ရဟတ္(ကဗ်ာစုစည္းမူ)

အမွန္တရားမဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္....

အမွန္တရားမဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္....
____________________

အစစ္အမွန္တရားရဲ႕
အေစခံမဟုတ္ေတာ့တဲ့ ေန႔ရက္မ်ား
ဦးေႏွာက္ဟာ ပ်က္႐ွဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔
လဲက်ေသဆံုးရင္း
အမုန္းဒဏ္ရာက
ေကာင္းမြန္စြာ သၿဂိဳလ္လို႔ ေနတယ္..
စိတ္မီးခိုးေငြ႔ေတြက
အခ်င္းခ်င္း ပဋိပဏၡျဖစ္ေနက်ရင္း
စိတ္႐ွည္ျခင္းေတြကို တစ္စ၊ တစ္စ
ခိုးယူထုတ္သယ္ထုတ္သြားၾကတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က
လိမၼာပါးနပ္မူ ကင္းမဲ့ဇုန္ထဲမွာ မ႐ွိ
ဦးေႏွာက္ပ်က္ႀကီးနဲ႔ မသိမလိမၼာသလိုေနေနမိ
ကြၽန္ေတာ္ဘဝရဲ႕ ျဖစ္တည္မူထဲက
လူသားရဲ႕ေခတ္ၿပိဳင္ ယဥ္ေက်းမူထဲက
အတၱေတြ
လူ႔ အလိုက္အထိုက္ ဆက္ဆံေရးေတြ
မုသားမွန္းသိလ်ွက္ ယံုၾကည္လက္ခံရမူေတြ
အားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္မုန္းသလို
ကြၽန္ေတာ္ကိုလည္း သူ မုန္းထားတယ္..။

ကြၽန္ေတာ္မုန္းတာေတြကိုလည္း....
ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ေနမိဆဲ..
သူ မုန္တီးတာေတြကိုလည္း
ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေနမိဆဲ
လူမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ႕
နာရီလက္တံထဲမွာ
အနာတရေတြ
ပံုမွန္ လည္ပက္ေနၾကဆဲပါပဲ။

ဒီေန႔ဟာ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔
ဒီတစ္ႏွစ္ထဲ
အသက္မဝင္သလို ႐ႈပ္ယွတ္ခတ္
ပ်ံဝဲ ေနေနတတ္တာမ်ိဳးက
တစ္ခါတစ္ခါေလာက္ပါ
နားထဲကို အသံေတြ
ထည့္မရေတာ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမ်ိဳးမွာေတာ့
ဘီယာဆိုင္မွာ
ဖုန္းမွန္ကို သြားပြတ္ေနတယ္
အေရာင္းအဆင္းေတြဟာ
ပုပ္သိုးသိုးရနံေတြနဲ႔
မ်တ္လံုးကို ေရာဂါေတာ့သည္းေစတယ္
အိပ္ၿပီလား ေမးၾကည့္ေတာ့
အိပ္စက္ျခင္းမ်ားအားလံုး
အိပ္စက္အနားယူေနၾကတယ္
ဘယ္မွာလဲ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ေတာင္ပံခတ္သံ
အလြမ္းအကြၽင္းအက်န္ေတြနဲ႔
မသိစိတ္ရဲ႕ေရခ်ိန္က
တတ္ႏိူင္သမ်ွ သိုဝွတ္
တတ္ႏိူင္သမ်ွ ထိန္းခ်ဳပ္
တစ္ေယာက္တည္း
စကားထာဝွက္ေနရတဲ့ဘဝမ်ိဳးနဲ႔ပဲ
နာက်င္တာေတြ၊ ရင္နာတာေတြ
စဥ္းစားစရာမက်န္ေတာ့ေအာင္ဆိုၿပီး
အကုန္ေလ်ွာတ္စဥ္းစားပစ္ေနမိတယ္။

စိတ္ကို ဦးေခၚင္းထဲ ျဖန္႔ၿပီး ေရႊေကာေဇာေတြခင္းၾကည့္တယ္
ဒီလိုမ်ိဳး မေတြးသင့္တဲ့ေနာက္ ေယဘုယ်ဆီကိုပဲ ျပန္လာေနမိတယ္
မနက္ျဖန္ကို ႐ွာေဖြသယ္ထုတ္မူမွာေတာ့ စိတ္ယဲ့ယဲ့နဲ႔ေသၿပီ
ေတာက္ပေနတဲ့ ၾကယ္အၿမီးကို ပန္ေပးဖို႔ ကိစၥ
ပစၥဴပၸန္ကနဲ႔နဲ႔ဆိုေတာ့
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခ်င္ထဲမွာပဲ
ျပန္ၿပီး လန္႔လန္႔ႏိူးေနခဲ့ရတယ္
မနက္ေတြ ပြင့္ေဝလာတာေတြေတာ့
ဒီမ်တ္စိတစ္စံုမွာ
မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္စူးေနမိတယ္
ငါဟာ တစ္ခါတစ္ေလ ငါဆီကေန လြဲထြက္လိုက္ခ်င္ပါတယ္ကြယ္..။
Dec 31.2018
Minsetwai