The mysterious princess (voltooid)

We zijn bevrijd van Arthur

Astra pov. 

Ik zit opgesloten in een pik donkere ruimte ik zie niks er is geen licht en ik hoor ook niks. Ik kan ook niks zeggen dus mijn conclusie ik weet niet waar ik ben en niemand weet waar ik ben. Hier heb ik een hele tijd over nagedacht. Ik ben blij dat de andere vrij zijn maar ik heb me wel flink in de nesten gewerkt maar ach mag dat ook een keertje. En ja ik zit nog steeds in mijn nette kleding dat vind ik zonde van mijn kleding. Dan gaat iets open en er komt een straal licht naar binnen dat ik mijn ogen dicht moet knijpen. 'Ik kom melden dat je een slim spelletje hebt gespeeld alleen jammer dat jij nu hier zit. Ik heb trouwens nog wat eten.' Ik krijg een minimaal beetje aardappelen vraag me niet waarom aardappelen had ik niet zien aankomen en een beetje water. 'Hmmm.' Mijn mond wordt bevrijd. 'Het lukt je nooit Arthur, hoor je me nooit.' 'Wie zegt dat? Jij diegene die zichzelf in de nesten heeft gewerkt.' Ik kan hem wel wurgen. Hij staat op en loopt weg. 

Azeri pov. 

een paar uur eerder.

Iedereen slaapt nog en ik hou de wacht. Ik zie de zon langzaam op komen en ben het plan van Terra aan het doornemen. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen Myriama. Hoe was het daar?' 'Het kon beter ik wil er niet over praten.' 'We moeten de rest wakker maken.' 'Hoeft niet Rasheed is ze wakker aan het maken.' Ik kijk achter me en inderdaad. 

'Snel alles opruimen en verstop het in de bosjes.' Ik grinnik bij het horen van Koco. 'Wat is er lief?' 'Niks.' 'Dat zeggen ze allemaal.' Ik begin te lachen en gooi mijn spullen bij de andere spullen. 'Klaar.' 'Mooi zo.' Nadia vraagt: 'Lil durf jij nog een keer naar binnen te gaan om te kijken waar ze echt zit.' 'Want?' 'Misschien is ze verplaatst.' 'Ja dat is een goede.' 'Ja is goed tot zo.' En Lil vliegt weg. 

'Ze zit op gesloten in een donkere ruimte en Arthur gaf haar net wat te eten. Ze zat helemaal vastgebonden en kon geen kant op.' 'Dankje Lil.' Koco begint te praten tegen Ketan en hij knikt en zegt wat. 'Hij zei dat het beste is om eerste ons te laten gaan en dan de beschermsters achter ons aan te vliegen dan jullie pas naar binnen.' 'Ja is goed.' 'Gaan we?' 'Succes.' Koco komt mijn kant op. 'Succes schat.' 'Jij ook lief.' Ik geef hem nog een kus. 'Wees voorzichtig.' 'Tuurlijk altijd en kijk jij ook uit?' 'Ja.' 'Hey verloofden komen jullie nog?' 'Ja rustig.' We lopen lachend terug naar de groep en we lopen gezamenlijk naar het einde van het woud. We zwaaien nog naar de jongens en ze lopen de grot in en de beschermsters volgen en Lil wijst de weg. 

'Myriama?' 'Ja jullie kunnen het eerste stukje.' 'Top we komen.' We rennen de grot in en volgen Myriama. 'Myriama blijf oké ze zijn bezig met de volgende groep alleen ze bieden tegenstand.' 'Dankje Feyaria.' 'Houden jullie ook achter je de wacht zodat ze jullie niet kunnen pakken.' 'Ja.' 'Jullie kunnen.' 'Dankje.' We lopen steeds een stukje dan moeten we weer wachten en nog geen wachter tegengekomen. 

