νερό

1K 73 2
                                    

Τα χέρια του είχαν σχεδόν ματώσει από τις γροθιές που έδινε στον πελώριο σάκο μπροστά του,δεν είχαν προστασία ούτε γάντια, ενώ ιδρώτας άρχισε να στάζει από το μέτωπο του κάνοντας μερικές βρεγμενες τούφες από τα μαλλιά του να τον εμποδίζουν ώστε να καταφέρει να Κοιτάζει το στόχο του..

"ΜΠΡΆΙΑΝ!!!  Μπράιαν δε με ακούς? Που είναι το μυαλό σου ?"  ο ηλικιωμένος άνθρωπος τον κοιτούσε ερευνητικά καθώς φαινόταν να είναι προσηλωμενος σαν να είχε κάποια αποστολή να εκπληρώσει...

Άφησε το σάκο από τα βίαια χτυπήματα και αναστεναξε πλησιάζοντας τον άντρα μπροστά του..

"δεν άκουσα τι μου έλεγες Ρίτσαρντ ?"

"είσαι πολύ συγκεντρωμενος σε αυτό που κάνεις σαν να είσαι έμπειρος χρόνια, αλλά σε περιτρυγυριζει ένας τεράστιος τοίχος και είσαι μέσα στο θυμό και την αδρεναλίνη σαν να χρειάζεσαι τα όπλα αυτά για κάποιο στόχο η ίσως αποστολή!!! "

Τα μάτια του Μπράιαν άνοιξαν διάπλατα σε εικόνες που δεν ήθελε να βλέπει, ο αιώνιος φόβος του...

"είναι μεγάλη ιστορία " απάντησε ξερά καθιζοντας δίπλα από τον ηλικιωμένο άντρα,έπιασε μια λευκή πετσέτα από δίπλα του τοποθετώντας την πίσω στον αυχένα του και ύστερα  σκούπισε τον ιδρώτα του και εσμιξε τα φρύδια του κοιτάζοντας τον..

"πέρασα δέκα ολόκληρα χρόνια στην φυλακή μακριά από εκείνη που αγάπησα,την αγαπούσα από μικρος και το σκοτεινό κελί μαζί με αυτά τα κάγκελα με εμποδιζαν να την αγγίξω, πάντα στεκόταν έξω από αυτά σαν μια ξεθώριασμενη εικόνα, είχα πλασει την μορφή της καθώς μεγάλωνε μακριά από εμένα, όταν την είδα έξω σε εκείνη την βροχή Είπα πως αυτή η γυναίκα είναι για εμένα, εκείνη είναι το πεπρωμένο μου, τα όμορφα παιδικά γόνατα της είχαν γεμίσει αίμα και έκλαιγε, αυτό δε θα το ξεχάσω ποτέ μου ακούς ? Εκείνη ήρθε και με έβγαλε από το κελί που με έβαλε ο πατέρας της, εκείνη ήταν η πηγή της δύναμης μου, και τώρα θέλουν να μου την πάρουν πίσω, εκείνος ο εγκληματίας θέλει να την δώσει σε άλλον και τώρα την ψάχνουν, από ώρα σε ώρα θα έρθουν να μου την πάρουν "

"πόσοι είναι Μπράιαν ? Πόσοι θα έρθουν εκεί ?"

"πολλοί, ξέρουν πως δε παραδινομαι εύκολα "

Ο ηλικιωμένος άντρας κοίταξε σκεπτικός το έξω από το παράθυρο αναστεναζοντας ηττημένα

"σίγουρα θα κρατάνε όπλα Μπράιαν παράτησε τα "

Τα μάτια του κοίταξαν τον άντρα επιθετικά, πέταξε την λευκή πετσέτα από τον αυχένα του και σηκώθηκε περνώντας τα δάχτυλα του ανάμεσα από τα βρεγμένα του μαλλιά..

I WANT ALL OF YOUWhere stories live. Discover now