Świat jest pełen kłamstw i tajemnic... Napotykamy w swoim życiu wielu różnych ludzi, często nic nie znaczących w naszej przyszłości, a też odgrywających ważna rolę. Czy każdy z nas może odkupić swoje winy z przeszłości? Czy jedna osoba może wznieść...
-Jak się siedziało na fizyce? - zapytała uszczypliwie. -Nijak... - odpowiedziałam obojetnie. -Ty tak serio? - zapytała. -Tak - dodałam krótko. -Co dziś robisz? - zapytała po chwili. - Um... W sumie to nic. A co? - odpowiedziałam. -Mogę wpaść do ciebie!- powiedziała entuzjastycznie. -Wątpię... to nie jest zbyt dobry pomysł - odpowiedziałam mając na myśli Collinsów. -Dlaczego? - zapytała zdziwiona. -No dziws wracam do Collinsów - powiedziałam cicho, ale kiedy zobaczyłam jej wyraz twarzy postanowiłam dodać - Obiecałam mamie, bo nie chce żebym była sama... Ale na krótko bo w przyszłym tygodniu wraca Mike. -To fajnie! - ucieszyła się. - To może jakiś wypad po szkole... na kawę? -zapytała pogodnie. -W sumie czemu nie! - odpowiedziałam z uśmiechem.
Chwilę potem zadzwonił dzwonek. Lekcje minęły szybko. Nie było go na angielskim. Ale nie ważne. Z Lią i Nicol nie wiedziałam się dziś bo zrobiły sobie wagary. Ostatni dzwonek zadzwonił na przerwę. -No nareszcie! - wykrzyczała Beck. - Ja idę po rzeczy z w-fu bo zapomniałam... zaczekaj na mnie przed szkołą ok? - zapytała wychodząc z sali. -Okej - rzuciłam krótko po czym ruszyłam na pole. Pobliskiej ławce blisko wyjazdu ze szkoły. -Wsiadasz? - zapytał jakiś głos koło mnie. Nie zauważyłam nawet, że podjechał podemnie jakiś samochód. Przepraszam nie jakiś tylko Collinsa. -Nie dzięki - odpowiedziałam. -No wsiadaj podwioze Cię - ponowił prośbę. -Nie dzięki... czekam na kogoś - powtórzyłam dodając tą głupią część. Nic nie odpowiedział tylko odjechał. Miło. W sumie to zabrzmiało jakbym czekała na jakiegoś chłopaka. Chwilę potem przyszła Beck. -To jak idziemy? - zapytała podchodząc do mnie na co ja przytaknęłam. -Collins podjechał do mnie na parkingu - powiedziałam patrząc na chodnik. -CO? - wydusiła zdziwiona. -Chciał mnie podwieźć...-powiedziałam Nie kończąc. -Wow! - ponowiła zdziwienie. -No, ale nie ważne...-rzuciłam.
Dalszą drogę spędziłyśmy na gadaniu o bzdurach dotyczących weekendu i szkoły. Szybko znalazłyśmy się w kawiarni. -Dobra ja muszę zamówić coś zimnego! Ej patrz na tą dupeczke! - pisnęła podekscytowana. Spojrzałam we wskazanym kierunku. Faktycznie może i przystojny. Zresztą nie wiem. Nie znam się. Nie mam jakiegoś specjalnego ,,brania,,. -No nawet przystojny - odpowiedziałam po chwili. -Nawet? - wydusiła zdziwiona. -To jest chodzący seks! - zapiszczała zwracając uwagę starszego Pana obok nas. -Wypadało by coś zamówić - powiedziałam zmieniając temat. Nienawidziłam obgadywać z Becky chłopaków. Sama nie wiem czemu. Po prostu nie. -Ja to bym sobie zamówiła jego... jak myślisz ile kosztuje? - zapytała rozmarzona. -Becky ja poważnie - powiedziałam znudzona. -No ja serio - odpowiedziała z bananem. -Oj no dobra wezmę chyba java chip - dodała po chwili kiedy zobaczyła, że nie mam ochoty się z nią bawić. -To samo - zwróciłam się do kobiety. -Ros no weź! Gapią się w naszą stronę! Kurwa! - zapiszczała podekscytowana. Już wspominałam, że Beck to nieszczęśliwa singielka? Ma hopsa na punkcie chłopaków. Najchętniej poderwałaby każdego. Nigdy specjalnie nie mówiła o swojej przeszłości z chłopakami. Więc nie wiem jakie doświadczenia przebyła. Ja nigdy nie lubiłam towarzystwa chłopaków. - Becky cieszę się, że się tak cieszysz, ale ogarnij się błagam - powiedziałam cicho. -Patrz idą w naszą stronę! Ale się spociłam! Orgazm! - zarechotała radośnie. -Hej dziewczyny! - powiedział wysoki i wysportowany brunet.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
