The mysterious princess (voltooid)

Herenigingen

Astra pov.
Ik word wakker omdat Lil zachtjes het bed probeert uit te komen. 'Lil?' 'Ja, ik moest naar de wc. Sorry.' 'Maakt niet uit.' Ik zucht en sta ook. Ik loop naar de gordijnen en open ze. Ik kijk uit op het bos maar daar boven zie ik een pikzwarte lucht. 'Lil, volgens mij wordt het geen mooi weer vandaag.' 'Wat dan?' 'Moet je komen kijken.' 'Ja wacht even.' Niet veel later verschijnt en loopt naar mij toe. 'Inderdaad nu je het zegt wat een pokken weer.' 'Ja toch.' En daar kwam de eerste donderslag. Lil gilt van schrik en hangt aan mijn been. 'Lil rustig maar.' 'Ja sorry hoor ik schrok ik had het niet zien aankomen.' 'Ik ook niet.' Dan wordt er op de deur geklopt. 'Ja?' 'Gaat alles goed hier?' 'Ja hoor Az alleen Lil schrok van de donder.' Ze begint te lachen. 'Tot zo beneden.' 'Tot zo.' Az sluit de deur. 'Wat trekken we aan As?' Ik ga voor een broek met een trui.' 'Oh als Elisa en Terra dit horen ze vermoorden je.' 'Een keer.' 'Vooruit.' We lopen naar onze kleding en lopen langs alle kleding. 'Ik weet het niet.' 'Ik ook niet.' 'Misschien dit.' Lil pakt een grijze slobbertrui uit mijn kast en een zwarte broek. 'Top die trek ik aan.' 'Ik kijk even bij me zelf.' Ze vliegt naar haar kant en zoekt naar iets ondertussen kleed ik me om en borstel mijn haar door. 'As?' 'Ja.' Ik draai me om en Lil staat in een grijze wollen jurk met een legging.' 'Die is leuk.' 'Dankje.' Ik maak twee invlechten in mijn haar. 'Wil jij mijn haar ook vlechten?' 'Natuurlijk.' Ik maak bij Lil ook twee invlechten. 'Klaar.' 'Dankje.'

Ik doe nog mijn make up. 'Leg toch weg die troep.' 'Nee Lil sorry.' Ze zucht en rolt met haar ogen. 'Waarom niet?' 'Gewoon.' 'Nee niet gewoon.', zegt ze geïrriteerd. 'Liëlil laat me maar even!' 'Nee.' 'Ja!' Ik voel me woest worden en er raast een onbekende kracht door me heen. Dan hoor ik een stem in mijn hoofd. Astra wat kan Liëlil je verbieden je bent sterker dan haar en iedereen hier. Ik kan met je boosheid omgaan als je mij Liëlil geeft en neem dan meteen de diamanten mee. Ik draai me om naar haar en ze deinst achter uit. 'Je ogen!' 'Hoe bedoel je mijn ogen?' zeg ik boos. 'As wordt rustig want anders gaat dit niet goed aflopen.' 'Nee.' 'Oké, sorry.' En ze vliegt weg. Ik krijg een waas van woede voor me ogen en trap en sla tegen alles aan wat ik tegen kom. 'Astra?', klinkt heel ver weg maar ik negeer het.

Azeri pov.

We zitten met z'n drieën beneden een spelletje te doen als Lil de trap af vliegt en ons doodsbang aankijkt. 'Lil, wat is er?' 'Astra, ze is woest.' 'Wat?!' 'Ja, haar ogen werden blauw.' 'Nee, dat is niet goed.' 'We moeten Terra hebben.' Ondertussen is Lil getroost aan het worden door Nadia. Hoe moest je ook alweer Terra bereiken? Oh ja aan haar denken. Wat is er Azeri? Het is mis met Astra ze heeft blauwe ogen en is woest. Oh nee, ik kom meteen naar jullie toe. En niet veel later verschijnt Terra voor onze neus. We kijken allemaal verschrikt. 'Rustig maar ik ben het. Waar is ze?' 'Boven op onze kamer.' 'Wat gebeurde er?' 'Ik zei dat ze die troep moest laten liggen en ze zei nee en ik vroeg waarom niet. Ze zei gewoon en ik werd geïrriteerd en ik zie dat ze woest word en dan draaide ze zich naar me om en werden haar ogen blauw.' 'Iets of iemand wil haar beïnvloeden.' 'Wie dan?' 'Ik zit te denken aan Arthur.' 'Natuurlijk.' 'We kunnen het niet zeker weten maar dat is een logische verklaring vind ik. Maar nu moeten we haar helpen. Willen jullie voor mij een apart hoekje maken in de kamer met een tafel en een stoel.' 'Natuurlijk.'

Terra pov.

Ze zetten alles voor me klaar en ik neem me plaats. Ik tover mijn bol tevoorschijn. Het is zo'n toverbol. Ik plaats het op tafel en kijk in de bol en zie dat As alles sloopt, ze is naar iets opzoek. Ik concentreer me en tuur naar As en dan heb ik verbinding met haar hoofd. Astra luister je bent sterker dan Arthur. Word rustig en laatje woede los. Je moet luisteren. Ik hoor Arthurs stem in haar hoofd en luister mee. Astra laat ze kletsen je kan de diamant aan mij geven en Liëlil ook. Ze schudt haar hoofd dat betekent of ze wordt gek van de stemmen of ze schud nee tegen mij. Astra Lil heeft niks gedaan. Laat het los en de diamant moet je beschermen. Ze stopt met het slopen van haar kamer en ze is moe geworden. Ik zoom in op haar ogen en merk dat ze minder blauw worden. Dus Arthur is ook vermoeider. 'Lil je hebt de diamant toch in het kistje?' 'Ja.' 'Oké dan is het goed.' Ik kijk weer naar de bol en zie dat ze in slaap is gevallen. 'Ze is moe jullie kunnen veilig naar boven.' We lachen en lopen naar boven. Ik open de deur en laat iedereen naar binnen. 'Wat een puinhoop.' 'Ja klopt.' Ik kijk om me heen en tover zo dat de kamer weer heel is. 'Wie deed dat?', roepen ze verschrikt. 'Dames zachtjes doen As slaapt.' 'Jij was het.' Ik knik en loop naar As toe. Ik leg haar recht in bed en stop haar benen onder de dekens. Ik kijk even naar haar kleding en schud afkeurend. 'Wat is er Terra?' 'Niks belangrijks.' Ze kijken me vragend aan. 'Haar kleding.' 'Ik zei het.' 'Lil het is goed voor deze keer. Ze mag ook voor een keer leven als een gewone tiener.' 'Oh ja ze is nog maar zeventien.' 'Klopt.' 'Dankjewel Terra.' 'Graag gedaan Azeri, je hebt het goed gedaan en ik wist dat het er aan zat te komen. Alleen ik had het niet zo snel verwacht.' 'Waarom probeert hij het niet bij ons.' 'Omdat As nog officieel een kind is dus dan ben je mentaal minder stabiel.'