Będziesz moja kochanie

33.

LUCY:

Wstałam dzisiaj o dziesiątej żeby na spokojnie się przygotować na tą rozmowę.Zeszłam na dół gdzie panował nie mały bałagan i się zdziwiłam, że pedantka sobie pozwoliła tak nabrudzić w domu.

-Cześć wam.-przywitałam się troszkę głośniej, żeby mnie dostrzegli bo byli bardzo nerwowi.

-Hej kochanie-przywitał mnie wujek-ja cię tak bardzo przepraszam ,ale razem z moją żoną musimy wyjechać na tydzień do oddalonego o tysiąc kilometrów stada pomóc im rozwiązać konflikt.Zapomniałem ci powiedzieć wcześniej.

-Nie przejmuj się.-pogładziłam jego ramię ręką-nie jestem dzieckiem dam radę się sobą zająć bez dwudziestoczterogodzinnej opieki.No co tak na mnie patrzysz, przecież chaty ci nie rozniosę.

-Przynajmniej mam taką nadzieję-odpowiedziała ciocia-i prosiłabym cię żebyś nie zrobiła tak dużego bałaganu jak ten tutaj-zwróciła się do mojego wujka patrząc na niego spod byka.

-Jasne jeszcze jakieś uwagi?-zapytałam przygotowując sobie śniadanie.

-Nie szwendaj się po nocy po terenie tego stada.-spojrzał w moje oczy-jak wrócisz do domu zamknij wszystkie okna i drzwi do budynku.Już nie raz mieliśmy problemy ,gdy tego moja zapominalska żona nie zrobiła.

-Się rozumie panie kierowniku-starałam się udawać głos naszego hydraulika, który nawet mi wyszedł ,a mój stryjek pokręcił z rozbawieniem głową-będziesz ty kochaniutka zadowolona.

-Przestań się wygłupiać.-pogroziła mi palcem kobieta-tylko pamiętaj o czym ci mówiliśmy.Jedzenie masz w lodówce, a jeśli twoi bracia zjedzą ci wszystko to w biurku w gabinecie zostawiliśmy ci trochę pieniędzy.

-Kto powiedział, że wpuszczę do środka tą zgraję dzikusów?-zapytałam, ale i tak wiedziałam, że znają się w środku domu.

-Nie ważne, my musimy już jechać.-mężczyzna chwycił walizki i wychodził z nimi do samochodu,obie z ciocią poszłyśmy za nim-jeśli coś się stanie dzwoń.

Po pożegnaniu się z nimi wróciłam do środka i zjadłam moje śniadanie, gdy skończyłam wstawiłam naczynia do zmywarki i poszłam do mojego pokoju się ogarnąć.Umyłam się po czym opatulona ręcznikiem, wróciłam do pokoju po bieliznę i ubrania, którymi były czarna dopasowana do ciała spódnica do połowy ud tego samego koloru góra i czarne szpilki.Weszłam do wcześniejszego pomieszczenia i wbiłam się w te fatałaszki.Zajęłam się lekkim make-up, który składał się z odrobiny podkładu, tuszu na rzęsach i bezbarwnej pomadki na ustach,włosy tylko wysuszyłam i zostawiłam rozpuszczone, które lekko były pofalowane.

Była jedenasta do torebki wrzuciłam telefon, lusterko i kilka kosmetyków.Chwyciłam jeszcze białą marynarkę, której chyba nie nałożę bo jest ciepło, ale z tą pogodą nigdy nic nie wiadomo i teczkę z niezbędnymi papierami.

Tak jak mi kazano pozamykałam wszystkie okna i drzwi, a klucz schowałam do torebki zamówiłam taksówkę i pojechałam na rozmowę o pracę.O matko trzymajcie kciuki ,żeby się udało już się nie mogę doczekać.

AIDEN:

Co u mnie?Nic nowego wkurzający ojciec, Lili i tony papierów do przejrzenia, no po prostu żyć nie umierać.Jeśli chodzi o Lucy to ona nie utrzymuje ze mną kontaktu, mimo moich starań.

~A może za słabo się starasz?-zadrwił sobie ze mnie mój wilk.

~To co mam zrobić skoczyć z mostu z miłości do niej?-zadrwiłem z niego.

~Jeśli będzie to konieczne to sam cię popchnę w przepaść.-odpowiedział zadowolony.

Czyli ty też jesteś przeciwko mnie.Świetnie, czasami już mam dość i ten most coraz bardziej atrakcyjnie wygląda.Ale nie mogę tego zrobić bo razem ze mną odeszła by także moja księżniczka, tylko dla niej ciągle stąpam twardo po tym świecie.