'Hier is het.' Lil opent de deur en we komen in een donkere kamer terecht. 'Hmm.' 'As?' 'Hmmm.' Ik maak een vuurtje met mijn handen zodat ik wat kan zien. 'Snel bevrijd haar meiden ik kan niet helpen want anders hebben we geen licht.' We lopen snel naar As en ik schijn bij. 'Meiden hou je stil Az doof je vuur er komen mensen aan.' En de deur gaat dicht en wij lopen naar de muur zodat als de deur opengaat het licht niet op ons schijnt. 'Koco als het Arthur is en een wachter overmeester hem.' 'Is goed.' Hij vertaalt het en ik hoor instemmende geluiden. 

Dan gaat de deur open. 'Hey As hoe is het zonder je vrienden hier?' Ik voel mijn hart in mijn keel bonken en ben zo bang dat hij ons hoort. Koco geeft me een kneepje in mijn hand en ik knijp zachtjes terug en knik. Hij springt op de wachter en Rasheed snel op Arthur. 'Nadia bint ze met je wortels vast.' Ik bevrijd samen met Aida As ondertussen. 'As tover water ik vuur stoom kunnen we ongezien ontsnappen.' 'Goede.' Ik maak vuur en As en gooi de straal voor onze voeten en we mengen het al snel ontstaat rook. 'Nu.' We rennen snel de kamer uit. 'As gaat het?' 'Ik kan niet rennen mijn spieren zijn slap.'  Aida tovert een wolk. 'Kom er op As wij vliegen.' 'Is goed neem Lil en Feyaria mee. Myriama en Daléonië begeleidt ons naar buiten.' 'Ja komt goed.' We rennen naar buiten we zijn nog nooit zo snel buiten geraakt. We ploffen in de struiken uitgeput. 

Astra pov.  

Aida zet ons op de grond neer en ik ga zitten en begin te huilen. 'Hey rustig maar het is goed.' Aida slaat een arm om me heen. 'We zijn vrij je bent vrij.' 'Het was zo eng ik zag niks en ik kon niks. Ik ben blij dat Arthur me alleen maar eten had gebracht en me geen pijn had gedaan.' 'Ja zeker.' Niet veel later arriveren de rest. 'As.' 'Lil.' Ze vliegt me in mijn armen. 'Ik heb je gemist.' 'Ik jou ook.' 'As.' 'Nadia en Az.' Ze rennen ook naar mij toe. 'Gaat het?' 'Ja ben moe.' 'Je bent echt stoer.' 'Dankje. Jullie ontzettend bedankt.' 'Tuurlijk doen we dat.' 'Ik wil verder weg en daarna zorgen we ervoor dat het over is.' 'Ja tuurlijk.' Ik ga rechtop staan en loop een rondje en knik en op dat moment horen we. 'ASTRA!' 'Wegwezen.' We rennen snel verder het woud in. 'Hier zijn onze spullen.' We stoppen en gaan zitten. 'Meiden kom we gaan in een kringetje zitten.' We gaan in een rondje in kleermakerszit zitten en onze beschermsters voor ons. Dan verschijnt op eens mam. 'Mam ik schrik me wild.' 'Sorry ik moet erbij zijn want anders werkt het niet.'   'Lil leg de diamanten maar in het midden.' Ze legt alles neer en dan voelen we alle energie door ons heen reizen en spreekt mam wat spreuken uit. 'Jullie mogen je ogen weer open doen en het laatste wat we hoorden van Arthur is: 'NEEEEE Ik KRIJG JULLIE NOG WEL.' 'Ja we zijn bevrijd van Arthur.' We geven elkaar een knuffel. 'Ik ben trots op jullie alle zwarte magie is opgesloten in een kamer op het paleis waar niemand naar binnen kan komen.' 

Lieve lezers,

Het is een heel kort hoofdstuk en misschien voelen jullie de bui al een beetje hangen mijn eerste echte boek op Wattpad is af. Ik ga nog een dankwoord en epiloog schrijven. Ik ben iedereen dankbaar. 

Liefs mij