Enchanted Academy : The Last Legacy 1-2 [COMPLETED]

Magic 2: Those Eyes

"evia, anak gising na.  malalate ka na naman" naririnig ko si mama at nararamdamang tinatapik tapik ako sa pisngi, pero hindi ako nakinig at nagpatuloy sa pag tulog, parang pagod pa ako.

"evia, argh this girl.  ang hirap hirap gisingin tulog mantika." narinig ko ang yabag ng paa ni mama paalis ng kwarto at maya maya lumabas na siya kaya dumilat agad ako at pumunta sa banyo. i'm pretty sure na ma lalate na naman ako, i'm not puyat tho, maaga nga ako na tulog.

pag katapos kong maligo ay nag bihis ako ng uniform at bumaba, nakita ko na nag hahanda na ng pagkain si mama. papunta sana ako sa direksyon ni mama nang masilaw ako sa araw.

naka bukas ang bintana kaya pumunta ako sa bintana para isarado. hindi sinasadyang napa tingin ako kay mama ng hindi malaman ang dahilan. na sisikatan din siya ng araw, napadapo ang mata ko sa kanyang mga mata at hindi ko maiwasan magulat nung makita ko na may kaunting liyab at kislap sa mata ni mama. napansin naman iyon ni mama kaya nag iwas siya ng tingin at nag lagay ng eye solution sa mata. palagi nag lalagay non si mama dahil lumalabo nadaw ang kanyang mata for the reason that she's getting older day by day.

"outch" daing nito. i rushed towards mom to check if she's okay, her eyes were incredibly sensitive.

"ma, okay ka lang po ba?" i said. asking her if she's okay with the worry flash into my eyes. sinagot niya lang ako ng marahan na tango at pilit na ngiti, hindi ko alam kung bakit pa niya kailangan ngumiti ng pilit, what for?

"a-ayos lang ako, darling. napuwing lang mata ko." paliwanag ni mama na tila tinitignan kung may dumi ang muhka niya sa maliit na salamin. nang makuntento na ito ay nag aya na siyang kumain.

"tara na evia, baka malate ka na naman." dagdag pa nito at naupo na sa harapan ng lamesa. akmang titignan ko ang orasan pero pinigilan niya ako, napa angat ako ng tingin ng may katanungan sa aking mata.

"oh, ayan ha. kumain kana dahil pag nakita mo na naman ang orasan ay kakaripas ka na naman ng takbo at hindi na makakakain pa. kaya hala sige kain muna ng madami." hindi na ako umangal st sinunod ko nalang ang utos ni mama. kumuha ako ng kanin at sinabawan ng sinigang na baboy.

tapos na akong kumain kaya kinuha ko na ang bag at tinignan ang orasan "shit, late na ako ng 15mins" kumaripas ako sa kabilang dulo ng lamesa para bigyan ng halik si mama.

"una na ako, ma. love you" huling sabi ko at tumakbo patungo sa school. i'm doomed, literally. naka ilang warning na sakin pero ito ako late pa din. i better get ready pag ipatawag si mama, bad shot na ako nito.

'uh?'

pag dating ko sa harapan ng school namin ay walang bantay. hindi ko mapigilan mapa talon at suntok sa hangin.

"nice timing!" tumakbo ako papunta sa room. pumasok agad ako at nang hingi ulit ng paumanhin kay Ms. Jeana. i'm not sure kung tatanggapin niya pa ang sorry ko kada na lalate ako.

"i'm sorry for being late again Ms. Jeana. again and again" nakayukong bigkas ko, nadinig ko ang pagbuntong hininga ni Ms. Jeana na tila ba sawang sawa na sa palusot ko.

"evia, you can't be like this araw araw. you have to be responsible specially malapit na kayong grumaduate. be fair sa ibang kaklase mo na mas malayo pa pero hindi araw araw late. as much as i want to understand you ay hindi na pwede talaga dahil unfair yan sa mga kaklase mo. you have to face your consequences dahil sa pagiging late mo. mag lilinis ka sa lahat ng comfort room na pang babae, hindi lang isang beses kang nalate, evia. kundi 11 days na halos mag kaka sunod, ayan ang punishment mo." agad akong napa-angat ng ulo at saktong sa mata niya ako nakatingin, pagawa na lahat wag lang yan, shit.