I WANT ALL OF YOU

ένωση δεσμών

Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα απο τις αναμνήσεις ,ήθελε να βγάλει οτι είχε νιωσει μεσα του,ήθελε να ξεχάσει ...ενα επιφώνημα πόνου βγήκε απτα χείλη του καθώς αγγιξε το δεξί ματωμένο γόνατο του ,τα φρύδια του έσμιξαν καθώς συνέχισε να κοιτάει στο εσωτερικό του σπιτιού,περπατούσε πανικοβλημενη δεξιά και αριστερά κρατώντας σφιχτά την κοιλια της ,το βλεμμα του έπεσε παραξενεμενο επάνω της μα τι γινόταν ;

**"δε δεν μπορεί !!! Δε μπορεί ...ειμαι έγκυος ;;" Τα δάκρυα της έπεσαν μαζεμένα απο χαρα και απο φόβο ταυτόχρονα ,και αν ηταν οντως ; Και αν γινόταν φανερό ; Αργά η γρήγορα θα της το σκοτωναν,κρύος ιδρώτας άρχισε να στάζει απο το μέτωπο της ,κρατούσε το παιδί του μεσα της ; Ξάπλωσε στο κρεβατι σηκώνοντας την μπλούζα της ,τα χέρια της έπεσαν χαμηλά στη κοιλια της κάνοντας απαλους δρόμους ,ηταν τοσο μικρή η κοιλιά της που δε μπορούσε κανένας να καταλάβει την εγκυμοσύνη της ,πρώτη φορα στη ζωή της ένιωθε αυτη την αίσθηση,και αν δεν ηταν ; Αν ηταν απλα η φαντασία της ;
Καθώς κρατούσε τη κοιλια της απαλά ενα απαλό τράνταγμα στο δέρμα της την έκανε να πεταχτεί απτο κρεβατι ,το απαλό χαμόγελο της άστραψε στα χείλη της ...

"Μπορείς να με κάνεις ευτυχισμένη ακομα και μακριά Μπραιαν ,εδώ μεσα υπαρχει κατι δικό σου,εσυ εισαι ο άντρας μου "**

Τα ματια του άνοιξαν διάπλατα Και απανωτά δάκρυα άρχισαν να στάζουν σαν νερό που δε μπορούσε να σταματήσει να ρέει ,καθώς την κοιτουσε να κρατάει τη κοιλια της και να προφέρει με τα χείλη της το όνομα του ,ήξερε πολυ καλα πως είχε καταφέρει να της δώσει κατι που θα γινόταν η δύναμη της ,ήξερε πως κατάφερε επιτέλους να την κάνει μάνα καθώς κάθε φορα που την έκανε δίκη του ευχοταν να την αφήσει έγκυο,ενα παιδί μπορούσε να του δώσει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει όσα δε μπόρεσε να κάνει ως μικρό αγόρι ,η κάθε ευκαιρία που του στερήθηκε ,η καταδίκη του ,ο βασανισμός του ....το χαμόγελο του αμέσως κόπηκε καθώς είδε τον ντειβιντ να μπαίνει μεσα στο δωματιο,τα ματια της άνοιξαν ξαφνιασμένα και με φορα κατέβασε την μπλουζα της μαζεύοντας το κορμί της στη γωνία του κρεβατιού ...

**"Κανεις πρόβες για το πως θα φέρεσαι οταν σε αγγίζω ;" Την ρώτησε πονηρά ανεβαίνοντας στο κρεβατι μπουσουλώντας προς το μέρος της ..

"Μείνε μακριά μου !!!" Του φώναξε άγρια καθώς επιασε το στιλέτο διπλα απτο κομοδίνο της τείνοντας προς εκεινον ..

Σήκωσε τα τρεμάμενα χέρια του ψηλά με ενα σοκαρισμένο βλεμμα κάνοντας το κορμί του απότομα πίσω ..

"ΕΙ ΕΙ ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΩ,ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟΤΟΜΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΝΤΕΜΠΟΡΑ ΕΓΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΗΘΕΛΑ "

"ΦΥΓΕ ΑΝ ΣΕ ΔΕΙ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΕΙ,ΦΥΓΕ "

Το γέλιο του φωτίστηκε ειρωνικά καθώς με μια γρήγορη κίνηση και πριν καν το καταλάβει εκεινη,το στιλέτο βρισκόταν είδη στο πατωμα με μια απλή και γρήγορη κίνηση του χεριού του...

