Şehirli (Tamamlandı)

Yanlış Anlaşılma

Kitaba yeni karakterler eklemeyi düşünüyorum. Birini bu bölüm ekledim. Diğerinide ilerleyen bölümlerde ekleyeceğim.

Filiz gözleri dolmuş şekilde Asafa bakarken kahkaha atmamak için kendimi çok zor tuttum. Benim odamda gördüklerinden sonra Asafın peşinde dönmezdi herhalde. Sırf daha çok gıcık etmek için Asafın boşta sallanan elini tuttum. Bakışları bana dönsede sesini çıkarmadı ve oda elimi sıkıca tuttu. Elindeki sıcaklık benimkiyke bütünleşirken hala ağlamakta olan Filize çevirdim başkalarımı. Istesem böyle bir anı gözüne sokamazdım.

"Sana evimde ne işin vardı dedim. " Asafın bıkkın çıkan sesi ile Filiz eğdiği kafasını kaldırdı. Kırgınlık dolu bakışlarla Asafa bakmaya başladı. Eminim bir çok kez Asaf onu böyle terslemisti ancak bu defa işin rengi başkaydı çünkü içinde bende vardım.

"Asel ile konuşmak için gelmiştim. Haydar amcayı yolda görünce en son odasına gittiğini söylemişti diye ben odaya öyle pat diye daldım. " dedi ve hıçkırıklara boğuldu. Normalde biri karşımda ağlasa dayanamaz ve sarılırdım ancak ağlayan Filiz olunca daha çok aglatasım geliyordu. Bir dakika bu kız dış kapıyı nasıl açmıştı. Sormak istesemde ilk öncelikli sorun tabiki başkaydı.

"Ne konusacakmışsın benimle." Sesimin katılığı beni bile hayrete düşünürken Asafın bana baktığını hissettim. Eminim oda benim içimden çıkan mahalle karısının şokundaydı. Biraz sonra Filizin saçına yapışırsam şaşırmayın yani.

"Artık bir önemi yok konuşacaklarımın. " hey Allahım bu kızı döveyim diye mi habire karşıma çıkarıyorsun.

"O zaman hadi git. Bundan sonrada karımla konuşacağın bir şey olmasın. " Filiz gitmek için hareketlensede kolunu tutarak durdurdum. Kızgın bakışları bana dönerken hafif tebessümle onu daha çok çıldırttım. Biri ben sinirliyken karşımda sırıtsa herhalde kafasını koparırdım.

"Asaf bize biraz izin verir misin? Sen eve geç benim Filizle konuşacaklarım var. " Asaf bir süre yüzüme baktıktan sonra eve geri gitmişti. Filizin tuttuğum kolunu biraz daha sıktım. Böylece bir kaç gün boyunca kolundaki ize bakarak şimdi söyleyeceklerimi aklına getirirsin. "Bana bak seni bir daha Asafın yanında yakınında görürsem. " daha lafımı bitirmeden hırsla atladı.

"Ne yaparsın?" Sinirle gülümsedim. Aslında bu gülümseme biraz sonra yapacaklarım için bilgi veriyordu.

"Ne yapacağımı o zaman görürsün. " resmen kızın yüzüne karşı hırlamıştım. Filizin bakışlarından geçen korkuyu anlıkta olsa gördüm.

"O zaman sana çok kötü bir haberim var. Bunu sana söylemek için buraya kadar gelmek benim için bir zevkti. Haydar amca benle Asafın evlenmesine sıcak bakıyor. Yani işin özeti Asaf benim. " sinirden dudaklarımdan kahkaha döküldü ve zaten omuz hizasında olan saçımı geriye doğru savurdum.

"Ama Filizcim sen beni hiç dinlemiyorsun. Neyse tatlım sen bildiğin gibi yap. Daha demin de gördüğün gibi Asafın kimin olduğu belli. Hem sana acı bir haber vereyim mi? Asafla yattım. Yani ortada sahte evlilik yok. Evet ilk başta sırf annenin iğrenç iftirasi ile evlendik ancak o ilk başlardaydı. Asaftan uzak dur çünkü onun zaten bir karısı var. " Filiz duydukları ile yıkılırken ağzı oksijensiz kalmış balık gibi açılıp kapanıyordu. Bu hali çok hoşuma gitmişti. Ancak söylediklerim beynimde çalkalanırken yaptığım hata için kendime lanet okudum. Daha demin Asafla yattığımı söyleyerek kendi adımı çıkarmış oldum. Şimdi gidip bütün köye yayardı. Halbuki ben olayın siniri ile ağzıma geleni söylemiştim. Şimdi geri fitesde yapamazdım.

"Yalan söylüyorsun. " sesi aksini söylememi istermiş gibi çırpınıyordu. Çoktan karşımda ağlamaya başlamıştı.

"Haklısın yalanda söylüyor olabilir ancak sana bir şeyleri kanıtlamak gibi bir derdim yok. O yüzden neye inanmak istiyorsan ona inan ama şunu unutma Asaftan uzak dur." Dedim ve cevap vermesine izin vermeden bende evin içine girdim. Dışarda Filizin çığlıkları duyulsada tekrardan dışarı çıkmadım. Asaf oturduğu minderde kalktı ve hemen yanıma geldi.