The mysterious princess (voltooid)

hoofdstuk 12

Astra pov.

Ik word wakker en kijk om me heen en zie dat ik niet in mijn bed thuis lig en dan herinner ik me weer dat ik bij de andere beheersters ben. Liëlil wordt ook langzaam wakker. 'Goedemorgen, goed geslapen?' 'Ja prima jij?' 'Ook goed dankje.' Liëlil rekt zich uit en we beginnen te lachen. 'Mag ik je kleren uitzoeken?' 'Ja tuurlijk Liëlil, mag ik je dan jouw kleren uitzoeken?' 'Ja zeker geen probleem.' We stappen uit bed en we lopen naar de inloopkast. Daar ga ik de ene kant op en Liëlil de andere kant op want aan mijn kant hangt Liëlils haar kleren en aan de andere kant mijn kleren. Blijkbaar lagen hier al kleren voor ons. Ik kijk tussen de kleren van Liëlil.

Liëlil pov.

Ik loop naar de kant van Astra en kijk tussen de vele kleren die er hangen en ze zijn heel groot voor een mij want als je 27, 5 cm bent is dus dat best klein vergeleken met al die kleren. We kleden ons aan en Astra vraagt: 'Mag ik je haar doen?' Ik knik en ik ga zitten en doe mijn haar los ik heb het altijd opgestoken zitten aangezien mijn haar altijd over de grond sleept als ik het los heb. Astra pakt een krultang en verwarmt hem alvast en ik kijk heel benauwd naar de krultang aangezien hij twee keer zo groot is als mij en blijkbaar ziet Astra mijn gezicht en zegt: 'Ik kijk echt wel uit ik weet wat ik doe oké en beloof je dat je stil gaat zitten.' Ik knik te bang om nog wat te zeggen. Dan pakt ze een plukje haar en gaat het krullen ik ontspan langzaam. 'Ik wist niet dat jij zo lang haar had.' 'Daarm heb ik het altijd opgestoken zitten, dit is de eerste keer in jaren dat ik het niet opgestoken heb.' Ze zet nog wat plukken vast en moet wennen aan mijn haren die loshangen. 'Ik ga het afknippen.' 'Vind je het vervelend? Moet ik het vast zetten?' 'Nee joh moet alleen even wennen aan de lengte en aan het gordijn haar.' We beginnen te lachen. 'Zal ik er een staart van maken?' 'Het is goed echt waar alleen wennen.' 'Dan is het goed.' 'Mag ik jou haar doen alsjeblieft?' 'Tuurlijk mag dat.' Ik pak de krultang en pak een pluk en krul het haar van Astra. We maken ons verder klaar en lopen naar beneden.

Azeri pov.

Ik hoor gestommel van de trap en Astra en Liëlil komen naar beneden. 'Goedemorgen meiden.' 'Goedemorgen Azeri.' 'Goed geslapen?' 'Heel goed geslapen zelfs.' 'Dat is mooi.' We gaan zitten en ik schenk thee voor ze in. 'Liëlil ik ben heel blij dat je weer thuis bent.' 'Ik ben ook heel blij dat ik weer hier ben met Astra.' 'Heb je zussen en of broers Astra?' 'Dat is ingewikkeld, maar ik heb een half zus en een biologische zus denken we maar goed, qua uiterlijk zijn we elkaars tegenpolen en dan heb ik nog een stiefbroer en stiefzus.' 'Wauw.' Dan komt de rest naar beneden. 'Goedemorgen.' Ze geven ons een knuffel. 'Goedemorgen.' Ik sta op en zet het ontbijt op tafel en we gaan eten en Liëlil vraagt: 'Wat is het plan voor vandaag?' 'Ik denk dat we de diamant moeten gaan zoeken en gaan raad plegen voor hulp.' 'Astra heb je enig idee waar hij kan zijn aangezien je een boek over de diamant hebt gelezen.' Ze schud nee dan zegt Liëlil opeens: 'Ik kan jullie helpen iedere beschermster van een beheerster heeft een doosje die zij moet beschermen en ik heb er nooit in gekeken maar misschien zit daar een aanwijzing in mijn doosje.' Astra kijkt haar aan van waarom heb je dat mij nooit gezegd. Liëlil voegt er nog snel aan toe:' Het was geheim, ik mag het aan niemand vertellen behalve als er iets belangrijks op het spel staat zoals nu.'

Liëlil pov.

Ik heb vandaag staan twijfelen of ik het zou vertellen en ik doe het en begin. 'Ik kan jullie helpen iedere beschermster van een beheerster heeft een doosje die zij moet beschermen en ik heb er nooit in gekeken maar misschien zit daar een aanwijzing in mijn doosje.' En ik voel Astra's blik die ze me werpt waarom ik het haar nooit heb vertelt. Ik voeg er nog snel wat aan toe: 'Het was geheim, ik mag het aan niemand vertellen behalve als er iets belangrijks op het spel staat zoals nu.' Dan sta ik op spreek een toverspreuk uit en het kistje komt te voorschijn, hij is er altijd maar dan onzichtbaar. Dan zet ik het op tafel en maak ik het langzaam open want ik weet ook niet wat er in zit.

