The mysterious princess (voltooid)

Waar hangt Arthur uit?

Nadia pov.

Ik word wakker vanwege een zonnestraal die door de kier van mijn tent schijnt. Ik rek me uit en zie dat mijn kleine vriend al weg is. Waarschijnlijk is hij aan het jagen. Ik kleed me om, in een jumpsuit van spijkerstof en trek mijn stevige schoenen aan. Ik pak mijn buideltje met bessen en vruchten en eet ze op. Niet veel later komt mijn kleine vriend. 'Hallo goedemorgen lekker geslapen?' Hij wrijft langs mijn been. Waarschijnlijk een ja dus. 'We moeten weer verder.' Ik breek me tent op en ruim alles op. We lopen door en niet veel later kom ik op een prachtige plek uit en krijg ik een energie over me heen. 'Hij is hier ik voel hem.' Ik kijk rond maar kan hem niet vinden. Kleine vriend zoekt ook maar het lukt niet. Dan hoor ik een stem in mijn hoofd. 

Breng je kracht en de grond bij elkaar

Ik ga bukken en leg mijn handen op de grond. De grond begint te bewegen. Ik hou me stevig vast en mijn kleine vriend. Er verschijnt een groot luik in de grond. 'We moeten hier naar binnen.' Ik sta op en loop voorzichtig naar binnen het is donker. Ik pak een tak en steek de tak aan nu heb ik vuur. Ik loop naar binnen.  'Wauw.' Ik bekijk alles er staan allemaal tekeningen op de muur en dan op aan het einde van de gang zie ik een fel groen licht. Ik loop er voorzichtig heen en zie een boekenstandaard staan van allemaal takken die om elkaar heen zitten en daarboven zweeft de diamant. Er ligt een oud boek op de boekenstandaard. Ik loop er heen en kan de tekst heel slecht lezen. Ik wrijf de stof en de resten van takken weg en de tekst wordt leesbaar. 

Jij, de aangewezene, die het kracht van de aarde bezit. Welkom. 

Ik kijk verschrikt rond me het wordt hardop gezegd als ik het in mijn hoofd lees. 

In de kamer der wonderen. Hier wordt het belangrijkste deel van de aarde bewaard. Jij bent hier om het mee te nemen omdat de wereld in gevaar is. Als goed is heb je een fossa bij je. Als jij de diamant er van afpakt dan zal de fossa erop springen. 

Maar wacht valt hij er dan niet van af? Nou ja het zal wel. 'Sorry kleine vriend dat je dit moet doen.' Hij wrijft langs mijn been van het is goed. Ik pak voorzichtig het deel en de fossa springt snel in de lucht en versteend. 'Sorry maar ik moet de wereld redden van de ondergang.' Ik stop het deel ergens veilig weg. Nu snel naar huis. Ik loop terug en kijk nog een keer om me heen. Doei Madagaskar je bent een mooi eiland.

 Ik maak een portaal en ga terug naar ons huis. Ik loop naar de deur en nog voordat ik de deur kan openen word ik geknuffeld door Azeri. 'Hoe was het?' 'Goed, ik heb hem.' 'Fijn kom snel binnen.' We lopen naar binnen en ik zie iedereen zitten. 'Hey Nadia jij bent snel terug.' 'Ja klopt ik had iemand die mij heel goed heeft geholpen.' 'Dat is fijn.' Iedereen staat op en geeft me een knuffel. 'Liëlil.' 'Ja ik haal even mijn kistje erbij.' Ze tovert haar kistje erbij. Ik haal hem uit mijn tas. 'Wauw die van jou is echt groen.' 'Klopt.' 'Nu heb ik een beetje gelogen.' 'Wat Liëlil!' 'Nee nee rustig. Ik zal het uitleggen. De andere beschermers van jullie zo heten we echt en Terra hebben ook een diamant en die heeft Terra en als je ze bij elkaar legt dan vormt het de bloem der leven.' 'Wauw.' 'Sorry het moest nog een geheim blijven zodat het in ieder geval veilig is.' We kijken haar vol verwondering aan. Dan verschijnt opeens Terra. 'Mam, we schrokken ons te pletter.' 'Snap ik sorry maar misschien hebben jullie hier wat aan.' 'Ja dat is het laatste deel.' 'We zijn compleet.' 'Gefeliciteerd meiden.' We leggen alle diamant delen tegen elkaar aan. Er verschijnt een fel wit licht. We pakken elkaars handen vast en we krijgen een sterke kracht over ons heen. Als het over is openen we onze ogen. 'Wat was dat?', vraagt Az. We kijken allemaal vragen naar Terra. 'Ze voelde dat jullie de beheersters waren.' 'Wat hoe dan?' 'Ingewikkeld. Maar nu komt het erop aan jullie moeten zien te vinden waar Arthur zich bevind en de beschermers.' 'Waar is Kocoum?', vraag ik opeens. 'Die ging weer naar huis, zijn moeder was gebeten door een slang toen ik daar was en ik had haar geholpen maar ze is helemaal beter alleen nog niet helemaal aangesterkt en maakte zich zorgen over haar.' 