"που θα πας τώρα ?"

Τα φρύδια του έσμιξαν, ήταν έτοιμος να βγει από την κρυψώνα του όταν κοίταξε τους φρουρούς έξω από την πόρτα ώστε να φιλανε τον χώρο και έναν άντρα μαζί με μερικούς φρουρούς να περνάνε στο εσωτερικό της αυλής, τα ματια του άνοιξαν διάπλατα...
Τότε σηκώθηκε κάνοντας επιθετικά βήματα προς τα εκεί...

Το βαρύ σώμα του έπεσε επιθετικά επάνω στο δικό της βάζοντας τα χέρια της πίσω από το κεφάλι της... Τα δάχτυλα του άγγιξαν με βιαιοτητα τις γάμπες της και ανέβηκαν μέχρι πάνω ώσπου έκλεισαν στα μπούτια της...

Τα ματια της δακρυσαν και πριν καταλάβει τι γίνεται το φόρεμα της είχε φτάσει ολόκληρο σαν πέπλο μπροστά στο πρόσωπο της διχως να μπορεί να κοιτάξει τίποτα και το υπόλοιπο κορμί της ηταν εκτεθυμενο μπροστά στα μάτια του Ντέιβιντ, η ανάσα του βαρυνε ενώ εκείνη πάλευε με τα πόδια της προσπαθώντας να τον αποθησει από το κορμί της...

"ΠΟΙΟ ΣΙΓΆ ΜΩΡΌ ΜΟΥ ΑΝ ΜΕ ΧΤΥΠΉΣΕΙΣ ΚΑΙ ΆΛΛΟ ΘΑ ΜΟΥ ΚΆΝΕΙΣ ΖΗΜΙΆ ΚΑΙ ΎΣΤΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΦΈΡΩ ΝΑ ΣΕ ΚΆΝΩ ΜΆΝΑ ?"

"ΑΑΑΑ ΜΠΡΑΙΑΝ!!!  ΒΟΉΘΗΣΕ ΜΕ! " φώναξε ικετευοντας το όνομα του άντρα που αγαπούσε όσο τίποτα άλλο , Ώσπου η παλάμη του Ντέιβιντ της έκλεισε για λίγο το στόμα πλησιάζοντας την απειλητικά..

"σου συνιστώ όταν κάνω έρωτα μαζί σου να μη φωνάξεις το όνομα του όπως τώρα γιατί θα γίνω σκληρός και θα πονέσει "

"ΈΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΆΓΓΙΓΜΑ ΣΟΥ ΜΑ ΤΟ ΔΙΚΌ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΟΣ ΔΕ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΈΡΩΤΑΣ ΠΑΡΆ ΜΌΝΟ ΕΚΕΊΝΟΥ "
Τα ματια του Ντέιβιντ άνοιξαν διάπλατα

"σε αγγιξε ?? ΛΈΓΕ ΣΕ ΑΓΓΙΞΕ ?" κόλλησε το κορμί του περισσότερο στο δικό της ρίχνοντας το βάρος του στη κοιλια και ταρακουνοντας την από τους ώμους..

"ΣΕ ΑΓΓΙΞΕ ΠΡΙΝ ΕΜΈΝΑ "

Ένα βογγητο πόνου βγήκε από τα χείλη της νιώθοντας την κοιλια της να πονάει υπερβολικά και μέσα της προσευχοταν να έρθει ο προστάτης της ο πατέρας του παιδιού της, στη σκέψη του τα ματια της δακρυσαν..

"Μη είμαι έγκυος άφησε με!!!!!! " τα ματια του Ντέιβιντ σκοτείνιασαν ακόμα περισσότερο

"τι είπες ?"

"ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΕΠΑΝΑΛΆΒΩ ΕΓΏ ΡΕ ?" πριν καταλάβει η Ντέμπορα τι γινόταν είχε είδη ηρεμήσει μέσα της καθώς σαν άγγελος ήρθε να την σώσει..

Τα δυνατά του χέρια τράβηξαν τον ντειβιντ στο πατωμα αγγίζοντας τον άγρια απτις τρίχες των μαλλιών του..

"ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΚΆΝΩ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙΣ"