The mysterious princess (voltooid)

hoofdstuk 16

Azeri pov.

Ik word wakker en kijk om me heen en zie dat ik tussen het woongedeelte en de slaapgedeeltes slaap. Op dat moment komt de Wijze binnen. Ze komt naast me zitten. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen Azeri hoe voel je je?' 'Goed ik voel me al beter alleen mijn stem is schor heeft u misschien wat water voor mij?' 'Ik pak wel iets voor je ben zo terug.' Ze staat op en pakt een beker en een kan en schenkt iets in het is geen water want het is paars. Ze geeft de beker aan mij en zegt: 'Drink op het is goed voor je en zo sterk je aan.' Ik drink het op het is lekker zoet en ik voel me meteen een stuk beter. Dan komt Kocoum binnen. 'Goedemorgen Wijze en Azeri.' 'Goedemorgen Kocoum.' 'Goedemorgen.' En ik geef hem een glimlach. 'Hoe voel je je vandaag?' 'Goed, dankjewel het koste me alleen te veel energie maar voor de rest heb ik nergens last van.' 'Dat is fijn, zullen we dan ontbijten? Ontbijt u mee Wijze?' 'Is goed Kocoum, alleen eerst doe ik wat aan Azeri's haar.' 'Is het verschrikkelijk?' 'Nee alleen het krult.' Ik zucht en Kocoum begint te lachen. 'Ga maar zitten ik ga je haar vlechten zodat je er geen last meer van hebt.' 'Dank u wel.' Ze begint allemaal kleine vlechtjes te vlechten. 'Kocoum haal Kekata, Nakoma en Latika.' 'Natuurlijk, tot zo.'

'Wijze u had ons geroepen?' 'Ja we moeten even het haar temmen van Azeri.' 'Hallo Azeri ik ben Latika de zus van Rakesh en de tante van Kocoum en Nakoma.' 'Aangenaam kennis te maken Latika ik ben Azeri beheerster van het vuur.' 'Dat verklaart je haar.' 'Nou Nakoma dat zeg je niet.' Nakoma en ik beginnen te lachen. Kocoum komt erbij zitten. 'Jouw haren gaan we niet doen Kocoum.' 'Heel grappig moeder.' Dat doet Nakoma en mij nog harder lachen. 'Zo grappig was het nou ook weer niet.' 'Ze zijn gewoon melig.' 'Azeri hoe leef jij?' 'Ik woon samen met de andere drie beheersters in een huis laatst is de beheerster van het water erbij gekomen ze is als laatst opgeroepen en met de beschermster van het water. Iedere beheerster heeft een beschermster. De andere drie zijn helaas gevangen genomen door een koning die alleen maar bederf zaait en de machtigste man wil worden, die koning is de vader van de beheerster van het water alleen hij heeft haar niet meer erkend dus is ze geadopteerd met haar zusje door haar oom en tante.' 'Wauw.' 'En nu gaan wij met zijn vieren proberen Arthur dat is die koning tegen te houden, met behulp van de diamant en de beschermsters.' 'Zo en dat doe je op je eenentwintigste?' 'Ja Astra beheerster van het water die is zestien pas, ik ben de oudste en zij is de jongste.' 'Arm kind.' 'Ze is sterker dan ze eruit ziet Kekata en ze heeft al genoeg mee gemaakt om dit aan te kunnen. '

'Klaar.' 'Dank jullie wel en ik vond het een eer om met u kennis te maken Latika.' 'Ik ook met jou Azeri je bent een bijzonder mens.' 'Dank u wel.' 'Zeg maar je anders voel ik me zo oud.' We beginnen te lachen en ik zeg: 'Is goed.' 'Ik ga naar mijn dochter toe, Kekata we zien elkaar snel weer.' 'Tuurlijk Latika.' Ze geven elkaar een kus. 'Kocoum en Nakoma we zien elkaar snel weer en gedragen jullie.' 'Ja tante.' 'Dan is het goed.' We beginnen te lachen. 'En Azeri dankjewel alvast.' 'Geen dank Latika het is mijn plicht.' En ze loopt de hut uit. We gaan zitten en Rakesh komt erbij zitten en we beginnen met eten.

'Azeri ga je met mij mee?' 'Graag Wijze, dank jullie wel voor het eten.' 'Geen dank Azeri.' We lopen naar de hut van de Wijze. 'Ga zitten Azeri, dan pak ik nog de kaart en wat te drinken. Wat wil je drinken?' 'Ik wil graag wat thee.' Even later komt ze terug met twee bekers thee en een hele oud uitziende kaart. We gaan op de kussens zitten die verspreid over de grond liggen en ze geeft me mijn thee. 'Dank u wel.' En ze rolt de kaart uit op de grond. 'Azeri zie je dat plekje daar is het deel van de diamant, je moet het oerwoud zien te trotseren aangezien er veel roofdieren zijn en je moet ook wel de richting weten want in het bos is het lastig om precies te weten waar je loopt. Wees niet verbaasd als je er wat voor moet doen.' Ik knik begrijpend en bestudeer de kaart en schrik eigenlijk wel het hele stuk dat ik moet lopen. 'Wijze mag ik iemand meenemen die mij kan beschermen?' 'Ja tuurlijk maar denk er aan dat je niet iedereen kan vertrouwen.' 'Zou Kocoum mee mogen aangezien ik hem als enige jager ken?' Ze knikt en zegt: 'Meid je moet doen wat het beste voor je voelt.' Ik drink mijn thee op. 'Mag ik gaan om Kocoum in te lichten?' De Wijze geeft me een knik als goedkeuring ik spring op en ren over het terrein heen op zoek naar Kocoum. Ik kom een vriendin van Nakoma tegen en vraag: 'Hey weet jij waar Kocoum is ik heb hem dringend nodig?' Ze kijkt me raar aan en zegt: 'Ja is aan het jagen hij komt zo terug denk ik en waarom eigenlijk als ik mag vragen?' 'Dankje uhh ja ik moet hem iets heel dringends vragen.' Ik sprint weg naar het bos toe en word tegen gehouden door een jager. 'Pardon waar denk jij zomaar naar toe te gaan?' 'Naar het oerwoud ik moet Kocoum spreken.' 'Het is daar te gevaarlijk.' 'Wil je me alsjeblieft los laten dan bepaal ik zelf wel wat ik ga doen.' 'Waarom wacht je niet bij mij in de hut.' 'Nee, dankje ik wacht wel bij zijn hut.' 'Nee je komt met mij mee.' 'Laat me los!' 'Mee komen.' 'Nee! Kocoum! Help!' En begin zacht te huilen, die ogen zeggen genoeg, ik wil er niet eens aandenken en zijn handen die overal zijn. Kocoum alsjeblieft help me.