Astra pov.

'Mam wil je wat drinken?' 'Nee schat, ik ga zo naar huis want ik moet nog even kijken wat ik met Lavendel ga doen.' 'Oh de stad.' 'Ja.' Ik zie dat het haar nog steeds pijn doet. 'Het komt goed mam.' Ik geef haar een knuffel. 'Weet ik alleen het is nog al belangrijk als het je hoofdstad is.' 'Ja dat is waar.' De rest kijkt ons vragend aan. 'Maar ik zie jullie wel weer een keer.' Ze geeft mijn nog een knuffel en verdwijnt weer. Flora is trouwens weer ook de bossen in.  'En wat gaan we doen?' 'Uitzoeken waar Arthur zich bevind en de beschermers.' 'Meiden ik krijg net binnen dat Arthur zich heeft bevrijd.' 'Wat?' 'Ja, nu hebben we alsnog geen vrij spel.' We zuchten en kijken elkaar moeilijk aan. 'We vinden hem wel.' 'Inderdaad we vinden hem wel.' We pakken de laptop, boeken, kaarten en boeken en gaan uitzoeken waar hij zich kan bevinden. 'Ik kan niks vinden.' 'Ik ook niet.' 'Misschien moet een van ons koken zodat we energie krijgen en door kunnen zoeken.' 'Ik kook wel.' Ik sta op en loop naar de keuken. Ik kijk in de koelkast en in de kasten. Ik loop naar buiten en haal de aardappelen uit de grond net zoals de bonen en de uien. Ja we hebben en hele moestuin.

Astra.

Hey Flora jij hier, hoe gaat het?

Goed ik kom je bedanken.

Geen probleem.

Ze komt naar me toe en ik ga door haar vacht

Je ziet er sterker uit.

Ben ik ook geworden, maar ik moet gaan we zijn aan het jagen.

Succes en tot een keer.

Succes met je missie.

Dankjewel en weet dat je altijd naar mij toe kan komen

Ja zal ik doen

Tot ooit

Ze gromt nog even en rent weg. Ik pluk nog de andere groentes en loop weer naar binnen. Ik snij en schil alle groentes en begin het allemaal bij elkaar te bakken. Ik doe nog aardappelen in een pan en de kip. Ik dek de tafel. 'Het ruikt lekker wat eten we As?' 'Aardappelen met kip en gebakken groentes. Is dat goed Az?' 'Ja, lekker.' 'Mooi zo.' Ik loop naar de keuken en Az volgt me. 'Is er wat Az?' 'Ja.' Ik draai me om een geef haar een knuffel en dan begint ze te huilen. 'Kan ik je helpen?' 'Het werd even te veel, dankjewel.' 'Graag gedaan het is ook zwaar wat we doen maar we zijn bijna klaar met onze missie.' 'Helaas.' 'Ja vind ik ook hoor want hoe gaat ons leven er dan uit zien.' 'Inderdaad.' Ik giet alles af en zet het op tafel. 'Eten.' Niet veel later loopt iedereen de ruimte in. 'Ziet er goed uit. Lil komt naast me zitten. 'Eet smakelijk.' 'Eet smakelijk.' We gaan eten. Na het eten haal ik de tafel leeg en was alles af en we gaan weer verder zoeken. 

'Meiden het is half elf zullen we morgen verder zoeken?' 'Ja is goed ik ben kapot.' We zeggen elkaar welterusten en lopen ieder onze eigen kamers in. Ik kleed me om en poets mijn tanden. 'Lil ben je klaar?' 'Ja, ga alvast maar in bed liggen.' Ik ga in bed liggen en niet veel later komt Lil erbij en we vallen in slaap.

Lieve lezers,

Ben ik weer echt wat een eeuwigheid voordat ik weer een hoofdstuk heb geplaatst. Het spijt me verschrikkelijk. Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden, laat het zeker even weten. En voor mij is het al bijna vakantie ik hoop voor jullie ook. En als jullie nog weg gaan veel plezier op vakantie. Als tips hebt of gewoon iets kwijt wil mag je het altijd zeggen. 

Liefs mij