One year and three months. It healed everything. Indeed time heals.
Sa loob ng isang taon mahigit, maraming nangyari. We've been through a heavy rain that's why we experienced the rainbow for a very long time.
Everything went smoothly to our family.
"Blythe!" tumakbo naman si Blythe papunta kay Mercy ng sumigaw ito. May malaking banner pa ito na hawak hawak na nakalagay WELCOME BACK BLYTHE.
Magkahawak naman ang kamay namin ni Brett habanh nakasunod sa anak namin.
"Anong oras tayo pupunta sa inyo?" tanong ko kay Brett. We stayed at Manila for 2 weeks at lumuwas kami kaagad ng isla to spend Christmas and New Year with our family. Or stay for good here.
"We'll go for dinner, Faith. Magpahinga muna tayo."
Isang van na pagmamay-ari ng inn nila ang sumundo sa amin sa pier.
"Marunong pa ba magtagalog si Blythe?" tanong ni Mercy. Natawa naman kami ni Brett sa kanya.
"She's very fluent in English." sagot ni Brett sa kanya.
My parents were amazed how the way Blythe speaks. She looks different, for them. Brett and I saw how her friends influence her. Minsan ang mga anak ng pinsan ni Brett na nagbabakasyon sa America ay nakikipaglaro sa kanya.
"Ano ba tong anak niyo na 'to! Sanayin niyong magtagalog ito!" sabi ni mama.
"Matagal siya nanatili sa America, ma. Lahat ng mga kalaro niya ay Americano kaya ganyan." sagot ko.
"Nanay! Let's go swim!" aya ni Blythe. Mas lalong pumuti si Blythe sa America. Kaya kapag naiinitan siya ay sobrang pula na niya. Ayaw ni Brett na nagbibilad siya sa init pero matigas ang ulo niya.
Habang tumatagal, natutunan na ni Brett humindi kay Blythe. Minsan ay napapagalitan na niya ito pero ilang oras, ipapasyal niya rin o bigyan ng kung ano ang gusto nito.
Si papa at mama ang sumama kay Blythe sa pagligo sa dagat habang nagpahinga kami ni Brett sa bahay. My hair is growing again and I gained weight. My recovery was very fast.
Habang nag-aayos ng gamit ay natigil ako ng nakita ko ang singsing na suot ko. Maybe it's time. We're already settled here in Philippines. Brett waited for too long. It's time to give it back to him.
"Brett." tawag ko.
"Hmmm.." nakadapa ito sa kama at nakapikit ang mga mata.
"About our wedding." hindi naman ito nakasagot.
Lumapit naman ako at umupo sa gilid ng kama. Hinaplos ko naman ang pisngi nito.
"Brett---"
Mabilis ko naman siyang hinampas dahil sa pagkabigla. Hinawakan niya ang kamay ko at biglang umupo. He squeezed my cheeks using his both hands.
"Brett ano ba!" naiinis kong sabi at inalis ang mga kamay niya but he kept on squeezing my cheeks! He always does this to Blythe at pati ako ay nadadamay na rin.
"1 month from now?" he asked and wiggled his brows.
Every time I imagine walking on the aisle while Brett waiting for me on the altar my heart flutters. I mean, we're not that teens anymore, we're together for a very long time pero kinikilig pa rin ako.
"Nanay! Tatay!" nagising ako sa malakas na katok ni Blythe. I groaned and slap Brett's arm.
"How many times do I need to tell you to always dress up after doing it Brett! Alam mo naman na pumapasok si Blythe ng kwarto." ewan ko ba, kahit noong college kami pasaway na siya at palagi na lang akong naiinis.
