Μη φοβασαι

1.9K 128 8
                                    

Τα ματια της άνοιξαν και τοτε τον βρήκε να κοιμάται στη άκρη του κρεβατιού όπου βρίσκονταν τα ποδια της ,την κρατούσε σφιχτά απο τα γόνατα ενω μουρμουρουσε κατι ,φαινόταν αρκετά ανήσυχος ενω είχε σμίξει τς φρύδια του γεμάτος αγωνία ...

Ενα γλυκό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της καθώς χάζευε τα ιδρωμένα του μαλλιά να προσγειώνονται στο μέτωπο του ,και τα υγρά του βλέφαρα να ειναι βαριά κλειστά ,φαινόταν να βλέπει ενα όνειρο που τον πονούσε ,τοτε γεμάτη ανησυχία τον πλησίασε ξαπλώνοντας ακριβώς διπλα απο το πρόσωπο του ,εξάλλου εκείνος δε θα το μάθαινε οσο κοιμόταν ,δε μπορούσε να κοιτάξει ..

Τα χέρια της έπεσαν στα δικά του ,ενω το σώμα της αναζητούσε λίγη ζεστασιά ,την δίκη του ζεστασιά ,έτσι κόλλησε το κεφάλι της απαλά στον λαιμό του νιώθοντας τον να τραβιούνται οι φλέβες του,το σώμα του ηταν σε εγρήγορση ενω ελαφρά βογκητά ξέφυγαν απτά χείλη του...φαινόταν λαχανιασμένος και η καρδιά του έκανε σαν τρελή ..

"Σώπα Μπραιαν ,ειναι ενας απλός εφιάλτης μη το κανεις αυτο στον εαυτό σου δε μπορώ να σε βλεπω έτσι ,ηρέμησε "

"Εγω εγω φταιω εγω " ο λυγμός του μαζι με το μουγκρητό του τη έκαναν να ανοίξει τα ματια της διάπλατα απο τον φόβο ..

"Δε φταις για τίποτα ακούς ; Δε φταις "

"Μαμα !!! Μη φεύγεις !! Μαμα νιώθω υπεύθυνος που έφυγες ,εκείνοι σε πειραν απο εμενα ,μαμάκα!!!!!" Φώναξε δυνατα δίνοντας της το παιδικό του χεράκι ,μα εκεινη δε μπορούσε να το φτάσει ,οσο και σν προσπαθούσε δε μπορούσε να τα καταφέρει ....Τα καστανα της μαλλιά έπεφταν έως την μέση της ,ενω τα ματια της γίνονταν χρυσαφι στον ήλιο ακριβώς όπως εκείνου..

"Το ξέρεις πως μου μοιάζεις Μπραιαν ; Το ξέρεις αυτο ;"

"Γιατί δεν με έλεγες με το όνομα μου στο όνειρο μου ; Γιατί με άφησες να ζω στο σκοταδι μαμα ; Δεν ειμαι πια το αθώο παιδί που ήξερες ,εχω θυμό μέσα μου "

Το πλατύ χαμόγελο της τον έκανε να ανατριχιάσει ολόκληρο ,ενω ενα κύμα ηρεμίας και γαλήνης διέρρευσε μέσα του ,ένιωσε πως βρισκόταν στον ίδιο τον παράδεισο ενω για χέρια της ηταν απλωμένα προς εκείνον ,ήταν σαν Άγγελος ...

"Παντα το έλεγα Γιε μου ,αλλα ποτε δε μπορούσες να το συγκρατησεις,ούτε τωρα θα θυμάσαι ολα αυτα που είπαμε ,θα ξυπνήσεις και θα θυμάσαι το εξής ,πως εγω και ο μπαμπάς σε αγαπάμε πολυ και δεν φταις για τίποτα ,εσυ μου έδωσες ζωη δε με Σκοτωσες,ο καημός μου με ριμαξε και με πείρε μακριά σου ,το μονο που θα θυμάσαι απο ολα αυτα ειναι οτι σε αγαπάω   "

I WANT ALL OF YOUМесто, где живут истории. Откройте их для себя