddy sa akin. They don't want me to be stressed, problematic and triggered. We do our best to treat it with a healthy life style and psychological treatments hanggang sa nabuhay ako ng normal ng nagagawa ko ang lahat ng bagay na gusto kong gawin.

Nasunod lahat ng luho ko because they don't want me to be depressed, they don't want to stress me out. A human body can only bear up to 45 del of pain. Yet at the time of giving birth, a mother can feel up to 57 dels of pain, this is similar to 20 bones getting fractured at the same time.

Nakaidlip ako with hope in my heart na anytime soon pwede na kaming magkita ulit ni Dad. Hindi ko pa man din nasusuot ang tsinelas ko ay nagulat ako ng makarinig ako ng kung anong ingay sa baba.

"Brenda...you need to hide" natatarantang sabi ni Yvonne, with her is Cyrus ang kanyang asawa na todo suporta lang.

"Huh? Anong nangyayari?" Naguguluhang tanong ko sa kanya.

Nagpapabalik balik ito papunta sa may bintana at tsaka siya sisilip kaya naman mabilis din akong pumunta duon at tsaka sumilip. Sa may front door ay nanduon si Clark kausap ang mga pulis. Napakunot ang noo ko dahil duon kaya naman kaagad akong humarap kay Yvonne.