Günbatımı

Güzel Günler -1

Güzel günler

Hayattan Herkesin istediği mutlu ve huzurlu bir yaşamdır sadece . Leyla da bundan fazlasını istemiyordu. Sevdikleriyle birlikte sürececeği mutlu bir yaşamdı ve bu sürece Ozan da dahil olmuştu. Artık onsuz bu hayatı yaşayamayacağını biliyordu.

Ozan la Eve dönerken içi içine sığmıyor bütün sorunlar hallolduğu için de ayrı bir mutluydu. Ozan, Selim kızlar , ailesi . Hiç bir sorun yoktu ve çık mutluydu. İçinden dualar ediyordu.
"Ne düşünüyorsun ?" Dedi Ozan gözünü yoldan ayırmadan. Sessizliğe daha fazla dayanamamıştı.
Leyla'dan farkı yoktu içinde bulunduğu durumun.
Ozan'ın sesini duyunca içindeki heyecanı çöktü fazla belli etmek istememecesine bir nefes aldı.
Normalde bu kadar çekingen bir kız olmadığını biliyordu ama  Ozan'ın yanında birşeyler oluveriyordu ona.Emniyet kemeriyle oynamaya başladı .Ozan'a bakmakta biraz utanmıştı sanki
"Hiç . Hiç birşey düşünmüyorum mutluyum sadece"dedi
"Ben de."dedi .
Bir eliyle arabayı kullanırken diğer eliyle emniyet kemerini işkenceden kurtararak Leyla'nın elini tuttu ve üzerine yavaşça bir öpücük kondurdu. Tuttu bu eli artık ömrünün sonuna kadar bırakmayacaktı.
"Peki şimdi ne yapacağız yani demek istediğim bu durumu nasıl açıklayacağız. Seni herkes sinemle birlikte biliyor . Bizi birlikte gördüklerinde insanların yazıp söyleyecekleri şeyler benden çok ailemin canını sıkacaktır. Ben bunu onlara açıklayamam.
" Sen bunları düşünme. Sinemle ilişkimizin bittiniz herkesin dilinde zaten. Senin düşüreceğim kötü bir durum yOk bünün için endişeleniyorsan eğer. Sen istemezsen kimse bizi görüntüleyemez haberlerine malzeme yapamaz.
Ama ben bunu göğsümü gere gere cümle aleme duyurmak isterim tabi ki işte benim aşık olduğum kadın diye. Yaaanii sonuçta bir namımız var alemde herkes görsün değil mi ama" dedi gülerek Ozan.
Leyla gözlerini hafifçe kısıp Ozan'a bakarak  dielini çekti.
"Pardon pardon anlamdım. Alemde namı varmış neyim acaba ben yeni kurbanın mı? Sinemle ilişkisi bitmişmişmiş daha iki gün önce bilmem hangi mekanda aşk tazelemiyor muydunuz siz ?"
Geçen günlerin hesabını sormak için daha iyi bir fırsat olamazdı bunun için.
"Yani şimdi hayatım söylediğim şeyden bunu mu çıkardın."
"Ya ne çıkarmam gerekiyordu Ozan bey yoksa gecelerin Fatih'i Gönüller'in hırsızı mı?"
"Yapma canım benim demek istediğim ben bizi hiç kimseden saklamak istemiyorum kötü birşey yapıyormuş gibi köşe bucak kaçmak bence bizi daha çok yıpratır."
Leyla biraz düşününce Ozan'a hak verdi ama bu yine de sinemle olanları açıklamaya yeterli değildi.
"Yani orası öyle ama diğer duruma ne diyeceksin. Madem onca zaman beni düşünüyordun da niye geceleri sinemleydin"
"Aslın ben onunla değil dim o beni gelip buluyordu. Senin yokluğunda kötü günler geçirdim teselliye ihtiyacım vardı" ağzının kenarıyla gülerek  Leylayı sinirlendirmek için söylemişti bunları.
"Yaaaa Ozan bak sinirleniyorum"
"Tamam tamam sustum. Ben sadece seni seviyorum ve başkası umrumda değil hele Sinem hiç.Ayrıca daha önce de beni çok kıskandılar ama senin kıskanman çok daha hoşuma gitti"
"yaaa bak ne diyorum ben."
"Taamaaam"
Kahkaha atıyordu artık Ozan sinirlendirmek hoşuna gitmişti. Leyla'nın elini bir kez daha öptü.
"Senin ne kadar ukala ve şımarık olduğunu unuttuğum zamanlarda daha çok seviyorum biliyor musun. Hem sende beni kıskandın kabul et yoksa dizlerim bu Hale gelmeyecekti"
Ozan'ın gözleri beyaz bandajla kapattıği Leyla'nın dizlerine kaydı. Yaptığından pişman olmuştu.
"ÖZür dilerim gerçekten ama deliye dönmüştüm elimde değil. Sanırım romantik olunca biraz hırçınlaşabiliyorum bından sonra şımarık ve ukala olsam daha iyi olacak sanırım."
İlk tatlı atışmalarını yaşarken zaman hızla akıp geçmiş kendilerini evin önünde buldular bir anda.
Leyla arabadan inmeye hazırlanırken telefon çaldı arayan İrem di.
Saat geç olmuştu bu zamana kadar aramaması şAşırtıcıydı.
Sanırım artık sevgili herkese olduklarını açıklamanın zamanı gelmişti ve bunu öğrenen ilk kişi olmak İrem'in hakkıydı bu ilişkinin mimari olarak. Yoksa gazabından korkmalıydı.
Salona el ele girdiklerinde herkes  şaşkinlik ve mutluk içerisindeydi. Bugünkü maratondan sonra ayağa kalkacak hali olmayan selim ve keremden başka herkes ayakta çığlık çığlığıydı.
"Yaaa ağlamak istiyorum ya çok sevindim çok"irem Leyla'nın nefesini kesecek kadar sıkı sarılmıştı ona.
"Tamam İremxim şakın sakin sevgilime yeni kavuşmuşken kaybetmek istemem"dedi Ozan 
"Tamam sakinim tamam ama kabul edin benim sayemde bowlingler gece gezmeler falan nasıl kıskandın ama "
"Yani şimdi kıskandım demeyelim de onu sevdiğimi anladım diyelim iremcim ne dersin "
"Hee tabi tabi öyle. Neyse ne şimdi bunu kutlamanın zamanı ben hemen içecek birşeyler getiriyorum"
"Aman irem aman hiç alamayalım böyle iyi" dedi selim araya girerek . Geçen geceden sonra düştükleri durum ortadaydı. Tekrar içip uyuya kalmak istemiyordu.
"Siz bi susarmışınız ya uyuya kalmasaydınız bizim suçumuz mu"
İrem'i durdurmak imkansızda bu durumda. Kimseyi dinlemeden koşarak gidip elimde bardak ve bir şişe şampanya ile geri döndü.
Patlayan şampanyayı kerem ile Selim'in üstüne dökerek geceyi zirvede kapattı.