Astra pov.

Liëlil maakt langzaam het kistje open en laat het zien er zit een oud perkamentrolletje in, een boekje en een stukje wat glimt ik kan niet zien wat het is. Liëlil pakt voorzicht het oude perkamentrolletje en rolt het uit en begint het te lezen en ze leest het dan hardop voor.

Beste Liëlil,

Je opent als goed is dit kistje omdat het een noodgeval is. In het boekje wat er bij ligt staat van alles in wat je nodig zal kunnen hebben van hoe je een knoop legt tot hoe je de diamant kan redden. Lees dit goed door tot dat je alles weet en verbrand de brief zodat niemand kan lezen die je niet vertrouwt. Zeg dit na zodat het meteen in de brand vliegt en je het zelf niet hoeft te verbranden want dat is beter voor iedereen.

Hierbij heb ik tegen alle wetten van Moeder Terra de brief gelezen, omdat het een noodgeval is en daarom verbrand ik het.

Liëlil pov.

Ik heb net de brief hardop gelezen en de brief verbrandt. Ik pak het boekje en het zaklampje erbij, ik weet niet waarom hij er bij inzit. Ik open het boekje en zie lege bladzijden doe het lampje aan de tekst verschijnt. Dan zoek ik naar de bladzijden over de diamant. Ik vind de bladzijde en begin het te lezen, ik vind Aida opeens wel heel afstandelijk doen aangezien ze nu weet van Astra's afkomst, dus lees ik de tekst eerst zelf en lees het dan voor. Ik vertel wat over de diamant wordt vertelt en ik vind een kaartje erbij, ik klap het kaartje open en het is een hele kaart van de hele aarde en wij zweven ergens rond de aarde niemand weet waar. En ik zie op vier plekken een diamant staan op de kaart.

Aida pov.

Ik heb zo'n vermoede dat Liëlil me niet mag. Het klopt dat ik wat afstandelijker ben tegenover adel, omdat ze mijn familie hebben vermoordt vanwege mijn familie het niet eens was met de regels. Maar voor de rest ben ik heus niet gemeen of gevaarlijk. Ik kijk op de kaart en zie dat op Groenland een diamantje staat getekend, ik kom daar vandaan maar ik kan er niet meer heen vanwege dat het te gevaarlijk is voor mij en mijn ideeën en zonder dat ik het door heb begin ik te huilen. Het zit me nog steeds dwars dat ik niet mag denken wat ik wil. Als Azeri mij een knuffel geeft om me te troosten heb ik door dat ik aan het huilen ben. Ik veeg ruw mijn tranen weg en iedereen kijkt me vragend aan alleen Azeri weet mijn verhaal. Ik negeer de blikken en vraag: 'Wat is de volgende stap?' Azeri antwoordt: 'Misschien kunnen we gaan lunchen aangezien het half een is.' We knikken allemaal en Nadia loopt naar de keuken en begint te koken. Astra en Liëlil beginnen de tafel te dekken. Azeri en ik lopen even naar de bank om er over te praten. 'Aida waarom begon je nou te huilen?' vraagt ze. 'Nou, ik zag dat er ergens in Groenland een diamantje was getekend en dacht aan mijn familie en toen ik hoorde dat Astra een prinses is heb daar heb ik moeite mee als je snapt wat ik bedoel.' antwoord ik. Azeri knikt dat ze het begrijpt. Dan komt Nadia en zegt:' Het eten is klaar komen jullie?' We knikken en we staan op Azeri geeft me nog even een knuffel en we lopen naar de keuken en gaan zitten. Astra en Nadia hebben een lekkere salade gemaakt met gekruid brood erbij en we gaan eten en kletsen nog even voor koetjes en kalfjes.

Astra pov.

Liëlil pakt nog even de kaart erbij er zijn 4 plekken op aarde waar we een deel van de diamant kunnen vinden en Liëlil zegt:' Misschien kunnen jullie met z'n vieren een voor een op zoek naar het deel van de diamant en niet allemaal tegelijk, want als er een weg is kunnen de andere drie het huis onderhouden en misschien wat informatie opzoeken over het gebied waar je heen gaat.' We knikken als goedkeuring. 'Kijken we daar morgen naar zullen we anders met z'n allen filmmarathon houden?' 'Ja' zeggen we alle vier meteen. We pakken allemaal een film en gaan ze kijken. Alverwege de filmmarathon stoppen we even en gaan pizza's maken en kijken weer verder en als de pizza's klaar zijn haalt Nadia ze uit de oven. Om half een s'nachts gaan we naar bed.