I WANT ALL OF YOU

κεφαλαιο 24

Καθόταν ξαπλωμένη να κοιτάζει τις σταγόνες που έπεφταν απότομα στο νεροχύτη της κουζίνας , έκανε τοσο ησυχία που ο ξαφνικός ήχος του νερού της έφερνε απανωτές αναμνήσεις ,ολα φαίνονταν τοσο περίεργα ,μερικά λεπτά πιο πριν βρισκόταν στην αγκαλια του διχως να σκέφτεται πως το τελος πλησιάζει ,ήξερε πολυ καλα πως αργά η γρήγορα θα έρχονταν για εκεινη ,ο Μπραιαν την κοιτουσε ενοχικά σαν να είχε εκείνος την ευθύνη για τον φόβο της ,δε μπορούσε να την αφήσει να φυγει,κάθε μερα έφευγε και έκανε ώρες να γυρίσει ,ετοίμαζε κατι που δεν ήξερε η ιδια τι ηταν αυτο...

Λίγη ώρα αργότερα...

Γυρισε πλευρά και έπνιξε τα δάκρυα της στο λευκό μαξιλάρι του παλιού δωματίου της , της έλειπε τοσο πολυ ,χωρίστηκαν τοσο απότομα ,τοσο ξαφνικά ...οι αναμνήσεις την γκρέμιζαν

** "Θα εισαι ασφαλής ;" Την ρώτησε με κομμένη ανάσα καθώς έσερνε ανελέητα το κορμί του επάνω στο λεπτεπίλεπτο δικό της ,τα ποδια της ηταν μπλεγμένα γύρω απο την μεση του ενω τα χέρια του βρίσκονταν δεξιά και αριστερά απο το κεφάλι της ,ενα λαμπερό χαμόγελο σχηματίστηκε στα υγρά χείλη του καθώς τα ματια της άνοιξαν και τον κοιτούσαν με προσοχη ,καθώς αντίκριζε τις αδυναμίες στο βλεμμα του κόντευε να τρελαθεί ,είχε χάσει την μίλια της..

"Πεσμου !!! Θα εισαι ; Φοβαμαι να σε αφήσω να γυρίσεις μόνη στο σπίτι  ,εχω ενα κακο ενστικτο,περίμενε με θα φάμε μαζι και υστερα θα γυρίσουμε "

Κούνησε το κεφάλι της αρνητικά κοιτάζοντας την ριγμένη ακόμα  σακούλα με το φαγητό στο πατωμα ..

"Πρεπει να γυρίσω σπίτι να σου φτιάξω κατι καινούργιο και πιο νόστιμο αυτα ειναι απλα μερικά τοστακια και πριν μερικές ώρες ε επε σαν"

Η ζέστη παλάμη του αγγιξε το μάγουλο της γυρίζοντας με αυτο το τροπο  το πρόσωπο της προς εκεινον εστιάζοντας σε εκείνην ..

"Δεν ειναι βρωμικο, ειναι μεσα στη σακούλα και σίγουρα ειναι πολυ νόστιμο ,μείνε λιγο ακομα να σε χορτάσω "

"Μπ Μπραιαν πρεπει πρε πει να !!!"

Τα χείλη του χαραζαν τρελούς δρόμους στο λαιμό της αφήνοντας της σημάδια που θα έσβηναν δύσκολα απο πανω της ,ολόκληρο το κορμί της είχε γεμίσει σημάδια του που φώναζαν απο μακριά "Μπραιαν " και ετσι η ωρα είχε περασει γρήγορα διότι κατι που αγαπάς το χρειάζεσαι συνεχώς ,και αυτη η καινούργια του ζωη τον γέμιζε ,και ταυτόχρονα πλησίαζε ο καιρός και το ήξερε πολυ καλα ,πρώτη φορα στη ζωη του ίδρωνε απο φόβο μήπως την χάσει ..