La Vista del Amor (The Vision of Love)

Chapter 39 (His touch)

Gusto ng sumuko ni Izhi. Sa pitong  araw na inilagi niya sa resort ay hindi parin siya pinapansin ni Miles at kung pansinin man ay tinatarayan lamang siya nito.

He was about to give up ng may 'di inaasahang nangyari sa pagitan nila.

Hindi makatulog si Miles ng gabing iyon, kanina pa siya pabaling baling sa kanyang higaan ngunit hindi parin siya dinadalaw ng antok kaya minabuti niya na lumabas at maglakad lakad muna sa dalampasigan.

Hindi naman siya natakot dahil maliwanag ang buwan at secured naman ang resort. Naupo siya sa malaking bato na nasa dalampasigan at ipinikit ang mga mata.

Nais niya lang maramdaman ang lamig ng hingin na dumadampi sa kanyang balat. Mayamaya ay nanuot sa kanyang pang-amoy ang pabango ng isang lalake kaya naimulat niya ang mga mata.

"Izhi? What are you doing here?"

"Ako dapat ang magtanong niyan sayo dis oras na ng gabi, bakit nandito ka pa sa labas?"

"Hindi ako makatulog eh, ikaw ba?" kaswal na tanong niya rito.

"Same here."

Then silence field the air.

"Miles?"

"Hmmm?"

"Babalik na pala ako ng Maynila bukas, kailangan ako ni Eric eh."

"Bakit mo 'yan sinasabi sa akin?"

"Dahil gusto ko bago ako umalis mag-usap muna tayo. You know how much I love you Miles at naiparamdam ko naman sayo iyon hindi ba? So once I would like to say sorry kung nasaktan kita. If hindi mo na talaga ako mapatawad hindi na kita pipilitin pa and I wish you happiness."

Nanatiling walang imik si Miles. Kaya tumayo na si Izhi at nagpaalam dito.

"Goodnight, Miles" kasabay ng pagtalikod nito.

"Wait!"

"May sasabihin ka ba?"

"Ang daya mo naman Izhi matapos mong guluhin ulit ang isip at puso ko nitong mga nagdaang araw tapos heto ka sasabihin mo na your giving up? Why? Ganoon ba kadali na sukuan ako?" hindi niya napigilan ang pagtulo ng kanyang luha.

"Hindi naman ganoon."

"Then why?"

"You're pushing me away Miles hindi mo alam na sobrang sakit na ipagtulakan ka ng taong mahal mo."

"I am so sorry. I was blinded by my anger at hindi ko na nakita na nasasaktan din pala kita. I was...I..."

"Ssshh...it's my fault."

Isang mahigpit na yakap ang pinagsaluhan ng dalawa. Tila sabik na sabik sila sa isa't isa at bigla na lang naglaho ang galit ni Miles para sa binata.

Mayamaya dahan dahang naglapit ang kanilang mukha hanggang sa naglapat ang kanilang mga labi. Banayad sa simula hanggang sa naging mapusok na ang binata na tinugon naman ni Miles ng buong pagsuyo.

Ilang sandali pa ay naramdaman na ni Miles ang marahang paglakbay ng palad ni Izhi sa katawan niya dumadama, pumipisil hanggang sa naramdaman na lang niya na sakop na ng isang palad ng  binata ang kanyang kaliwang dibdib.

Kahit nakasuot pa ng damit ay parang hinuhubaran na siya ng binata. Hindi tuloy maiwasan ng dalaga na mapasinghap.

"Hmmm..." she moaned.

"Did you just moaned?" tanong ni Izhi.

Tila napahiya si Miles sa sarili kaya agad siyang lumayo sa binata at nagsimulang maglakad pabalik sa kwarto.