ရဟတ္(ကဗ်ာစုစည္းမူ)

ပင့္ကူဟာ အမျဖစ္တယ္။ သူဟာ အမျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သက္ေသျပတယ္။

ပင့္ကူဟာ အမျဖစ္တယ္။
သူဟာ အမျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သက္ေသျပတယ္။
**************************************
ပင့္ကူတစ္ေကာင္ကို နားလည္ရခက္ျခင္းေတြ အစာေကြၽးလိုက္တယ္။
သူက ဒါမစားဘူး။ သူက အမျဖစ္တယ္။ လိုအပ္ျခင္းေျမာက္ျမားစာြကို
အာဟာရျဖည့္တင္းေနတယ္။ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္ဝမလာဘူး။ ေပၚက္ေနတဲ့ အိုးတစ္လံုးဟာ အေပၚက္႐ွာမရေအာင္ ဝကၤပါဆန္တယ္။ေရစီးထဲမွာ ငါးတစ္ေကာင္ ကူးခပ္ေနရသလိုမ်ိဳး၊ ကြၽန္ေတာ္က ပင့္ကူအတြက္ အစာ႐ွာတယ္။ ပင့္ကူဟာ အမျဖစ္တယ္။ ဂ႐ုစိုက္ျခင္းေတြကို စားတယ္။ ရာသီးသံုးပါးစလံုး စကၠန္႔မလပ္ သူ႔ဗိုက္ဆာေနတတ္တယ္။ သူ႔ဗိုက္ဆာျခင္းအေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္ သတိလစ္တယ္။ သူဗိုက္ဆာတတ္တဲ့အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္အေပၚမွာ သတိေပးတယ္။
ကြၽန္ေတာ္မွာ နားလည္ရခက္ေနျခင္းေတြပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေကြၽးတိုင္း ပင့္ကူက လက္ကိုကိုက္တယ္။ ပင့္ကူကို ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ္ ပင့္ကူျဖစ္လာတယ္။ အကိုက္ခံရတဲ့ေန႔ကစၿပီး ပင့္ကူဟာ ဘာစားစား အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ သူ႔လ်ွာေပၚမွာ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းေတြ ေပ်ာက္သာြးတယ္။ တစ္ေန႔မွာ အိပ္မက္ေပးတယ္ ။ပထမအဆင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏွလံုးသား၊ ဒုတိယအဆင့္ ကြၽန္ေတာ္ဦးေႏွာက္။ သူ႔ခ်ဥ္ျခင္းတပ္ျခင္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ အေသြးအသားေတြ ယားက်ိလာတယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေပးလိုက္တယ္။ေနာက္ေန႔မနက္မွာ
ပင့္ကူအိမ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ခ်ိဳ႕ ကပ္ၿငိတြယ္ေနခဲ့တယ္။
အေရျပားသာ က်န္ေတာ့တဲ့ ခႏၶာကို မလိုမုန္းတီးနဲ႔ သူၾကည့္ျပန္တယ္။ ဘယ္လိုပင့္ကူလဲ။ပင့္ကူ ဟာ အမျဖစ္တယ္။
3:47AM
Apr8.2017
Minsetwai
(ကဗ်ာလူသားမွ)