The mysterious princess (voltooid)

hoofdstuk 13

Amanda pov.

Ik slaap sinds Astra weg is in haar bed ik mis haar heel erg en trouwens iedereen we merken dat we stiller zijn maar Astra doet het voor iedereen. Dan komt Elisa binnen. 'Oh sorry ik ga direct. 'Nee blijf.' Ik ga zitten en ze komt erbij zitten. 'Gaat het goed Elisa?' 'Ja, prima ik wist niet dat je hier was.' 'Nee geeft niet gaat het goed je lijkt geschrokken?' 'Oh Amanda je hebt geen idee lieverd maar dat geeft niet ik wil even tot rust komen.' 'Wil je het erover hebben?' 'Het is heftig, ik wil het je niet aandoen.' 'Het geeft niet je moet je ei kwijt.' 'Samuel kwam langs.' 'Mijn vaders adviseur?' 'Ja.' 'Wat deed hij hier?' 'Hij kwam hier vannacht naar binnen door het raam bij mij, Nicolas was nog aan het werk en hij bedreigde me en zei dat ze hun plan door gingen zetten maakt niet uit wat er gebeurt en vervolgens kwamen er nog meer mensen waarschijnlijk wachters en ze hebben me mishandeld. Sorry en ik wist niet waar ik heen moest.' 'Nee Elisa wat verschrikkelijk.' Ik geef haar een knuffel en ze krimpt ineen. 'Kan ik iets voor je doen?' 'Wil je alsjeblieft een icepack voor mij pakken en vragen of Nicolas wil komen?' 'Ja tuurlijk.' Ik loop snel weg wat is Samuel een sukkel zeg. Ik loop naar de keuken en roep: 'Iemand graag een icepack brengen naar de kamer van prinses Astra.' Een kokkin loopt snel naar de vriezer en haalt er een icepack uit en gaat meteen naar de kamer en ik loop naar de werkkamer van Nicolas en klop aan. 'Binnen.' roept Nicolas en ik loop binnen en hij vraagt: 'Amanda wat doe jij hier, is er wat gebeurd?' 'Nicolas wil je alsjeblieft even komen naar de kamer van Astra en het is best heftig.' Hij staat op en loopt naar de kamer van Astra daar aangekomen smijt hij de deur open en loopt naar binnen daar zie ik dat Elisa heeft gehuild en pijnlijk op het bed zit. Nicolas snelt naar Elisa toe en ik loop weg zodat ik ze wat vrijheid geef, ik kijk naar beneden en zie dat ik nog in mijn nachtpon loop en ik loop door naar mijn kamer en maak me klaar.

Elisa pov.

Nicolas komt de kamer in en Amanda loopt weg. 'Dankjewel.' Zegt hij tegen de kokkin en ze loopt weg. 'Wat is er gebeurd schat?' Ik kan me niet meer houden en laat de tranen lopen. 'Elisa vertel me alsjeblieft wat er is gebeurd en waarom heb je een icepack?' 'Samuel kwam vannacht onze kamer binnen toen jij nog aan het werk was en hij vertelde me dat alle plannen gewoon doorgaan en het maakte niet uit wat er verder gebeurde en hij bedreigde me. En en...' 'En?' 'Elisa alsjeblieft, je hebt pijn vertel het me.' 'Kwamen er nog meer mensen naar binnen waarschijnlijk wachters van Arthur en ben ik mishandeld.' 'Wat?!' 'Het spijt me.' 'Schat dit is allemaal niet jouw schuld maar die van mij ik mag je niet alleen laten.' 'Toch wel in ons eigen paleis.' 'Laat me we je verwondingen bekijken.' Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Het komt allemaal goed schat, ik laat de wacht verdubbelen en ik zet wachters voor onze deur.'

Astra pov.

Ik stond al vroeg op en zocht wat informatie over de diamant, ik hoor wat gemurmel en zie dat Liëlil wakker begint te worden en hoor: 'Morgen Astra lekker geslapen?' 'Goedemorgen ik heb prima geslapen en jij?' 'Ook goed.' 'Dat is mooi.' 'Ik ga me even aankleden.' 'Is goed.' 'Wat ben je aan het doen?' 'Informatie aan het opzoeken.' 'Goed bezig.'

'Astra, wil je mijn haar doen?' 'Natuurlijk, kom eraan.' Ik sta op en loop de kast in. 'Wat wil je met je haar?' 'Iets.' 'Tuurlijk.' Ze gaat zitten. 'Hoe lang is je haar eigenlijk?' 'Goede, in ieder geval langer dan ik en ik ben 27,5 cm dus het sleept iets van 20 cm achter me aan ongeveer als ik het los heb.' 'Ik ga het meten.' 'Tuurlijk.' 'Het is 55 cm lang in je natuurlijke staat.' 'Dus stijl.' 'Kan je wel zeggen.' We beginnen te lachen. 'Ik ben twee keer zo klein als mijn eigen haar.' 'Zal ik het maar opsteken.' 'Ach een paardenstaart is goed.' 'Zal ik het dan wel krullen?' 'Graag dan is de kans een stuk kleiner dat ik op mijn eigen haar ga zitten.' Ik krul haar haar en doe het in een paardenstaart. 'Alsjeblieft.' 'Dankje.' 'Het sleept nog steeds over de grond.' 'Ik kan er ook niks anders aan doen maar het is prima, kom laten we naar beneden gaan zodat we wat kunnen koken voor de andere meiden.' 'Is goed.'

