Günbatımı

Aşk böyle bir şey

10 Mayıs Pazar

Gecenin ilerleyen saatlerinde aşağıdan gelen gürültüler yüzünden Leyla uyandı.
Elinini başına koydu,hala biraz dönüyor gibiydi. Ne olduğunu hatırlamaya çalıştı ama pek başarılı olamadı. Bu kadar içecek ne vardı diye geçirdi içinden. Yataktan kalktı sendeleyerek üst kattaki lavaboya gitti. Aşağıdan kahkaha sesleri geliyordu çocuklar sanırım evlerine gitmemişlerdi.
İçeri girdi .Elini yüzünü yıkadı kendine gelebilmek için. Aynaya baktığında dudağının patlamış olduğunu ve alnındaki morlukları gördü. Neler olduğunu hatırlamaya başlamıştı biraz. Otoparkta Biriyle boğuşuyordu en son zorla onu öpmeye çalışan biri sonra ne olmuştu yada oraya nasıl gelmişlerdi. Tekrar yüzünü yıkadı ve beyaz havlulardan birini alıp yüzünü sildi. Sonra aşağıdakilere görünmeden mutfağa inip masanın üstünde ki sürahiden bir bardak su ve sevil hanımın yaptığı havuçlu kekten bir dilim alarak odasına çıktı.
Ekinde ki keki zaten odaya gelen kadar bitirip üstüne suyu içtikten sonra boş bardağı çalışma masasının üstüne bıraktı. Odayı havalandırmak için pencereyi açtı. Gökyüzünde hiç yıldız yoktu bu gece ama ay her zaman ki gibi ihtişamı ile yerinde duruyordu. Hafif esen serin rüzgara karşı gözlerini yumdu. Olanları düşünüyordu.
Kulüpte hoş bir çocukla dans ederken midesi bulanmış çocukta ona refakat etmişti.Sonra o büyük ihtimalle halinden faydalanıp götürmek istemişti. Yüzünün bu halini o pisliğe borçluydu sanırım karşı koyunca vurmuş olmalıydı. Ama onu arabaya bindirmeye zorlarken birisi o sırada çocuğu sırtından yakalayıp ondan uzaklaştırdığında yere düşüp başını çarptığını hatırlıyordu. Boğuşma sesleri ve onu kurtaran kişi yarım yamalak görmüştü onu ne kadar da ozana benziyordu. Olamazdı o değildi. Yoksa yoksa o muydu. Ama uyandığında başında Başka birileri vardı. Ozan olsaydı başında beklerdi herhalde. Offff delirmek üzereydi sinirle gözlerini açtığı sırada karşı evde bir şey parladı ışık gibi hemen söndü. Tekrar iyice baktı .Yanlış gördüm diye düşündü . Kaya taşınmış olsa bile bu saate uyuyor olmalıydı. Pencereyi kapattı. Defterini ve kalemini alarak yatağının üstüne oturdu içini dökme vakti gelmişti artık.
Yazmak için Defteri açtığında bir önce ki yazdıklarını mutlaka okur ve bir değerlendirme yapardı kendince.
Ne kadar mutlu şeyler yazmıştı Ozanla yaşadıkları mutluluklar vardı beyaz sayfalarda. Ama şimdi mutsuzluklarıyla beyaz sayfaları karartmak için yazacaktı.

" Küçük bir nazlı bir oyuncakmışım meğer canı sıkılınca bırakabileceği. Ne kadar onu suçlasam da Sineme rağmen onunla hayaller kurduğum için asıl suçlu benim aslında. Hiç kapılmamalıydım ama Ne zaman düştüm ben bu hallere ben ne zamandır bu haldeyim farkında değilim. Sanırım işte aşk böyle bir şey Hiç beklemediğim bir zamanda gelip bütün dengemi bozuverdi.
Hem de öyle bir bozdu ki ,İçime öyle bir ateş yaktı ki sönmek bilmeyen . On kasırga gelse söndüremez o ateşi. Alevi sönse közü içimi dağlıyor onu her gördüğüm de.
Halim duman. Olmayacak işe hiç aman demeyecektin leylaaaa ahhhh"
Gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı pıtır pıtır defterin üstüne . Ağlamak istemiyordu ama elinde değildi. Dudağını ısırdı , gözyaşlarını sildi ve devam etti

" Elimde değil hep onu düşünüyorum gözlerimi kapatıyorum o var, nefes alıyorum burnumda kokusu. Oksijen yerine onu çekiyorum sanki içime. Buna daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Ne yapacağım Allah'ım güç ver bana. Kendi aptallığımla düştüğüm bu durumdan kurtulmama yardım et.
Kahretmesin seni çok seviyorum ozan hemde çok"

Leyla defteri bir hışımla kapattı .Sinemle ya da başka biriyle yoluna devam etme düşüncesi  onu deli ediyordu, canı yanıyordu .

Ayrıca Yardım gecesinde olanlardan sonra böyle bir şey aklına bile gelmemişti. Rüya gibiydi sanki tatlı bir rüyadan uyanmıştı ve artık hayatına devam edemiyordu sanki onsuz.

Elinde ki kalemi iyice sıktı gözlerinden yaşlar boşalıyordu artık tutamayacaktı kendini ve yatağa yüzüstü yattı ve yastığa sarılarak ağlamaya başladı. Hıçkırıkları aşağıdan gelen kahkahaların arasında kayboldu.Yoruluncaya kadar ağlayarak tekrar uykuya daldı.