I WANT ALL OF YOU

δουλειά!!!

Οταν ο ήλιος εισέρχεται με δύναμη στον ουρανό του,στο ίδιο του το σπιτι ακόμα και οι ακτίνες του είναι ικανες για να σε κάψουν..

"Οταν όταν προσπαθείς να κάνεις τα πάντα για την οικογένειά σου ακόμα και αν είναι η πιο επώδυνη δουλειά, ακόμα και αν τα χέρια σου κοντεύουν να ματώσουν Δεν έχει καμία σημασία μπροστά στο αποτέλεσμα.."

Σύντομα ένα καινούργιο μέλος θα ερχότανε κοντά στην οικογένειά τους και δεν μπορούσε να μένει άπραγος δίχως να μπορεσει να βοηθήσει στις υποχρεώσεις του σπιτιου και να της παρέχει το οτιδήποτε χρειαζόταν, κι αν πεινούσε? Αν ήθελε κάτι Που εκείνος δεν μπορούσε να της το δώσει? Αν αυτή η μεταμέλεια έκανε κακό στο παιδί του? Αγαπούσε τη δουλειά και να βγάζει το δικό του μεροκάματο, ας ήτανε Με ιδρώτα και αίμα Αρκεί να κατάφερνε να το κάνει..

Οι μέρες περνούσαν σαν το νερό της Βρύσης, το νερό πέφτει ασταμάτητα, έτσι περνούσε ο χρόνος, μετά από πολλές προσπάθειες και δίχως να την απασχολήσει με τις ιδιες του τις σκέψεις, είχε ήδη μία αρκετά δύσκολη δουλειά μα αυτό δεν μπορούσε να τον σταματήσει από το να πράξει αυτό που έπρεπε...

Για ακόμη μία φορά ήταν γραφτό του να κάνει μία δουλειά που σχετιζόταν με καράβι Μα όχι να κινεί εκείνος τον μοχλό αλλά να ανακατασκευάζει τις ζημιές των καραβιών και να φτιάχνει από την αρχή τις οροφές και πολλά σημεία του πλοίου στα οποία θα έπρεπε να είσαι αρκετά καλός και να μην κάνεις κανένα λάθος Γιατί αυτό θα κόστιζε όχι μόνο την απόλυσή σου Μα και Πολλές ζωές... Κάτι που τον ένοιαζε πάνω από όλα..
Σήμερα έπρεπε να κόβει ασταμάτητα ξύλα χωρίς να κουράζεται και χωρίς να γιατρεύει Το ματωμένο του χέρι το οποίο αιμορραγούσε συνεχώς από το συνεχές κόψιμο των κορμών, έπρεπε να φτιάξει 100 σανίδες από ξύλο το οποίο θα κόστιζε σχεδόν 100 ολόκληρα δέντρα.. Υπήρχε ένας τεράστιος κήπος όπου εκεί  του ανέθεταν όλες οι δουλειές που έπρεπε να κάνει...

Ο ιδρώτας έσταζε από το μέτωπο του συνεχώς καθώς είχε ήδη σχεδόν τελειοποιήσει το έργο του... Του ανέθεσαν να κάνει μία δουλεια στην οποία κόστιζε 10 ολόκληρες ώρες μα Εκείνος από τη γρηγοράδα και την δύναμη που είχε στους μυς του κορμιού του, έκανε τον μισό χρόνο ώστε να φτάσει γρήγορα στο σπίτι στη γυναίκα του.. Τους τελευταίους μήνες καθώς μεγάλωνε η κοιλιά της λατρευε να μη χάνει ούτε στιγμή, πίστευε πως τέτοια θαύματα δεν έπρεπε να τα χάνεις.. Ετσι οποτε γυρνούσε προς σπίτι της έφερνε πάντα μία γλυκασια η ένα νόστιμο φαγητό της προτίμησης της ώστε να μη ταλαιπωρείται..