~24.Bölüm~

889 18 0
                                    

(Multimedyada ada)

Ada'nın ağzından:

Annemin ölümünden sonra ilk defa eve gelmiştim. Kapıyı anahtarımla açacakken Almanyadan gelen kuzenim kapıyı açtı. Onu görür görmez sıkıca sarıldım. Çok özlemiştim. Uzun zamandır görüşmüyorduk. Adı melek'ti. Annem koymuştu. Karşımda teyzemi görünce meleğe sarılmayı bırakıp teyzeme sarıldım. O sırada melekte kapıyı kapattı. İçeri geçtik. Teyzem kurabiye yapmış,masaya koymuştu. Çok severdim un kurabiyesini. Bildiği için hemen yapmış canım teyzem...

Teyzem kocasından ayrılmış ve kızıyla almanyaya taşınmışlardı. Ayrılmalarının nedeni bildiğim kadarıyla eniştemin teyzemi aldatmasıymış. Annemde ölünce teyzemler beni yalnız bırakmamak için yanıma gelmişler. Artık birlikte kalıcakmışız. Aslında benim için çok iyi olur. Kocaman evde yalnız kalmaktansa böyle iyiydi.

Teyzem ben berkleyken meleği yeni bir okula bile kayııt ettirmişti. Hemde benim okuluma. Artık birlikte olucaktık. Çok güzel birşeydi. Yarın ilk işim meleği emir,berk,hakan ve rüyayla tanıştırmak olacaktı.

Melekle odama çıktık.

Bana "arkadaşlarını anlatsana" dedi.

Bende başladım "rüyadan başlıyım. Rüyaharika bir kızdır. Çok güzel,çok iyi biri olmasına rağmen asla ama asla kendisini hiç kimseden üstün görmez. Hakana gelirsek rüyayla birbirlerine deliler gibi aşıklar. Kim görse aynısını der. Oda çok yakışıklıdır fakat rüyanın aksine kendisinden ve rüyadan başka kimseyi düşünmez. Onun için sadece rüya vardır. Boşuna zıt kutuplar birbirini çeker dememişler." Dedim.

Melek çalışma masamın üstünde duran fotoğrafı eline aldı. O fotoğrafta bizim grup vardı. 'Ben,berk,buse,emir,rüya ve hakan' bana

" hangisi hakan ve rüya" dedi.

Bende "sence?" Dedim.

Hakan ve rüyayı göstererek "bunlar olabilir mi?" Dedi.

Gülümseyerek "evet" dedim.

"Devam etsene çok ilginçmiş" dedi.

"Berke gelelim. Berki seviyorum." Dedim.

Melek "sadece bu kadar mı?" Dedi.

"berki anlatırım anlatmasınada benim için çok şey ifade ediyor. Başlarsam bitiremem" dedim.

Melekte güldü. Ardından o fotoğrafta berki gösterip "berk bu değil mi?" Dedi.

"evet" dedim.

"Çok tatlıymış" dedi gülerek.

Bende güldüm. Ardından resimde emiri göstererek "bu kim?" Dedi.

Bende "emir" dedim.

Melek "çok yakışıklıymış" dedi.

Ve resme uzun uzun baktı.

"emire gelirsek. Kimse onu çözebilmiş değil. Resimdeki herkes gibi zengin. Tip olarak nasıl desem okulun kızları 3'e ayrılır. Bir grup hakan için ölürken bir diğeri berk için ölür diğeride emir için yani okulda 3'ünden başka kimse kızlar arasından sevilmez sevilirsede nadirdir." Dedim.

Güldü ve "normal hepsinin tipi çok iyi" dedi.

Gülümsedim. Ardından melek resimde emirin yanındaki buseyi gösterdi ve

"peki bu kızla emir mi çıkıyor?" Dedi.

Bende "nerden böyle bir şeye vardın?" Dedim. Oda

"Rüyayla hakan yan yana ve çıkıyo. Berkle sen yan yanasınız ve çıkı..." Derken araya girerek "çıkmıyoruz" dedim.

"Herneyse ama birbirinizi seviyorsunuz" dedi. Devam ederek "onlarda mı birbirini seviyor?" Dedi.

"buse öldü. Ölmeden önce emiri seviyordu fakat emir onu sevmiyordu" dedim.

Melek "hım onlarla tanışmak için can atıyorum" dedi ve elinde tuttuğu çerçeveyi yerine koydu...

Rüya'nın ağzından:

Bir kaç dakika sonra köpek gitti. Üzüldüğümü söylemek istiyorum çünkü hakan köpekten çok korkmuştu. Korkudan nasıl ağaca tırmandığını görmeniz gerekiyordu... Kısa bir süre sonra köpek gitti. Ben hala gülmeye devam ederken hakan ağaçtan inerek

"çok mu komik?" Dedi.

Bende başımı evet anladmında salladım. Oda

"hadi çok fazla güldün gidelim artık" dedi.

Onu takip ederek arabaya bindik. Arabada hiç konuşmuyorduk. Kısa bir süre sonra aklıma

"süprizin ne?" Dedim.

Oda "aa doğru süprizi unuttum" dedi.

Ve evine doğru geldik. "Süpriz ne?" Dedim yine..

Bana bakarak "süpriz" dedi ve arabadan indi.

Çokyakışıklıydı

Ardından bende arabadan indim. Bu Evine hiç gelmemiştim. Baya büyüktü. Ve bahçesinde ışıklandırmalar vardı. İçeri girmek için cebinden anahtarını çıkardı. Kapıyı açtı. İçeri girdi. Arkasından da ben Etraf çok karanlıktı.

"Işığı açalım mı? Hiçbirşey göremiyorum" dedim.

. Hakan ışığı açtı ve karşımdakiler "süprizz" diye bağırdılar.

Annem ,babam,ve 2 kişi daha vardı. Hakan arkadan ceketimi tuttu ve kollarımdan çıkarttı. Ben hala şoklar içerisindeydim. Annem bana sarılarak

"doğum günün kutlu olsun bir tanem" dedi.

Babamda "nice mutlu yılları güzel kızım" dedi.

Mutluluktan ağlayabilirdim. Tanımadığım 2 kişinin yanına hakan geçerek "annem ve babam" dedi.

Onlara yaklaştım ve hakanın annesi ve babası aynanda "mutlu yıllar" dedi.çok mutlu olmuştum. Kısa bir süre sonra salona oturduk. Konuşmaya başladık.

Hakanın annesi "kızım gel mutfakta yardım et" dedi.

Bende kalkarak mutfağa gittim annesi "bak kızım seni tanıdığımıza çok sevindik. Hakan neredeyse hiç durmadan bize seni anlatıp duruyordu. Merak etmeye başlamıştık. Sonuçta hakan kimseye bu kadar değer vermez. Sonuçta bize bile vermediği değeri sana veriyor" dedi.

Bende gülümsedim. Kapının ordan bizi dinleyen beyfendi "bencede" dedi.

Arkamı döndüğümde hakan sırıtıyordu. Yanımıza gelerek "anne rüyayı alıyorum şimdi benim süprizime geçelim mi?" dedi. Ve kolumdan tutarak yukarı çıkardı...

İnşallah beğenirsiniz :) yorum ve vote...

KaybolmuşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin