Şehirli (Tamamlandı)

Karpuz

Asaf babamın gitmesinin ardından evi terk etmişti. Tıpkı babam gibi arkasında beni bırakmıştı. Halbuki şuanda en çok ona ihtiyacım var. Yanımda olduğunu bilmeye ihtiyacım var. Aklıma gelen başka düşünce ile daha da meraklandım. Babam gitmeden Asafın kulağına ne söylemişti. Zeyneple bakışlarımız kesişince üzgünce gülümsedi. Gidecek olmama benim kadar en az oda üzülmüştü. Gözlerim dolarken kafamı eğip parmaklarıma baktım. Fazla değil belkide bir hafta sonra tekrardan eski Asel olacaktım. Barlarda sürten yaptığı hiçbirşeyden zevk almayan biri olacaktım. Ancak bu defa bir fark var artık aşk acısı çeken bir Asel olacaktım. Asafla tanıştıktan sonra Buğraya aşık olmadığımı fark ettim ve ben yokluğunu nasıl atlayacağımı bilmiyorum.

"Kızım ne sana kal diyebilirim nede sana git diyebilirim? Ama unutma burasıda artık senin evin. " yapma Haydar amca zaten ağlamamak için zor duruyorum. Kafamı olumlu anlamda salladım. Eğer burdan gidersem bir daha gelmeye cesaret edebileceğimi sanmıyorum.

"Asaf ne olacak? " yunusun sorusu ile odada derin bir sessizlik oldu. Kimsenin bu soruya verecek cevabı yoktu. Haydar amca ayaklanıp odasına giderken oğlu için ne kadar endişelendiği yüzünden belli oluyordu.

"Gel bu akşam bizde kal kız kıza biraz dertleşiriz. " Zeynep'in teklifine olumlu anlamda kafa salladım. Şuanda en çok ihtiyacım olan şey dertleşmek. Hep birlikte ayaklanırken Haydar amcaya Zeyneplere gittigime dair haber verdim. "Akşam dış kapının önünde oturalım bir eğlenceli oluyor anlatamam. Hele kadınların laf dalaşları çok komik. " aklım Asafta olduğu için Zeynepin dediklerini pekte anlayamıyorum. "Yarınki piknik için hazırlıkta yaparız hem. " kafamı olumlu anlamda sallayıp geçiştirdim. Bu arada yokuş aşağı inmeye başlamıştık bile. "Hatta diyorum bu çocuğu akşam doğurayım. " tekrardan kafamı olumlu anlamda sallayınca dirseğini karnıma geçirdi. Onu dinlemediğim için fazlasıyla bozulmuştu.

"Asiyeyide mi çağırsak? " Zeynep söylediğime burun kıvırırken anahtar ile kapıyı açmaya çalışıyordu.

"Olur çağırırız. " bu arada yatak odasına gidince bende oturma odasına geçtim. Kendimi tekli koltuğa atarken ayaklarımı diğer koltuğa doğru uzattım. Belki Asafsız geçireceğim bir gece düşüncelerimi toplamamda yardım eder.

Yunusun ağzından....

Sırf kızlar bizim erkekleri rahat çekiştirsin diye Zeynep tarafından kibarca evden atılmıştım. Neymiş efendim canı karpuz çekmiş. Sırf başıma geleceklerden korktuğum için evden dışarı attım kendimi. Tarlaya gidip karpuz toplamak yerine sakin adımlarla çeşmeye doğru yürüdüm. Keşke Asele Asafın nerde olduğunu sorsaydım. Onunla iki muhabbet ederdik. Demeye kalmadan Asafın sesini duydum. Aynı zamanda Canında sesi geliyordu. Hızlı adımlarımı kardeşlere doğru yönlendirdim. Ikiside çeşmenin arkasındaki dağlıkta oturmuş konuşuyorlardı.