Şehirli (Tamamlandı)

Yeni Arkadaş

Kalabalık Zeynep'in arkasına toplanınca Asafın koluna yapıştım. Bıkmış yüzüyle bana döndü. Onu bu kadar sıkmam hoşuna gitmemiş gibi. 

"Lütfen ya. Hadi eğlence olsun. " Asaf kolunu sertçe çekti. Yalvarmalarımdan bezmiş olmalı. Yüzüm düşerken masadan kalktım. Ne olurdu oda diğer erkekler gibi sıraya geçip Zeynep'in çiçeğini tutsaydı. En azından tutmasa bile gelip dursaydı. Kalabalığın en arkasına geçip somurtan yüzümle durdum. Zeynep arkasını bize dönüp saymaya başladı. Bu arada etrafta heyecanlı bekleyiş hakimdi.

"Üç, iki, bir attım. " çığlık atıp elindeki çiçeği hızla arkaya doğru attı. Bana doğru gelen çiçeğe heyecanla bakıp kollarımı yukarı doğru kaldırdım. Asafın gelmemesini umursamadan gülümsedim. Çiçekle arama giren kolla kaşlarım çatıldı. Saniyeler sonrada çiçek kolun sahibine geldi. Resmen çiçeğime mani olmuştu. Kafamı çevirip baktım. Asaf elindeki çiçekle sırıtarak bana bakıyordu. Desene benden önce evlenecek. Sırf çiçeği almama mani olduğu için kollarımı bağlayıp kafamı başka yöne çevirdim. Bu arada bütün bakışlar bizdeydi. Çiçek yüzüme doğru uzatılınca gülümseyip aldım. En azından işin sonunda bana gelmişti.

"Bir daha bana gelen çiçeğin önüne atlama. " diyip Asafın yanına dirsek attım. Inleyip benden uzaklaştı.

"Kimin boyu daha uzunsa o alır. " yüzündeki gülümsemesi dağıtmak vardıda neyse. Boynuma dolanan kollarla geriye doğru savruldum.

"Inanamıyorum çiçeği sen mi tuttun. " Zeynep yerinde zıplayarak sevincini belli etti. Gülümseyerek üstümdeki Zeynepi geriye doğru nazikçe ittim.

"Malesef Asaf çiçeği almama engel oldu. " Zeynep dönüp Asafa imalı imalı gülümsedi. Bu kız beni öldürecek. Önce ben şimdide Asaf. Zeynep bileğimden tutup çekiştirince kahkaha atarak peşinden koşturdum. Sandalyeye oturup sağ ayağındaki topukluyu çıkarıp arkasını çevirdi. Bende eğilip baktım. Az çok belli eden yazıdan benim adım olduğunu anladım. Demek adımı yazmayı unutmamıştı. Ayakkabının altında sadece benim adım yazdığım için silinmişti.

"Çiçeği boşver baksana adın silinmiş. Kız benden sonra sen gidecen. " dediğine sadece gülümsedim. Benim için ufukta evlilik olmadığı için gayet rahatım. Yinede içime korku düşmedi desem yalan olur.

"Neyse millet kalktı bizde gidelim. Kendine iyi bak yarın sabah sizdeyim. " dedikten sonra el sallayarak elimdeki çiçekle ayaklanan Asaf gilin yanına geldim.

Üçümüzde gecenin bir körü düğünden çıkmış eve gitmek için yokuşu çıkıyorduk. Evimizin meydana uzak olması bu yönden kötüydü. Ancak manzara yönünden bir çok evden iyiydi.

"Haydar amca Zeynep beni yarın sabahtan evine çağırıyor. Gidebilir miyim?"Aslında amacım izin almak değildi. Ancak Haydar amcanın gönlünü yapmak için böyle davranıyordum.

"Tamam kızım Asaf yarın sabah seni bırakır. " Asaf itiraz etmek için babasına dönsede ondan önce atlamıştım.

"Aslında sen bıraksan daha iyi olur. Hem yarın Asafın okulu var."gerçektende okulu vardı. Bide onunla uğraşamazdım. Hem hala halayda olan durumdan dolayı ve çiçeğimi benden önce aldığı için ona sinirliyim.

"Haklısın kızım onuda unutmuşum yarın sabah birlikte gideriz. Hem zaten yarın şehire inecem ineği almak için. " kafamı hızla Haydar amcaya doğru çevirdim. Karanlıktan yüzünü göremesemde az çok gölgesinden yüzünü seçebiliyordum.

"İneği hemen alacak mısın?" Hava karanlık olduğundan ne tepki verdiğini görememiştim.

"Para denkleşmişken hemen alayım. " Haydar amcanın cevabından sonra yol boyunca bir daha konuşmamıştık. Eve varınca Haydar amca ile Asafı umursamadan kendimi direk yatağa attım. Malum bugün çok yorulmuştum. Güzel bir uykuya dalmak için gözlerimi kapatmıştım ki dans ederken ki Asafın yüz ifadesi gözlerimin önüne geldi ve anında gözlerimi açtım. Bu da neyin nesiydi böyle. Tekrar gözlerimi kapattığımda bu defa gözleri gözümün önüne geldi. Baktım olacağı yok minderde bağdaş kurarak oturdum. Hayır gecenin bir körü neden aklıma gelmişti şimdi bu çocuk. Sırf aklımdaki Asafı çıkarmak için laptopu aldım ve zaten indirmiş olduğum bi filmi açtım. Tabi kulaklıklarımı takmayı ihmal etmemiştim.