YOU'RE MINE

(Flashback) Chapter 9

Naupo kami sa isang bench sa gitna ng mga red rose's this is the spot that i want to stare in my life i feel like a princess in the story.

"glad you liked the place."

"sino namang hindi eh! Ang ganda ganda!." Manghang sabi ko.

"this is where my mom and me used to hangout." kwento niya.

"ahhh! So you're closed to your mom?."tanong ko.

"of course'd im her only son."

Ang pagkakaalam ko ay may kapatid siya na dalawa pang lalaki.

"huh! Eh di ba may kapatid ka pa.?"nagtatakang tanong ko.

"mga kapatid ko lang sila sa ama. And Tita Chiara was my Stepmom."pagbibigay impormasyon niya.

"wait! You should be the one talking now." Sabi niya.

"madrama din pala buhay mo."

Tinawanan niya lang ako dahil dun.

"let's deal if i tell my story you'd tell yours! Okay?."

"okay! Deal." Masayang sabi niya.

"your the second person to know my story kaya sana wag mo kong hhuhusgahan." Pag aalalang tanong ko.

"who am i to judge.?" Sabi niya.

"is the first one is Pia.?" Dagdag niya.

"Yeah. Pia and i....."i let it sigh first.

" came from same Orphanage." I saw him stunned but i continue to tell my story.

" we were lucky that mayaman ang umampon sa amin ay! Di pala malas kasi ako!."

Then i started crying because of that. Nakita ko naman ang pag aalala niya sa mukha inakbayan niya ako at inihilig ang aking ulo sa kanyang balikat i feel safe at this time even i open my story yung para bang hindi ako mag aalala kasi i can lean on him.

" at first masaya naman kami in 3 years passed. Then it started ng ma aksidente ang Daddy ko. He died because of me if he didn't protect i was the one who died pero niligtas niya ako. Niligtas niya ako Chard utang ko kay Daddy ang buhay ko!." Napa hagulgol na ako ng iyak.

"let it all out! Don't be afraid." Sabi niya.

"then my Mom blaming me for what happened. Believe'd me Chard hindi ko din ginusto yun."

"i know you're an Angel." Pag comfort niya sa akin.

"struggles came nalugi ang company na bankcrupt my Mom still blame's me for that kasi malas daw ako...simula ng dumating ako sa kanila. then at age of 17 i started working for me and my Mom cause she dont go outside ng mamatay ang Daddy baka daw kasi umuwi ito. Everytime i got home she will cussed at me but not to the point she hurt me that's why i know she still loved me."

"Then?."

"she commit suicide." Napayakap na ako sa kanya.

"shhh....tahan na." Balik na yakap niya sa akin at hinahagod ang likod ko.

Nang kumalma na ako ay aalis na dapat ako sa pagkakayakap ko sa kanya. Pero he didn't let me go.

"tama na basang basa na shirt mo!." Sabi ko dahil nabasa na ng luha ko.

"Ayoko ." sabi niiya na ikinagulat ko.

Mas lalo niya pa akong yinakap at nilapit sa kanya halos sa tenga ko na siya nagsasalita.

"i know in this trial times you need a shoulder to cry on. That's me! Tsaka minsan lang kita mayakap tuwing umiiyak ka lang." Hinampas ko naman siya dun pero tinawanan niya lang ako.

"baliw."

"let it go of your past so you can moved on hindi man madali pero dahandahan lang. Marami man na umalis sa buhay mo believe mo maraming dadating naman." Pag papagaan ng loob niya sa akin.

"i didn't know my sense ka pa lang kausap." Sabi ko pero tinawanan niya lang ako.

"ready ka na for my story?." Tanong niya

"yeah all ears are up now."

Nilayo siya ako sa pagkakayap niya at nagulat na lang ako ng punasan niyia ng kamay niya ang mukha ko na basa. Kala ko wala ng lalaking ganito i just smile at him.

"My Mom died because'd she's sick and maybe tired for understanding Daddy."start niya.

Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata kaya hinawakan ko ang kanyang kamay to get him assurance it's okay. naka ramdam naman ako ng kiliti ng hinigpitan niya ang hawak sa aking kamay at pinaglalaruan niya ang thumb niya na hinahagod sa aking kamay.

"my Dad never love'd my Mom." Napatingin naman ako sa kanya pero nakatingin lang ito sa magkasalikop naming mga kamay.

"He didn't go home to us although umuuwi siya but it's past late yung tipong tulog na ang lahat. my Mom tell me na he just force to marry her. Dad love'd someone it was Tita Chiara he can't marry her caused she's married by Mom."

"i idolized her because of that alam niya lahat pero hindi niya hinarap ang Daddy tungkol dun. Katwiran ni Mom mahal niya ang Daddy kahit di siya mahal neto."

"She's amazing woman then." Sabi ko.

"Yeah! Indeed to make the story short when my Mom got sick and die dun na nila pinapatuloy ang realationship niya kay Tita Chiara and got married too and have a son Brendth and Ace."

"eh bakit closed kayo ni Tita Chiara mo?."

"Tita Chiara was my Mom bestfriend."

"huh!"

"oo mabait din ang Tita Chiara hindi niya sinagot ang Dad dahil takot siyang magalit ang Mom. Mahal niya ang Mom ko alam ko yun kaya naiintindihan ko naman sila ni Dad."

"Maybe their the right person's for each other and someone have to sacrifice to make someone happy and that's your Mom." Sabi ko.

"Yeah!".

"so it's getting dark too soon what are we going to do now.?"

"........i'm hungry."nahihiyang sabi ko.

"oh yeah! we forget our lunch."sabi niya.

"i know a place na kainan na nakakapag moved on." Pagbibigay alam ko.

Tinawanan niya lang ako.

"really? A place'd to eat to moved on?." Manghang sabi niya.

"yeah."

Tumigil ang pag kwekwentuhan namin ng maghapon na mainit na sa balat ang sikat ng araw. But this day iv'e known him katulad ko din siya may problema din pero laban lang.