Aklını Kaybetme [SeokJin]✅

Final ✠

3K OLDUK!

3 yıl önce:

"İki gün demiştin ama tam bir haftadır bu evde boş boş oturuyoruz," dedim hayıflanarak. Doğruda söylüyorum. Tam bir haftadır Doktor Alex'in evinde kalıyorduk ve bu süreçte yine tüm planlarımız alt üst olmuştu.

"Gerçekten benim de tıkandığım bir noktadayız, üzgünüm." YooJun koltukta öne eğilip kafasını ellerinin arasına aldı. YeJin eğilip sırtını ovalarken ne ara bu kadar yakınlaştıklarını düşündüm.

Bir anda içimde bir burukluk oldu.

"Üzgünüm, öyle sert çıkmak istemedim," dedim içten bir şekilde. Neden böyle sert bir tepki verdiğimi bende bilmiyorum ama bu aralar fazlasıyla gerginim.

"Önemli değil," YooJun kafasını kaldırmadan konuştu. Bende bir şey demeden kalkıp Jin'in odasına geçtim. Neyse ki uyanmıştı.

"Yüzünün nesi var böyle?" ben odaya girer girmez Jin'in bunu sorması yüzümde bir gülümseme oluşturdu.

"Hiç. Sadece bazen fazla...." Deyip bir duraksadım "sinir bozucu oluyorum."

K olGidip yatağa yanına oturdum.

"Kim demiş onu?" dedi Jin sinirle kaşlarını çatarken.

"Başlarda sende böyle düşünüyordun," ona küçük bir hatırlatmayla karışık iğneleme gönderdiğimde bana göz devirdi "Sende beni ukala görüyordun,"

Gülerek karşılık verdim.

"Sadece... böyle elimiz kolumuz bağlı oturuyormuşuz gibi hissediyorum." Dedim mutsuz bir şekilde.

"Sen birde beni düşün. Bir haftadır yataktan çıkartmadınız beni,"

Bu sefer göz deviren taraf ben oldum. Ne yapıp edip konuyu yataktan çıkma isteğine getiriyordu. Ve ben her seferinde net bir tavırla onu reddediyordum. Ama bu sefer değil.

"Tamam, doktor yürüyüş yapmak iyi olur demişti. Hadi kalk," aniden yataktan kalkıp yorganı üstünden çektim. Şaka yapıp yapmadığımı anlamak için yüzümü inceliyor gibiydi. Omuz silkip kalkmasını bekledim. O da yavaşça doğrulup tekrar bana baktı "Şaka yapmıyorum Jin, hadi yürüyüş yapalım. Seni içeride bekliyorum. Rahat bir şeyler giy." Bir şey demesine izin vermeden odadan çıkıp içeri geçtim.

YooJun ve YeJin mutfakta bir şeyler konuşuyorlardı. YooJun'un yüzüne bakamadan dışarı çıktığımızı söyleyip mutfaktan ayrıldım. Ona karşı mahçup hissediyordum. Çok çabalıyordu ve ben resmen çocuğu kötü duruma sokmuştum.

Dört gün önce Bayan Jeon'u arayıp buluşma ayarlamak istemiştik ama Kilit denen adam şansımıza yurt dışındaydı ve iki gün sonra gelecekti. Mecbur bizde bu süreci bekleyerek ve plan yaparak geçiriyorduk. Şimdilik ortada çok da dahiyanece ya da mantıklı bir plan yoktu. Bana sorarsanız doğaçlama ilerlemek bile daha akıllıcaydı.

"Hazırım," Jin neşeyle odaya girdiğinde şöyle baştan aşağı ona bir baktım. Gerçekten iyi görünüyordu. Doktor Alex'in buraya gelmesini riskli bulduğumuzdan -takip edilme olasılığı vardı- gelmesini istemedik. Onun yerine Jin ile YooJun ilgileniyordu.

Kendisi azılı bir çetenin içinde yıllarca kaldığı için bu konularda baya bilgiliymiş.

"Çıkalım o zaman," evin bahçe kapısından çıkarken Jin elimi tuttu. Bir haftada bu tarz hareketlere biraz alışmıştım. Elleri yumuşacıktı.

Jin'i çekerek taşlı yola soktum. Biraz sessizce evden uzaklaştıktan sonra Jin etrafına bakındı "Buraları biliyor musun? Kaybolmayalım sonra."