YOU'RE MINE

(Flashback) Chapter 5

FLASHBACK 5 YEARS AGO......

PENNY P.O.V

I'm aloner not a typical na loner i got a bestfriend at school and even out school. I'm an orphan raised in a Orphanage. when i was 15 year's old i was adopted by a newly wed couple who can't have a child. They treat me well they give me love, shelter, food and even got to school. But one day my Dad died in a car accident actually.....i was with him but he protect me to be safe. And that day turn everything a mess up life.

And now im 20 year's old got a scholarship and a job to keep me going im supporting myself and my mom.

"Nandito na po ako." Pagbibigay alam ko.

"so? Anong pake ko huh!". Singhal niya sa akin.

"Ma! Wag na ho! Kayo uminom magkakasakit lang ho kayo niyan." Concerned kung sabi.

"Sana nga ng sumunod na ako sa kanya! Nang dumating ka sa buhay namin nagkanda sunod sunod ang malas sa buhay ko! Nanakawan ang company na bankcrupt and my husband died because of you!." Sumbat niya sa akin.

When dad died ako ang sinisi niya kahit di ko kasalanan sinusumbat niya sa akin ang lahat ngunit di ko siya magawang iwanan mahal ko siya kahit ganto ang trato niya sa akin.

I just decided to go to my room to get ready to go to school wala akong tulog tulog Call Center sa gabi at sa umaga Studyante at sa tanghali naman ay katulong ako sa bahay.

"Okay Class we got a another transferee here so! Introduce yourself in the class." Anunsiyo ng Prof.

"Hey! Guys Chard Nathaniel S. Sebastian ,22 thats all." And he winked after he say that.

Lahat ng classmate kong babae naghiyawan dahil nga gwapo siya a bachellor type of guy. Napayuko na lang ako at binasa ko ang aking mga notes nung nakaraan sem dahil this is the Last Semester na at gra graduate na ako.

"okay class quiet, quiet let's proceed, find you're sit Chard."

I saw him walking towards me too bad. Kaya napayuko na lang ako. The only available sit is beside me at sa harap ko.

"Can i sit beside you?" tanong niya sa akin.

"nope! Its taken by my bag!." Sabi ko ng di man lang tumitingin sa kanya.

"okay!." At umupo siya sa harapan ko.

"get yourself a piece of paper and wirte an essay about handling a business." Utos ng Prof.

"shit!." Sabi ng nasa harap ko ng tingnan ko ay di ko napansin na naka tingin pala siya sa akin kaya natitigan ko ang kanyang mga mata at nag init ang aking mga pisnge ng ngumiti siya sa akin.

"i like it when you blushed.!" Pahayag niya. And that's taken me a back.

"and i don't like it talking with you!" irap ko at naghanap ng papel sa loob ng bag ko.

"can i have a piece of paper Ms.Sungit?." kaya napa tingin ulit ako sa kanya and that smile is just to tease me.

"NO! Of course!." Pagtataray ko at nakita ko naman inangat niya ang hawak na papel sa kamay niya.

"Oh! I got a paper pala hahaha."

ang lakas naman ata ng trip neto.

"Nang aasar ka ba huh?."

"Nag papapansin lang Sungit!."

"stop! Calling me that."

"Sungit." Ulit niya.

At sa araw araw ng ginawa ng diyos pa ulit ulit na nagpapa pansin siya. hihingi ng kung ano ano pero meron naman siya. siya na ata ang hari ng mga epal.

"STOP CALLING ME THAT!." Hiyaw ko sa hallway dahil itong bubuyog na ito paulit ulit.

"Sungit!" sabi niya sabay takbo.

"FRIENDSHIIIIIIIP NA MISSSSS KITA!." Sigaw niya na magkalapit lang naman kami. Ito parang kabote pasulpot sulpot and she's like Chard makulit at papansin kaya naging close kami hindi ko sinasabi na close ko siya at lalaki ang ulo niya. and we'd been in the same Orphanage she's lucky sa mga umampon sa kanya.

"hinaan! Mo nga boses mo magkaharap lang tayo!." Sita ko at hawak sa kanya at kinaladkad ko siya hanggang palabas ng school dahil pinag titinginan kami sa hallway dahil ang ingay niya.

She's Pia same age as me and same beauty that we've got madaldal nga lang.

"ito naman ang init ng ulo!."

"paano di iinit ang ulo dalawa na kayong bubuyog."

At nakita ko naman na uma acting siyang parang na iiyak.

"oh? anyare sayo?." alalang tanong ko.

"pag papalit mo na ba ako huh friendship? Ako na lang ang nakaka tiis diyan sa pagsusuplada mo ang nakaka intindi sayo ano? Bat di ka maka sagot tatapon mo na lang ba ang pagiging magkaibigan natin? Ang good memories natin huh?!." Madrama niyang acting with matching di ako maka paniwala look.

"gaga siyempre ikaw pa rin!." Sabi ko ng matigil na siya sa pagdrama niya,

"aysus! Friendship talaga eh!." Sabi niya with matching pag tusok sa tagiliran ko.

"ano ba!." Napa igik ako "siyempre wala na akong ma uutangan." Sabi ko at napatawa ako ng makita ko siyang nakabusangot.

"grabe ka sa akin FRIENDSHIP!."hiyaw niya.

At di ko mapigilan na tumawa ng malakas dahil dun. Pero itong nasa harap ko nakatingin sa likod ko at naka nganga.

"you're beautiful when you laugh pala." Pahayag ng nasa likod ko.

Napatigil naman ako dahil dun. At dahan dahan naman akong humarap sa kanya at tinaasan ko siya ng kilay ko.

"I'm beautiful even i don't laugh or laughing neither smiling or not." Pagyayabang ko.

Maganda naman talaga ako mahaba ang aking buhok na may pag ka kulot at maputi na parang foreigner at matangkad at slim ng katawan ko at ang aking mata na kulay brown na bilugan at pointed nose na matangos at lips na pink na kahat di nag lip tint eh parang naka lip tint at ang aking pwet na kina iingitan ng kababaihan.

"and im sexy as hell."dugtong ko pa.

"ang taas ng confidence humangin ata. Bye."sabay lakad palayo niya.

Napa nganga naman ako sa sinabi niya.

."BWISIIIIIIT KA!!!!."hiyaw ko sa kanya.

"DON'T BE FULL OF YOURSELF." Sigaw niya pabalik habang tumatawa sa akin habang naglalakad patalikod ngunit nakaharap sa akin..

.

.

.

.

.

.

.

May araw ka rin sa akin CHARD at makakaganti din ako.