The Wedding That Never Was

Rings 2 - Reward after a really crappy day

Rings 2 — Reward after a really crappy day

Jenny checked her watch, Peter was sure taking his time. They needed to be at the hospital at ten and she had been waiting for Peter to be ready for about an hour now.

"Ate!" tawag niya sa dumadaan na katulong, huminto naman ito at naglakad palapit sa kanya.

"Ano po iyon ma'am?"

"Pwede po bang pakitingin naman kung ready na si Peter. Baka malate kami sa appointment sa hospital ngayon."

"Pwede po kayong umakyat sa kwarto ni Sir Peter medyo nahihirapan na si Manang Chona kay Peter."

Tumango siya at nagpasalamat bago tumayo at iniwan ang gamit sa sofa. Umakyat siya sa taas at hindi na niya pa kailangan hanapi kung saan ang kwarto ni Peter dahil dinig na dinig ang boses nito.

Nagmadali siyang pumunta sa kwarto at pumasok.

"I said, I don't want to go!"

"Peter alam mo naman diba na kailangan mong mag pa check up. Tara na maliligo ka pa." manihanon pero may halong pagkairita na ang boses ng manang.

"No!"

"Peter." malambot niyang tawag sa bata.

Agad na siyabg nilingon ni Peter at ngumiti ang bata nang nakita siya. "Jen-Jen!" masaya nitong tawag at tumakbo ito palapit sa kanya. Nakuha na rin nito ang tinatawag sa kanya nila Tatum at ayos lang kay Jenny. Masaya nga siya na ayos ang pakikitungo ni Peter.

Lumuhod siya at ngumiti dito, "You don't want to go to the hospital?"

Umiling si Peter, "I'm scared. They make me lie down and stay still while trap in that thing."

"How about I ask the doctors if they would let me with you and I'll talk so you wob't have to think about it?"

"You won't leave me with them?"

Umiling siya. Alam niyang takot ang bata, paano hindi matatakot ito? Bata lang ito at kahit pa anong sabihin ng iba para sa mga bata ay nakakatakot ang pagma MRI at CT scan.

"I won't." pangako niya dito, "Maybe when we're done we could go for ice creams, what do you think?"

Peter's face lit up with excitement. He bounced up and down, "Promise?"

"Promise. But you have to be quick with your bath."

He nodded. He turned to Manang Chona, "I'm ready!"

Manang Chona shot her a grateful look before heading to the bathroom with Peter in tow.

***

Pagkadating nila sa hospital ay pumunta na sila sa outpatient ward at lumapit si Jenny sa nurse's station. "Hi, we have an appointment with Dr. Price."

Tumango ang nurse a may tinignan bago ngumiti kay Jenny, "She's doing rounds but she'll be back soon. I'll inform you when she's free."

Kaya nagpunta muna sila ni Peter sa waiting area at umupo. Nilabas ni Peter ang kanyang Gameboy at naglaro muna. Siya naman ay kinuha ang kanyang phone at tinignan kung may mga nag send na ng mga resume para sa nanny position na pinost niya.

Sana lang ay may makita siya na magiging mabait kay Peter hindi katulad ng huling nanny nito.

Pagkalipas ng ilang minuto ay tinawag sila ng nurse para sa brain scans ni Peter. Pinakiusapan niya ang technician kung pwede bang sunama siya kaya sinama siya pero sa kabilang kwarto siya kung saan makikita parin naman niya si Peter at makakausap.

Pagkatapos ng scans ay pumunta na sila sa opisina ni Dr. Price at hinintay ang doktora. Nang ito ay dumating ay ngumiti ito kay Jenny pagkatapos ay lumapit ito kay Peter.

"Hello, Peter. How are you?" bati ng doktora.

Ngumiti naman si Peter, "Hi, Tita Emma. I'll have ice creams later." balita ni Peter.

Nginitian siya ni Dr. Price bago ito nagpunta sa desk niya at umupo. Parehas silang tumingin sa doktora. Nagsuot ng reading glasses ito at binasa ng chart ni Peter pagkatapos naman ay ang mga brain scans ng bata bago ito binaba at tumingin sa kanila.

"It's good. Nothing's amiss." balita nito, "Although he did lose weight. You have to make sure he eats right." tumango naman si Jenny, "Is he still taking his meds regularly?"

At diyan ay wala siyang alam, "Sorry po Doc pero hindi ko po alam."

Tinaas ng doktora ang kilay nito, "Ikaw ang nanny hindi ba?"

Hindi niya alam kung maiinsulto ba na napagkamalan siyang nanny. "Hindi po. Assistant po ako ni Mr. Chua."

Tinignan siya ng doktora ng masinsinan bago tumango, "You're Cassandra Carmichael's sister." hindi niya alam kung paano nito nalaman iyon dahil hindi naman sila magkamukha ng Ate Cassandra.

Pero kahit ganun, alam niyang minsan nakikilala siya. Minsan sumasakit din na ganun. Na ang pagkilala sa kanya ng karamihan ay kapatid lang ni Cassandra Carmichael, Countess of Rosslyn. Kaya nga hindi siya nagsusumikap sa trabaho dahil ayaw niya na laging nasa anino lang siya ng Ate Cassandra.

Tumango siya.

"Okay then. Well, make sure, he does take it regularly." sabi nito, "You're going to Dr. Anders after this right?"

Si Dr. Anders ang specialist na tumutulong kay Peter sa alexia nito. Ayun ang alam niya. Siguro kung hindi pa niya nalaman kahapon na may alexia si Peter at kung hindi pa niya hinanap ang mga balita tungkol sa pamilya Chua ay hindi pa niya malalaman kung anong nangyari kay Peter.

Tumango siya, "Yes, Doc."

***

Pagkatapos nilang pumunta sa lahat ng pupuntahan ay nagtungo sila sa ice cream parlor at kumain. Nakita niya na masaya si Peter kaya natutuwa siya.

Natutuwa nga rin ang mga narinig niya kay Dr. Anders, unti unti nakakaya na ni Peter ang magbasa. Pinaalalanan siya nito na dapat hindi minamadali ang bata dahil naiis stress ito at pwedeng mas lalong hindi makapagbasa ang bata.

Dahil sa pagod ay natulog na si Peter pagkadating na pagkadating sa bahay. Siya naman ay nagtungo sa living area at nilapas ang laptop.

Dito na niya titignan ang mga resume dahil hihintayin pa niya ang paguwi ng boss. Kailangan niyang sabihin nito ang mga sinabi ng doktor.

Isa pa, kailangan makita rin muna ng boss ang mga resume kahit pa sinabi nito na siya na ang bahala haggang sa final interview na ang boss na ang gagawa.

Kaya nagsimula na siya sa laptop at naghintay.

***

Bryony waited for Angelo to enter the house. When he did, she smiled at him and hugged him. "I'm so glad you're here."

He hugged her back, "Me too." he chuckled. He pulled away and grinned at her, "So what's for dinner?"

She smiled back. Her day wasn't good but this, being with Angelo, him being so laid back was a good reward after a really crappy day. "Come and find out." and she led him to the dining room where Lou and the others had outdid their jobs.

She led him to his chair, he sat but never let go of her hand, before she could pull away, he pulled her into him and settled her to his lap.

"Because you cooked, I'll feed you." he murmured softly.

She turned her face to him, "Afraid to get food poisoned?" she teased.

"You know me so well." with his hand at the back of her head he tugged her close to him and kissed her.

"I'm so glad you're staying the night."

"Me too, baby. Me too." and he kissed her again. This time he ravaged her lips.