Prologue

3.3K 40 0
                                    

Patch POV

🎶Matagal ko nang gustong malaman mo 🎶

🎶Matagal ko nang itinatago-tago 'to🎶

🎶Nahihiyang magsalita at umuurong aking dila🎶

Pagsabay ko sa kanta rito sa kusina ko habang nagluluto nang almusal ko bago ako mag-asikaso papunta ng office ko. Ako lang naman ang mag-isa rito sa condo unit ko at soundproof rin naman ang mga pader nito kaya walang magtatangkang magreklamo kung panget man ang boses ko.

🎶Pwede bang bukas na, ipagpaliban muna natin 'to
Dahil kumukuha lang ng tyempo
Upang sabihin sa iyo🎶

Masyado akong relate sa kanta na toh kaya talagang with feelings pa ang pagkanta ko. May pahawak hawak pa ako sa dibdib ko na talagang damang dama ko yung kanta.

🎶Mahal kita pero 'di mo lang alam🎶

🎶Mahal kita pero 'di mo lang ramdam🎶

🎶Mahal kita kahit 'di mo na ako tinitignan🎶

🎶Mahal kita kahit 'di mo lang alam, oh oh woh🎶

🎶Matagal ko nang gustong sabihin 'to🎶

🎶Matagal ko nang gustong aminin sa 'yo🎶

Sobrang tagal kong nilihim sa kanya yung feelings ko. Gusto kong umamin pero natatakot ako sa posibilidad na mangyare once na umamin na ako sa kanya.

Homophobic siyang tao paniguradong di niya ako tatanggapin and worst eh iwasan niya ako at balewalain na yung pinagsamahan namin.

🎶Sandali, eto na at sasabihin ko na nga🎶

🎶Ngayon na, mamaya o baka pwedeng bukas na Dahil kumukuha lang ng bwelo
Upang sabihin sa iyo🎶

Sumigaw pa ako ng malakas sa huling sentence ng kanta. Kahit naman bumwelo ako upang umamin wala eh talo talaga ako.

🎶Mahal kita pero 'di mo lang alam🎶

🎶Mahal kita pero 'di mo lang ramdam🎶

🎶Mahal kita kahit 'di mo na ako tinitignan🎶

🎶Mahal kita pero 'di mo lang alam, oh oh woh🎶

🎶Ngunit kumukuha lang ng tyempo🎶

🎶Upang sabihin sa iyo----🎶

"At ano namang sasabihin mo aber?" Sambit ng kung sinong nasa likuran ko matapos nitong patayin ang speaker ko.

Bumilis ang kaba sa dibdib ko nang mafamiliar-an ko ang boses na iyon. Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa sobrang bilis ng tibok nito.

" Woy! para ka namang bato dyan at di mo man lang ako nililingon." Tatawa tawang sambit nito.

Napalunok ako dahil sa mabini nitong tawa na siyang lalong nagpalakas ng tibok ng puso ko. Napaubo ako nang marahan bago tuluyan siyang lingunin. Nakatayo ito sa tabi ng dining table ko at dun inilapag ang dala nitong paper bag ng tinake-out nitong mcdo at may dala rin siyang cup of coffee ng starbucks.

Bitter DestinyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon