Uçarı Aşk (THB-2)

3.3: "En Güzel Tablo"

Aden'in söylediği şarkı: Naz Ölçal-Yoksun

Bu bölüm,

@esra_0625

@Demelenere

@_delirdikmiiia

Adlı okurcanlara ithaf edilmiştir. Yorumlarınızı okumaktan çoook büyük keyif alıyorum. Her birinizle konuşmaktan da. Geçen bölümde yorumlarını çok sevdiğim başka okurlarım da var, gelecek bölüm de yazacağım 32. Bölümdeki yorumlarıyla, ithaf kazanan diğer okurlarımı. Kocccamanından öpüyorum ve hepinizin ilgisine karşılık verebilmeyi umuyorum.

Okuyan her birinizi çok seviyorum. Keyifli okumalar ballar. ❤️

3.GÖZ
Üçü de birbirine bakarken, kapı çarpma sesiyle yerinde sıçradı Aden. Damağını ittirip, hızla kapıya koşarak açtığında, Rüzgar'ın çarptığını anlamak zor değildi.

-Atölyesinde." Dedi kapıyı kapatmadan, kafasını Tutku ve Ediz'e çevirirken. Derin bir nefes alıp, kapı kolunu bıraktı ve bedenini kapının önünde tutarak kapanmasını önledi. "Ben onunla konuşsam iyi olacak."

Onay almak ister gibi ikisinde gezdirdi gözlerini genç kız. Tutkuyla Ediz önce kararsız bir şekilde birbirilerine baktılar, sonra kafalarını salladılar.

Derin bir nefesi içine çekerken, topukları üzerinde dönüp cam tavanlı odadan çıktı. Elini yumruk şekline getirip, yavaşça tıklattı kapıyı. Cevap beklemeden, bir hayalet gibi araladığı kapıdan içeri süzüldü.

Tedirgindi.

Kendini aslanın yuvasına girmiş, şapşal bir zebra gibi hissediyordu.

Kendisine zarar vermeyecek bir aslanın yuvasına girmiş bir zebra, demek daha doğru olurdu.

Genç kız, çekimser adımlarını, atölyenin köşesindeki tekli koltuğa çöküp iri elini saçları arasında gezdiren Rüzgar'ın yanına yönlendirdi. Konuşurken sesi kısık ve titrekti.

Rüzgar'ı ürkütmemek için değil, Rüzgar'dan ürktüğü için.

-Rüzgar...Sen, iyi misin? Yani..." cümlelerini toparlamaya çalışırken alnını kaşıdı, kırmızı ojeli tırnaklarıyla. "Ben olmadığını biliyorum, ama...Sordum işte." Oflayarak, kardeşinin dizleri önüne çöktü. Elleriyle, Rüzgar'ın boştaki elini kavrayarak sıktı.

-Bir şeyim ama..." sesindeki o dingin tonla, biraz daha korktu Aden. Esip gürlese, içindekileri atsa rahatlardı. Ama daha da sessizleşince, tehlikeli oluyordu Rüzgar. "O kelime iyi değil Lina." Gözleri dolarken, Rüzgar'ın bu kadar dik durabilmesi canını acıttı. Üçüzü yerine de acıyordu.

-Senin için yapabileceğim bir şey söyle n'olursun?" Kapının önündeki Ediz ve Tutku -tabii ki kapı dinlemek kötü bir alışkanlıktı vs vs- çıt çıkarmadan ikilinin konuşmasına şahit oluyordu.

-Var." Dedi Rüzgar, elini tutan Aden'in ellerini avuçları içine alarak. Aslında yoktu, ama o kadar umut dolu bakmışken, yok diyemezdi.

Eva'nın hıncını, Aden'i yanıtsız bırakarak çıkaramaz, çıkarmazdı. "Benim için bir şarkı söyle..." hatırlamak istemediği binlerce anıdan birini, hatırlamak ister gibi gözlerini kıstı. "Hani ağlayarak, Ediz için söylediğin şarkıyı. Konuşacak gücüm yok, sen de şarkı söyle ve beni yalnız bırak. Tamam?" Kabullenerek, kafasını aşağı yukarı sallayınca Aden'in saçlarını okşadı genç adam.

Naz Ölçal'ın şarkısından bahsediyordu. Daha önce hiç dinlemediği o şarkıyı, Aden bir kere söylediğinde hafızasına kaydetmişti. Ama hafızasıyla korkutmamak için, hatırlamıyor taklidi yapmak her zamanki kadar kolaydı.