Uçarı Aşk (THB-2)

2.1: "Aileden Olmak"

Bu bölüm,

@songulkte

Okuruma ithaf edilmiştir. Yüzünü gülmesini çok istediğim kişi, hep gülsün. Seviyorum seni, hemi de çok. Okuyan herkesi öpüyorum, bana ve kitaplarıma zaman ayırdığınız için teşekkürler. Yorumları cevaplayacağım. Keyifli okumalar😘😘😘

3.GÖZ
Aden, oflayarak camını tıklatmaya devam etti. Plan yapmaya çalışıyordu. Beyni bir saat gibi tıkır tıkır işlerken, ince uzun parmakları camda ritmik hareketlerini sürdürdü.

Bahçede gördüğü kardeşiyle, sürgülü penceresini açıp, pervazlarından kaldırarak kafasını çıkarırken bağırdı.

-TUTKU NOLDUUU?!! GİTTİN Mİ YANINA??" Cümlesi bitmişti ki, kardeşinin arkasında beliren Tuna'yı görmüştü.

Onu gördüğü an cevabı anladı ve pencereyi indirip, kilitledi.

-Şansıma sokiim yahu..." ellerini saçlarından geçirip, düşünmeye başladı. Odada bir ileri bir geri giderken kafasında basit bir rapor oluşturdu.

Edizle 7 buçuk gündür görüşmüyordu. Acar Devran sağ olsundu.

Tuna Devran çocuğu dövmüştü ve Ediz delikanlılık icabı diye karşılık vermediğinden perte çıkmıştı, ama buna rağmen yine göremiyordu.

Evden çıktığında peşinde birileri olduğuna emin olduğundan çıkmak da istemiyordu. Çünkü Ediz'e gidemezdi! Takip ediliyordu.

Mesaj atamazdı. Şey, söylememe gerek var mı? Telefonu az biraz izleniyordu da...İnstagramdan da yazamazdı.

Dm de bir çocuğun mesajına "Senin evveliyatını sikerim." Dediğini hatırlamıyordu. Bu demekti ki...

Aden Lina Devran hesabının yanına, parantez içinde, (DM: Acar Devran) da yazmalıydı.

-Rapunzel oldum be! Rapunzel oldum. Saçlarım metre metre oldu, Ediz'im uzak diyarlarda, babam beni kuleye kapatmış..." elini dramatik bir şekilde alnına koyup, aynaya tek gözünü açarak bakarken sırıttı. "Çok da seksi bir rapunzelim he...Of bee poponu yesinler zilli, şik şak şok!"

-Neyse ki annen üvey değil." Elvin'in sesiyle minik çaplı bir çığlık atıp, el çırptı.

-Anne ya, vallahi seni yormayayım dedim, işleriniz de yoğun, Tunayla da ilgileniyorsun biliyorum ama... Ya ben ölücem özlemekten, kamyoncu ağabeyler gibi camıma yazılı atkı koyucam "Sözlerindi gözlerin.." diye." Elvin bir kahkaha patlatıp, elindeki sıcak çikolataları komodine koydu.

-Güzel lafmış, nasıl uyduruyorsun böyle şeyleri?" Aden eliyle-gururlu bakışlar eşliğinde-saçını savururken, Elvin yatak başlığına yaslanıp iyice kuruldu. Eliyle vurdu, oturması için. Aden de, içimdeki Ediz yanım sayesinde, demedi tabii. "Benim her birinize vaktim var, bir haftadır Acarla uğraştım bu konu için ama Nuh diyor peygamber demiyor."

-Offf o da inatçı keçi anne ya. Ne yaptıysam kabullenemiyor Ediz'i. Oysa benim pofidiğim, nasıl edepli, nasıl görgülü, nasıl öküz...." Aklına edepli lafından hemen sonra, edepsiz öpüşmeleri gelince utandı ve sıcak çikolatasını eline alarak yatağına kuruldu. Gülüşünü koca kupanın arkasına sakladı. Sonra somurttu ama. "Ediz'e de aşk olsun! Demiyor bu kız tıkıldı kaldı evde, ben gideyim de gizliden göreyim. İşin sonunda tünel kazacağım, görürsünüz."

-Yoo ben Edizle konuştum.." dedi Elvin sıcak çikolatasından keyifle bir yudum alıp, damağındaki yumuşaklıkla mayışırken. "Gayet de üzgündü dağ gibi çocuk..." Lina'nın gözleri kocaman açılırken, öksürmeye başladı. Sırtına patlatan Elvinle göğsündeki ağırlık kalkarken, eliyle yüzünü yelpazeledi. Yerinde yavaşça zıplarken, kupadaki içecek dökülmesin diye de aynı anda komodine koydu hızla.