ရဟတ္(ကဗ်ာစုစည္းမူ)

ကဗ်ာလူသား_၂

ကဗ်ာလူသား_၂
**********
ဝါသနာက ဝါသနာကို လိုက္႐ွာမေတြ႔ခ်ိန္
ဒီေနာက္ေတာ့ ဝါသနာဟာ ေဝဒနာပါပဲ
ဒီေဝဒနာရဲ႕ ျပန္လည္စီးေမ်ာပ့်ံထြက္မူက
"ဝါသနာ"
ဝါသနာရဲ႕ ျပန္လည္အခိုး႐ိုက္
အစပ္အဟပ္တည့္ပစ္မူက "ေဝဒနာ"
ဒီလိုနဲ႔
ဝါသနာရဲ႕ အေျခခံတရားျဖစ္လာတဲ့
ေဝဒနာက
ဝါသနာေတြကို စုေပၚင္းစပ္ေပၚင္းလုပ္
ေဝဒနာရဲ႕ အက်ိဳးတရားျဖစ္တဲ့
ဝါသနာကလည္း
ေဝဒနာကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းစီ ဆြဲႏူတ္
ၿပီးေနာက္
ဝါသနာက စိတ္လိုလက္ရ ရယ္ေမာပစ္
ေဝဒနာကလည္း ျပင္းျပစြာနဲ႔
လိႈငိလိႈင္ေဆြးပစ္
ေနာက္ဆံုး ဝါသနာကပဲ ေဝဒနာဆီမွာ
ကမ္းျပန္ကပ္သြားရတယ္
အဲဒီအခါမွာ
ေဝဒနာက စိတ္လိုလက္ရ ျပန္လည္
ထ ရယ္ေမာပစ္
ဝါသနာကလည္း
လြမ္းေငြ႔ေလာင္ေအာင္ ေတြေဝေဆြးပစ္
ေနာက္ဆံုး ေဝဒနာကပဲ ဝါသနာရဲ႕အိမ္မွာ
ငါ ညအိပ္ျဖစ္သြား ျပန္တယ္။

အဲဒီလိုကေန စသလားပါပဲ
ဝါသနာေတြထဲ ေဝဒနာေတြ ကို အရင္းတည္လိုက္
ေဝဒနာေတြထဲ ဝါသနာကို ျပန္ထူဆြဲမလိုက္နဲ႔
အိမ္တစ္လံုးထဲ
နာမည္တစ္လံုးတပ္ၿပီး
အတူေပၚင္းေနၾကေတာ့တယ္
ကဲ..ၾကည့္ပါ
ကဗ်ာလူသားလို႔ေတာ့ ဆိုတယ္။

1:30AM
Oct31.18
Minsetwai