We lopen naar beneden bakken pannenkoeken. Liëlil dekt de tafel alvast zodat ik op de pannenkoeken kan letten. We zijn net klaar als ik gestommel op de trap hoor. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen.' 'Goed geslapen?' 'Ja dankjewel.' 'En jullie?' 'Ook goed.' Ik zet de pannenkoeken op tafel. 'We kunnen eten.' 'Dat ziet er goed uit dank jullie wel voor het verzorgen van het ontbijt.' 'Tuurlijk.' We gaan zitten en beginnen met eten. 'Misschien moet een iemand alvast opzoek naar een deel van het diamant, omdat we best haast hebben.' Ze knikken en dan zegt Azeri: 'Oké wie gaat er naar Groenland, Madagaskar, Mexico of India?' Aida zegt:' Ik wil graag naar Mexico.' Nadia zegt: 'Ik wil graag naar Madagaskar.' en dan kijken ze mij aan en ik zeg: 'Ik wil graag naar Groenland.' Azeri zegt: 'Prima dan ga ik naar India.' Ik ben zo blij want in Groenland woont een hele goede vriendin vriendin. 'Oké wie gaat er als eerste weg?' vraag ik. En Azeri zegt: 'Ik ga wel als eerste, dan vertrek ik morgen en dan pak ik vandaag mijn spullen in want ik moet met het vliegtuig daar heen want ik kan niet zomaar uit de lucht ploffen.' We knikken dat het goed is en Azeri loopt naar boven. Liëlil ruimt de tafel af en ik trek mijn sandalen aan en loop naar buiten even een rondje lopen. Nadia loopt met me mee en we lopen lachend langs het beekje, dan duw ik Nadia in het beekje en zij trekt mij ook mee dus we zijn allebei drijf nat en houden een watergevecht. Dan komen Azeri, Aida en Liëlil aan lopen, want blijkbaar hebben ze het gehoord. Azeri en Aida lopen naar de waterkant en steken hun hand uit om ons er uit te trekken maar wij trekken ze mee en vallen ook in het water en we houden met z'n vieren een watergevecht. Liëlil zucht en schud haar hoofd en zegt: 'Kleuters.' en wij schieten dan nog harder in de lacht. Liëlil gaat naar binnen en komt terug met een boek en gaat lezen. 'Ik ga lunch voor ons maken want jullie gaan niet het huis in.' We beginnen te lachen en ze staat op en loopt weg.

Liëlil pov.

Ik loop naar de keuken en pak het eten wat ik mee neem naar buiten. Ik pak een picknickmand en stop het eten in de picknickmand en pak een picknickkleed en handdoeken en ga naar buiten en zeg: 'Picknick komen jullie.' De meiden komen het water uitgelopen en ik geef ieder een handdoek die had ik ook meegenomen en ze gaan op het kleed zitten en ik stal alles uit en ga dan zitten. 'AUW!' gil ik uit en ik spring direct omhoog, ik zat op mijn eigen haar. 'Liëlil gaat alles goed?' 'Ik zat op mijn eigen haar', antwoord ik en de meiden beginnen te lachen maar dan ook echt dat ze omvallen van het lachen en Nadia begint zelfs te huilen van het lachen. Ik begin ook mee te lachen want ja het was niet heel slim dat ik op mijn eigen haar ga zitten. Langzaam stoppen we en gaan lunchen. Na de lunch ga ik weer verder met het lezen van mijn boek en de meiden gaan weer het water in. Ik schrik wakker blijkbaar ben ik in slaap gevallen en zie dat het al half zeven is en de meiden zitten nog steeds in het water. Ik sta op en loop naar de keuken en ga couscous maken. Het is ondertussen kwart voor zeven en loop naar buiten en zeg: 'Over een kwartier is het eten klaar.' 'Oeh lekker dan gaan we eruit.' Ze lopen het water uit en ik loop weer naar de keuken.

Astra pov.

We komen net het water uit en lopen naar boven en ik loop direct door naar mijn kamer en ga douchen en maak me klaar. Ik loop naar beneden waar het heerlijk ruikt. Aangekomen in de keuken zie ik couscous staan een van mijn lievelings eten en ga zitten. Daarna komen de andere en gaan ook zitten en we praten over van alles. Dan zegt Aida: 'Zullen we straks verstoppertje doen je hebt hier genoeg plekjes waar we ons kunnen verstoppen.' Ik schiet in de lach en zeg: 'Is goed, maar zijn we daar niet een beetje te oud voor?' Iedereen schud nee. 'Oké doen we.' zeg ik. Liëlil ruimt de tafel af en zegt: 'Ik doe niet mee, ik ga verder met mijn boek.' Nadia begint te tellen en ik verstop me in de regenton en zo gaan we heel lang door tot dat Liëlil zegt: 'Het is half twaalf ik ga slapen.' We komen allemaal tevoorschijn zeggen tegelijk: 'Ja mama Liëlil we gaan ook slapen.' en we schieten alweer in de lach en lopen achter Liëlil de trap op de overloop geven we nog iedereen een knuffel en lopen naar onze kamers daar aangekomen maken we ons klaar en gaan we slapen.